Έως πότε…

Από την έντυπη έκδοση

Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στη διμερή, διπλωματική, πολιτικοστρατιωτική κανονικότητα. Τα φώτα της δημοσιότητας από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ έσβησαν, με τη Συμμαχία να έχει διαμορφώσει το νέο της δόγμα, αλλά και να επεκτείνει τα σύνορά της μέσω της Σουηδίας και της Νορβηγίας, περνώντας τα μηνύματά της προς τη Ρωσία. Στο προσκήνιο της Συνόδου, ο Τούρκος πρόεδρος έκανε πολιτικό «παιχνίδι», πήρε και έδωσε, κέρδισε και έχασε.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, πριν καλά καλά επιστρέψει στην Άγκυρα φρόντισε να ανατάξει τη γενικότερη εικόνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων στην προτέρα της κατάσταση. Απειλές, προκλήσεις, προειδοποιήσεις επανήλθαν, σε χαμηλότερους -βέβαια- τόνους, μετά και τις παραινέσεις του Αμερικανού προέδρου. Ωστόσο, ο Ερντογάν παρενέβη αυτή τη φορά και στα εσωτερικά της χώρας μας. Άμεσες και ψύχραιμες οι αντιδράσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Κατά τα λοιπά, η Ελλάδα προχωρά στην προμήθεια των F-35, έχοντας υποβάλει σχετικό αίτημα στις ΗΠΑ κι η Τουρκία «συμφωνεί» την αναβάθμιση των F-16, όπως και την αγορά νέων, ανάλογου τύπου, αεροσκαφών.

ΚΑΙ ΠΟΥ καταλήγουμε; Στην αφετηρία. Οι δύο χώρες επανεξοπλίζονται, δαπανώντας σημαντικά κεφάλαια, η Τουρκία φέρεται να έχει δεσμευθεί ότι θα μετριάσει την προκλητικότητά της και η Ελλάδα παραμένει αμετακίνητη από τις εθνικές της θέσεις, ενώ το διμερές πολιτικό θερμόμετρο διατηρείται στο κόκκινο. Το κλίμα και των δύο χωρών είναι πλέον προεκλογικό. Ανακωχή δηλώσεων δεν θα υπάρξει, ενδεχομένως να συμβεί το ακριβώς αντίθετο και προφανώς οι εντάσεις από την πλευρά της Τουρκίας θα είναι τόσο επιθετικές όσο να μη ρισκάρουν την πρόκληση ατυχήματος.

Ο ΧΡΟΝΟΣ θα κυλήσει, οι εκλογές θα γίνουν και στις δύο χώρες, οι νέες κυβερνήσεις θα αναλάβουν δράση και όλα θα εκκινήσουν από την αρχή. Έως πότε…