Μια σκληρή μάχη που θα διαρκέσει μέχρι την Άνοιξη είναι σε εξέλιξη ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο τη μεσαία τάξη. Με τις επόμενες εκλογές να γίνονται με την απλή αναλογική και με ορατό το ενδεχόμενο μιας… χαλαρής ψήφου οι δύο «μονομάχοι» εστιάζουν στη συσπείρωση των ψηφοφόρων τους και παράλληλα ποντάρουν σε ένα άνοιγμα στο κεντρώο ακροατήριο. Στη πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι το φλέγον θέμα της οικονομίας, καθώς η ακρίβεια ροκανίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και δημιουργεί ένα σκηνικό αβεβαιότητας.
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Μια σκληρή μάχη που θα διαρκέσει μέχρι την Άνοιξη είναι σε εξέλιξη ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο τη μεσαία τάξη. Με τις επόμενες εκλογές να γίνονται με την απλή αναλογική και με ορατό το ενδεχόμενο μιας… χαλαρής ψήφου οι δύο «μονομάχοι» εστιάζουν στη συσπείρωση των ψηφοφόρων τους και παράλληλα ποντάρουν σε ένα άνοιγμα στο κεντρώο ακροατήριο. Στη πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι το φλέγον θέμα της οικονομίας, καθώς η ακρίβεια ροκανίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και δημιουργεί ένα σκηνικό αβεβαιότητας.
Τα αποκαλυπτήρια για την στρατηγική που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες τα κόμματα στην πολιτική κονίστρα θα γίνουν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το Σεπτέμβριο. Ήδη στα κομματικά επιτελεία είναι σε εξέλιξη σειρά συσκέψεων που όσο πιο κοντά θα έρχεται το φθινόπωρο τόσο θα εντείνονται. Πάντως στο δρόμο προς τις επόμενες κάλπες αναμένεται να κυριαρχήσει το σκληρό ροκ, όπως φαίνεται και από τους υψηλούς τόνους που επικρατούν αυτό διάστημα στην πολιτική σκηνή.
Για μια ενεργειακή «βαρυχειμωνιά» ετοιμάζονται στην κυβέρνηση και το κύριο βάρος των μέτρων είναι εστιασμένο σε αυτό το πεδίο. Σε αυτή την χρονική στιγμή ακολουθείται μια στρατηγική μήνα - μήνα, καθώς δεν πρέπει να τιναχθεί στον αέρα η δημοσιονομική ισορροπία.
Στην κυβέρνηση θέλουν να αξιοποιήσουν τον όποιο δημοσιονομικό χώρο προκύπτει για πρόσθετα μέτρα στήριξης, ωστόσο πρόκειται για μια δύσκολη εξίσωση καθώς δεν φαίνεται φως στο τούνελ το επόμενο διάστημα. Επομένως είναι κρίσιμο να διατηρηθούν εφεδρείες, καθώς δεν μπορεί να γίνουν προβλέψεις για το πως θα κυλήσει η κατάσταση τους επόμενους μήνες.
Στο γαλάζιο στρατόπεδο γνωρίζουν πως η ακρίβεια έχει και πολιτικό αντίκτυπο και ανησυχούν για το ενδεχόμενο να ενισχυθεί το αντικυβερνητικό μέτωπο. Στο πλαίσιο αυτό επιμένουν σε μια ρητορική για εξωγενή κρίση και προβάλλουν το επιχείρημα πως σε μία εποχή αβεβαιότητας δεν υπάρχουν περιθώρια για «περιπέτειες». Παράλληλα αναζητείται ένα πακέτο μέτρων εστιασμένο στη μεσαία τάξη, που είναι ένα κοινό που συνέβαλε στην εκλογική νίκη του 2019 ωστόσο τώρα δέχεται τις επιπτώσεις του κύματος των ανατιμήσεων.
Με βασικό σύνθημα την ανάγκη για «πολιτική αλλαγή» θα φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες κάλπες, ενώ σφοδρά είναι τα πυρά στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί την κυβέρνηση πως έχει αποτύχει σε όλες τις κρίσεις που διαχειρίστηκε (πανδημία, οικονομία, ενέργεια κ.α.) και τονίζει την ανάγκη για αλλαγή πορείας.
Η Κουμουνδούρου στρέφει το βλέμμα της στη μεσαία τάξη, προτάσσοντας μια ατζέντα μείωσης φόρων (θέμα που ενδιαφέρει πρωτίστως αυτό το κοινό). Μεταξύ άλλων προτείνει ψαλίδισμα του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα και μείωση του ΦΠΑ σε μια σειρά βασικών αγαθών, ενώ δίνει έμφαση στην αντιμετώπιση φαινομένων αισχροκέρδειας. Παράλληλα βέβαια προτάσσεται και μια ατζέντα με έμφαση στα εργασιακά, με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 να κυριαρχεί στο προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος.
Από την αξιωματική αντιπολίτευση εστιάζουν τα πυρά στον πρωθυπουργό, τον οποίο κατηγορούν πως δεν μπορεί «να κατανοήσει την κοινωνία και τις ανάγκες της». Και εξαπολύουν βέλη στην κυβέρνηση πως καλλιεργεί ένα πλαστό «success story» αντί να λάβει μέτρα για να στηρίξει τους πολίτες
Στο ΣΥΡΙΖΑ στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε δύο μεγάλους χώρους στο δρόμο προς την επόμενη κάλπη: Σε ένα ακροατήριο που στις τελευταίες εκλογές επέλεξε την αποχή και σε ένα κεντροαριστερό κοινό που μπορεί να μην έχει στενούς δεσμούς με την Κουμουνδούρου αλλά ψάχνει μια πολιτική διέξοδο καθώς δεν είναι ικανοποιημένο από την πολιτική της κυβέρνησης.