Πανελλαδικές: Η πτώση στις βάσεις, κενές θέσεις, πού υπάρχει πρόβλημα

Του Στράτου Στρατηγάκη 
Μαθηματικού - Ερευνητή
[email protected], 
www.stadiodromia.gr

Οι βάσεις 2022 είχαν γενικά πτωτική πορεία και έκρυβαν εκπλήξεις. Η πτωτική τους πορεία οφείλεται στο μικρότερο αριθμό των αριστούχων, που κι αυτός οφείλεται στην πανδημία του κορωνοϊού, που ταλαιπώρησε αυτά τα παιδιά σε όλη τους την πορεία στο Λύκειο, διαμορφώνοντας συνθήκες που δεν ευνοούσαν το διάβασμα.

Στην πτώση οι Ιατρικές σχολές κρατήθηκαν στο ύψος τους, καθώς καμία Ιατρική δεν έπεσε κάτω από 18.000 μόρια. Προσωπικά δεν το περίμενα· πίστευα ότι η Ιατρική Αλεξανδρούπολης θα βρισκόταν κάτω από τα 18.000 μόρια. Αξιοσημείωτη ήταν η συμπεριφορά των βάσεων του 1^ου Πεδίου, που… γκρεμίστηκαν διότι φέτος ο αριθμός των υποψηφίων του πεδίου ήταν μόλις 18.550, αποτελώντας το 25,5% των υποψηφίων. Το 2003 το ποσοστό αυτό ήταν 42%. Η μεγάλη μείωση του αριθμού των υποψηφίων οδήγησε σε πολύ μεγάλη πτώση τις βάσεις του πεδίου, όπως αναμενόταν.

Αύξηση είχαμε σε αρκετά τμήματα του 4^ου Πεδίου, καθώς οι υποψήφιοι που το επιλέγουν κάθε χρόνο είναι αυξάνονται, προκαλώντας αντίστοιχα μείωση των υποψηφίων του 1^ου και του 2^ου Πεδίου. Αύξηση είχαμε και σε αρκετά τμήματα του 2^ου Πεδίου και του 3^ου Πεδίου.

Το ποσοστό επιτυχίας είναι 68,83% για το Γενικό Λύκειο και 37,78% για το ΕΠΑΛ. Ένας στους τρεις από το Γενικό Λύκειο δεν πέρασε σε καμία σχολή. Πρόκειται για τα “θύματα” της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής· 22.449 υποψήφιοι έμειναν εκτός ΑΕΙ. Έτσι είναι σχεδιασμένη η ΕΒΕ, ώστε κάθε φορά ένας στους τρεις να μένει εκτός ΑΕΙ. Αυτό στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα. Το ποσοστό επιτυχίας, όμως, δεν είναι μικρό. Αντίθετα στα ΕΠΑΛ το ποσοστό επιτυχίας είναι μικρό, καθώς δύο στους τρεις έμειναν εκτός ΑΕΙ, αυτό, όμως, δεν οφείλεται στην ΕΒΕ, αλλά στο ότι οι θέσεις που δίνονται στα ΕΠΑΛ είναι λίγες. Αρχίζουν να καταλαβαίνουν αρκετοί πια ότι ο δρόμος των ΕΠΑΛ δεν είναι ο εύκολος δρόμος για να μπεις στο Πανεπιστήμιο. Δεν είναι ούτε ο ορθόδοξος δρόμος, αφού οι υποψήφιοι από ΕΠΑΛ έχουν προβλήματα με την παρακολούθηση των σπουδών τους, όταν εισαχθούν.

Έμειναν 10.839 κενές θέσεις στο Γενικό Λύκειο και 128 στα ΕΠΑΛ. Στο τμήμα Νοσηλευτικής στο Διδυμότειχο δεν εισήχθη κανείς υποψήφιος από το Γενικό Λύκειο. Κρατώντας ψηλά το συντελεστή της ΕΒΕ έμεινε χωρίς εισακτέους, όπως είχε συμβεί πέρυσι με το τμήμα Αρχιτεκτονικής Αλεξανδρούπολης. Κάποια  άλλα τμήματα αύξησαν το συντελεστή της ΕΒΕ με αποτέλεσμα να ανέβει η βάση τους αλλά να μείνουν με πολλές κενές θέσεις. Στο τμήμα Μαθηματικών Ιωαννίνων ο συντελεστής ΕΒΕ αυξήθηκε από 0,8 σε 1,05, με αποτέλεσμα να εισαχθούν μόνο 53 υποψήφιοι. Οι θέσεις στο τμήμα ήταν 227, συνεπώς έμειναν 174 κενές θέσεις από τους υποψηφίους της κατηγορίας του 10%. Φυσικά η βάση εκτοξεύτηκε φτάνοντας τα 12.305 μόρια, από 9357 μόρια που ήταν πέρυσι.

