Η έλλειψη εργατικού δυναμικού που πλήττει πολλές επιχειρήσεις διαταράσσει επίσης και τα... «κοινωνικά ρετιρέ». Η ατάκα «καλή βοήθεια είναι δύσκολο να βρεθεί» είναι πλέον τόσο αληθινή. Αναζητώντας προσωπικούς βοηθούς εξίσου ικανούς στην προετοιμασία για τις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, αλλά και στη διαχείριση οικιακών ζητημάτων, πολλοί ζητούν από υπηρεσίες προσωπικού για να προσλάβουν κάποιον με υψηλότερο τίτλο: έναν προσωπάρχη.
Η έλλειψη εργατικού δυναμικού που πλήττει πολλές επιχειρήσεις διαταράσσει επίσης και τα... «κοινωνικά ρετιρέ». Η ατάκα «καλή βοήθεια είναι δύσκολο να βρεθεί» είναι πλέον τόσο αληθινή. Αναζητώντας προσωπικούς βοηθούς εξίσου ικανούς στην προετοιμασία για τις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου, αλλά και στη διαχείριση οικιακών ζητημάτων, πολλοί ζητούν από υπηρεσίες προσωπικού για να προσλάβουν κάποιον με υψηλότερο τίτλο: έναν προσωπάρχη.
Είναι μια δουλειά που απαιτεί έναν σπάνιο συνδυασμό ικανότητας και ταπεινότητας. Ένα πρακτορείο είπε στην Wall Street Journal πως η θέση πηγαίνει σε κάποιον που είναι κάτοχος Ph.D.. Ο ρόλος του περιλαμβάνει διοικητικές εργασίες υψηλού επιπέδου—και να φέρνει τον καφέ. Η αμοιβή για τέτοιους βοηθούς με υπερπροσόντα είναι περίπου 200.000 δολάρια ετησίως σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, λένε οι ειδικοί.
Όσοι έχουν και προϋπηρεσία σοβαρή μπορούν να ζητήσουν έως και 300.000 ή ακόμα και 400.000 δολάρια για να καλύψουν κάθε ανάγκη των εργοδοτών τους.
«Είναι πρόθυμοι να πληρώσουν αυτούς τους μισθούς, αλλά είναι πραγματικά "τα πάντα για αυτούς"», λέει η Τερέζα Λί, η εταιρεία της οποίας αναζητά κορυφαίους βοηθούς για τους πλούσιους.
Με μεγάλη αμοιβή απαιτεί και μεγάλη θυσία. Κάποιοι εγκαταλείπουν μέσα σε 72 ώρες, λέει η κ. Λι, λόγω του απρόβλεπτου προγράμματος, της ατελείωτης λίστας υποχρεώσεων, των αυστηρών ταξιδιών και της αίσθησης μοναξιάς που μπορεί να εμφανιστεί όταν κάποιος είναι κοντά, αλλά σαφώς χωριστά από μια ελίτ κατηγορία ανθρώπων.
Η κ. Λι λέει ότι προσπαθεί να πείσει τους εργοδότες να συμφωνήσουν σε όρια σχετικά με το τι μπορεί να ζητηθεί από τους ανθρώπους. Το να σερβίρεις μαρτίνι σαν μπάτλερ ή να καθαρίζεις τον σκύλο, δεν είναι στα καθήκοντα του προσωπάρχη.
Η κυρία Μον, αναφέρει η WSJ, έχει βοηθήσει στελέχη και πλούσιες οικογένειες για περισσότερες από δύο δεκαετίες και λέει ότι είναι περήφανη που κάνει «τα αφεντικά που θαυμάζει» πιο ευτυχισμένα και πιο αποτελεσματικά. Περιγράφει μια καριέρα που είναι εναλλάξ συναρπαστική και ταπεινωτική.
Υπάρχουν γιοτ και πάρτι και στιγμές που νιώθει έμπιστη και ανώτερη σύμβουλος. Υπήρξαν επίσης επιπλήξεις για ορθογραφικά λάθη, τηλεφωνήματα στις 3 π.μ. και προσπάθειες με τα χέρια και τα γόνατα να επιδιορθώσουν βρύσες που στάζουν σε εξοχικά σπίτια.
Θυμάται ένα περιστατικό στο οποίο ένας πρώην εργοδότης επέκρινε την ίδια και δύο άλλους βοηθούς, καθένας από τους οποίους έβγαζε περισσότερα από 150.000 δολάρια το χρόνο, λέει, επειδή έβαζαν μπανάνες στο ψυγείο, αντί στον πάγκο της κουζίνας.
Ωστόσο, είναι ένας τίτλος χωρίς σαφή ορισμό ή, μερικές φορές, καμία ουσιαστική διαφορά από τον ρόλο του προσωπικού βοηθού.
Λοιπόν, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Ο Στίβεν Κάντλαντ , συνεργάτης του Private Staff Group, λέει ότι οι πελάτες πληρώνουν ασφάλιστρα από 45% έως 65% πάνω από τους μισθούς των βοηθών, γεγονός που μπορεί να ωθήσει την αποζημίωση του επικεφαλής του προσωπικού πολύ πάνω από τα 300.000 δολάρια ετησίως.
naftemporiki.gr