ΘΕΩΡΉΘΗΚΕ «καλοκαιρινό δώρο», μεγάλη ανάσα για τους καταναλωτές, «νίκη» της ίδιας της Φέντεραλ Ριζέρβ... Ήταν και άκρως αναμενόμενη. Η επιβράδυνση του δείκτη τιμών καταναλωτή στις ΗΠΑ τον Ιούλιο έγινε δεκτή με «τυμπανοκρουσίες» στις αγορές, με τους δείκτες S&P 500 και Nasdaq να καταγράφουν την καλύτερη επίδοση από τις αρχές Μαΐου.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Θεωρήθηκε «καλοκαιρινό δώρο», μεγάλη ανάσα για τους καταναλωτές, «νίκη» της ίδιας της Φέντεραλ Ριζέρβ... Ήταν και άκρως αναμενόμενη. Η επιβράδυνση του δείκτη τιμών καταναλωτή στις ΗΠΑ τον Ιούλιο έγινε δεκτή με «τυμπανοκρουσίες» στις αγορές, με τους δείκτες S&P 500 και Nasdaq να καταγράφουν την καλύτερη επίδοση από τις αρχές Μαΐου. Και τώρα αρχίζουν μία σειρά από ερωτήματα: έφθασε ο πληθωρισμός στην κορύφωσή του, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, η επιθετική νομισματική πολιτική της Fed αποδίδει καρπούς, τι μέλλει γενέσθαι;
Εύκολες οι εικασίες, πολλά τα σενάρια, αμείλικτη η πραγματικότητα. Η επιβράδυνση του πληθωρισμού έχει να κάνει τα μέγιστα με την αποκλιμάκωση των τιμών φυσικού αερίου, πετρελαίου και οικοδομικών πρώτων υλών. Ποιος, όμως, μπορεί να διασφαλίσει ότι το κόστος ενέργειας θα ακολουθήσει καθοδική τροχιά; Όταν τα χειρότερα έπονται. Το πιο εύλογο είναι να φανταστεί κάποιος ένα σενάριο όπου οι τιμές βενζίνης θα ανακάμψουν, με τον πληθωρισμό να γίνεται ξανά ο φόβος των νοικοκυριών, που ουσιαστικά δεν έφυγε ποτέ, εάν οι δυτικές κυρώσεις απέναντι στο ρωσικό πετρέλαιο γίνουν πιο αυστηρές. Ούτε μπορεί να ανακοπεί η αυξητική τάση των μισθών, ούτε και να αποδυναμωθεί σημαντικά η αγορά εργασίας. Συνεπώς, δεν υπάρχει κάτι που να προοιωνίζεται μία πιο συγκρατημένη προσέγγιση σε επίπεδο νομισματικής πολιτικής, τουλάχιστον προς το παρόν.
Η διοικήτρια της περιφερειακής κεντρικής τράπεζας του Σαν Φρανσίσκο Μέρι Ντέιλι προειδοποίησε ότι είναι υπερβολικά νωρίς για διακήρυξη νίκης στη μάχη κατά του πληθωρισμού και δεν αποκλείει μία νέα αύξηση των 75 μονάδων βάσης στη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου. Απλά μία αποσυμφόρηση των τιμών ήταν κάτι που είχαν ανάγκη και η οικονομία, και οι καταναλωτές, και οι αγορές, και οι πολιτικοί. Όταν όμως «χτίζεται» υπερβολική αισιοδοξία σε κάτι που εκ των πραγμάτων φαίνεται να μην έχει διάρκεια, η διάψευση των προσδοκιών μπορεί να είναι ακόμη χειρότερη από την «ψεύτικη» ικανοποίηση μίας ανάγκης.