Πέθανε, σε ηλικία 77 ετών, ο Χανς-Τις Λέμαν (Hans Thies Lehmann), ένας από τους πιο επιδραστικούς θεατρολόγους του 21ου αιώνα που η θεωρία του για το μεταδραματικό θέατρο (1999) επηρέασε τη σκηνική πράξη και τη θεωρία του θεάτρου όσο λίγες.
Πέθανε, σε ηλικία 77 ετών, ο Χανς-Τις Λέμαν (Hans Thies Lehmann), ένας από τους πιο επιδραστικούς θεατρολόγους του 21ου αιώνα που η θεωρία του για το μεταδραματικό θέατρο (1999) επηρέασε τη σκηνική πράξη και τη θεωρία του θεάτρου όσο λίγες.
Ο Λέμαν γεννήθηκε το 1944 στο Έρινγκσχάουζεν της Γερμανίας και σπούδασε στο Ινστιτούτο Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου δίπλα στον Πέτερ Σόντι (Peter Szondi), του οποίου υπήρξε και συνεργάτης. Μαζί με τον Andrzej Wirth προχώρησαν το 1982 στην ίδρυση του Ινστιτούτου Εφηρμοσμένης Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκίσεν. Από το τμήμα αυτό αναδείχθηκε μια ολόκληρη γενιά σημαντικών σκηνοθετών και ομάδων του νέου γερμανικού θεάτρου, όπως οι René Pollesch, She She Pop, Rimini Protokoll, κ.ά. Συνέχισε την Ακαδημαϊκή του πορεία ιδρύοντας το Ινστιτούτο Θεάτρου, Κινηματογράφου και Επιστήμης των Μέσων στο Πανεπιστήμιο Johan Wolfgang Goethe της Φρανκφούρτης του Μάιν.
Το εύρος των φιλολογικών και θεατρολογικών μελετών του Λέμαν περιλαμβάνει από τον Σοφοκλή, τον Κλάιστ και τον Μπύχνερ, έως τον Μπρεχτ και τον Χάινερ Μύλλερ, επηρεάζοντας καθοριστικά την πρόσληψη αυτών των συγγραφέων και συνεισφέροντας σε νέες προσεγγίσεις του έργου τους (μπορεί κανείς να βρει στα ελληνικά τους προλόγους του στα έργα του Χάινερ Μύλλερ στις Εκδόσεις Άγρα).
Η διδακτική προσφορά του Λέμαν δεν περιορίζεται μόνο στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά εκτείνεται και στην αμερικανική ήπειρο (βόρεια, κεντρική και νότια) σε πολλές ασιατικές χώρες και στην Αυστραλία. Θεωρούν τον εαυτό τους μαθητές του πολλοί και σημαντικοί άνθρωποι του θεάτρου του 21 αιώνα όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Εργάστηκε ως δραματουργός δίπλα σε σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Γιόσι Βίλερ, ο Θόδωρος Τερζόπουλος και ο Φαλκ Ρίχτερ.
Ο Χανς-Τις Λέμαν υπήρξε στενά συνδεδεμένος με την Ελλάδα, λόγω της κλασικής παιδείας του και της αγάπης του για τον ελληνικό πολιτισμό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέλεξε να ζήσει με την σύζυγό του, θεατρολόγο και κριτικό Ελένη Βαροπούλου, στην Αθήνα. Δίδαξε επανειλημμένα νέους Έλληνες καλλιτέχνες και θεατρολόγους στο Φεστιβάλ του Άργους και την Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου.
Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις: διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος της International Brecht Society, ενώ υπήρξε μέλος της Ακαδημίας των Τεχνών στο Βερολίνο, η οποία και τίμησε την επέτειο των 75 χρόνων του με μία μεγάλη διεθνή συνάντηση στη βερολινέζικη έδρα της. To 2018 του απονεμήθηκε το μεγάλο βραβείο Thalia της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Θεάτρου.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, στις 10 το πρωί, στο ποτεφρωτήριο Ριτσώνας.