2060 κενές θέσεις είχαμε στα κεντρικά Πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Οι Πανεπιστημιακοί διαμαρτύρονται, χρόνια τώρα, ότι ο αριθμός των φοιτητών τους είναι πολύ μεγάλος και δεν μπορούν να τους εκπαιδεύσουν, με τις υποδομές και το διδακτικό προσωπικό που έχουν. Στους επιτυχόντες των τμημάτων πρέπει να προσθέσουμε και τον αριθμό των φοιτητών που έρχονται με μετεγγραφή για να βρούμε τον ακριβή αριθμό των φοιτητών τους. Το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να ικανοποιήσει το αίτημά τους (σε μελλοντικό άρθρο θα δούμε πόσο δίκαιο είναι). Χρησιμοποιούν την ΕΒΕ ως το μέσον για να πετύχουν μικρότερο αριθμό εισακτέων. Επιλέγοντας τον ανώτερο συντελεστή ελπίζουν να έχουν κενές θέσεις. Έτσι η Φιλολογία Αθήνας αύξησε το συντελεστή ΕΒΕ από 1, στην ανώτερη δυνατή τιμή του 1,2. Το αποτέλεσμα ήταν 97 κενές θέσεις. Αντίθετα η Φιλολογία Θεσσαλονίκης διατήρησε το συντελεστή 1,2 που είχε επιλέξει από πέρυσι και είχε 95 κενές θέσεις. Υποθέτω ότι το επιχείρημα είναι ότι θέλουν φοιτητές υψηλού επιπέδου, αλλά δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα με το μικρό αριθμό φοιτητών που εισάγονται. Την ίδια λογική ακολούθησαν και πολλά άλλα τμήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Εκεί που οι κενές θέσεις αποτελούν σημαντικό πρόβλημα είναι στις σχολές των ενστόλων. Φέτος έμειναν 139 κενές θέσεις στη σχολή Ευελπίδων, ενώ πέρυσι είχαν μείνει 103. Η σχολή Ευελπίδων επέλεξε πέρυσι τον υψηλότερο συντελεστή 1,2, είχε 103 κενές θέσεις και δεν τον άλλαξε φέτος, οπότε είχε 139 κενές θέσεις. Το πρόβλημα είναι ότι ο αριθμός των εισακτέων στις λεγόμενες παραγωγικές σχολές είναι καθορισμένος σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε σώματος. Έτσι ο Στρατός μας θα έχει 242 λιγότερους αξιωματικούς από όσους προγραμμάτιζε. Δεν γνωρίζω πόσο μεγάλο είναι αυτό το πρόβλημα για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά μου φαίνεται σοβαρό, ειδικά αν το συσχετίσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι σχέσεις με την Τουρκία.

Προκύπτει, εύλογα, το ερώτημα αν χρειάζεσαι κάποια στελέχη, αλλά δεν έχεις την ποιότητα που θέλεις τι κάνεις; Βολεύεσαι με τους καλύτερους που μπορείς να έχεις ή προτιμάς να μείνεις χωρίς στελέχη; Αν επιλέξεις την πρώτη απάντηση καταργείς την ΕΒΕ και ορίζεις αυστηρά τον αριθμό των εισακτέων, σύμφωνα με τις δυνατότητες των ΑΕΙ (μιλάμε γενικότερα για όλα τα ΑΕΙ). Αν επιλέξεις τη δεύτερη απάντηση τότε κρατάς την ΕΒΕ και αφήνεις κάποια τμήματα μισοάδεια και άλλα ασφυκτικά γεμάτα. Αυτό λέγεται σπατάλη πόρων, αλλά ποιος νοιάζεται; Δεν πληρώνονται τα χρήματα από την τσέπη κανενός. Από την τσέπη όλων μας πληρώνονται.