Ήταν θέμα χρόνου... ακόμη και με το ανάστημα του Μάριο Ντράγκι, καθώς η πολιτική σταθερότητα δεν μπορεί να στεριώσει στην Ιταλία. Απλώς, η άρνηση του Κινήματος των Πέντε Αστέρων να ψηφίσει το πακέτο στήριξης ύψους 26 δισ. ευρώ για τη βοήθεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων ήταν η αφορμή, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ήταν θέμα χρόνου... ακόμη και με το ανάστημα του Μάριο Ντράγκι, καθώς η πολιτική σταθερότητα δεν μπορεί να στεριώσει στην Ιταλία. Απλώς, η άρνηση του Κινήματος των Πέντε Αστέρων να ψηφίσει το πακέτο στήριξης ύψους 26 δισ. ευρώ για τη βοήθεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων ήταν η αφορμή. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ρίξει από καιρό τη σκιά του πάνω στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας όχι μόνο επειδή ώθησε στα ύψη τις τιμές ενέργειας και τροφίμων, αλλά και εξαιτίας της μακρόχρονης σχέσης της Ρώμης με τη Μόσχα. Ο ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, Τζουζέπε Κόντε, είχε αμφισβητήσει ανοικτά τη λογική αποστολής όπλων στην Ουκρανία, προκαλώντας ρήγμα στον κυβερνητικό συνασπισμό. Επιπλέον, ζητούσε πιο επιθετική στάση σε ζητήματα ενέργειας, θέσεις τις οποίες ο Ντράγκι προσπαθούσε να περάσει μέσα από το πνεύμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Η πιο λαϊκιστική στάση του βασικού εταίρου στην κυβέρνηση συνασπισμού έρχεται σαφώς σε αντίθεση με τον ρόλο γεφυροποιού του Ντράγκι, τον οποίο έχει ανάγκη τόσο η Ιταλία όσο και η Δύση, την ώρα που η Βρετανία είναι απασχολημένη με την εκλογή νέου πρωθυπουργού και ο Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σε αυτό το κενό, καλείται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά δρώμενα, τόσο στην κρίση ενέργειας όσο και στις συζητήσεις στα δημοσιονομικά, ολοκληρώνοντας ταυτόχρονα και τις αναγκαίες για τη χώρα του μεταρρυθμίσεις για την εκταμίευση των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο Φινλανδός κεντρικός τραπεζίτης Όλι Ρεν έσπευσε να χαρακτηρίσει την Ιταλία ένα από τα πρώτα θύματα της ενεργειακής κρίσης, σε μία δήλωση που αφήνει αιχμές για τις αντίθετες θέσεις πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο επιχειρηματικός κόσμος της Ιταλίας, δήμαρχοι και επικεφαλής εργατικών συνδικάτων απευθύνουν έκκληση στον Ντράγκι να το ξανασκεφθεί. Ο ίδιος φαίνεται να παίζει το τελευταίο χαρτί του, δηλαδή να σταθεί πάνω από τις εξελίξεις με τη σταθερότητα που τον χαρακτηρίζει. Και οι «αντάρτες» φαίνεται να πήραν αυτό που ήθελαν, τουλάχιστον προς το παρόν.