Τι προτείνει το Clickatlife.
Η Ρηνιώ Κυριαζή ξαναδιαβάζει την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή μέσα από τα τελετουργικά στοιχεία του θρήνου, ίχνη αρχέγονων χορών και τη μουσική, εστιάζοντας στις έννοιες της μοίρας, της ανάγκης και του πολέμου. Επί σκηνής: Δήμητρα Γκλιάτη, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Αρετή Πολυμενίδη, Γιούλη Καρναχωρίτη, Μοχάμεντ Μπελχέντι, Ρηνιώ Κυριαζή.
Η παράσταση
Η Αντιγόνη, μετέωρη. Μια ξένη-που δεν ανήκει ούτε στο φως ούτε στο χώμα. Το έργο μετέωρο, εκεί που χτίζεται διαλύεται, ένα γιαπί. Η πόλη μετέωρη, μετά από άγριο πόλεμο, παλεύει να σταθεί. Ο Κρέων θέλει να επιβάλλει δικαιοσύνη, αδέκαστος. Μετά από τη θυσία του παιδιού του βυθίζεται στη μαύρη τρύπα της Άτης, της αδυσώπητης θεάς που σε κάνει να βλέπεις για σωστό το λάθος. Ο θίασός μας μέσα από θραύσματα επιθυμεί να διαγράψει μια χειρονομία, μια διαδρομή, μνήμη για τους νεκρούς του, να εκπληρώσει μια κηδεία που δεν έγινε. Που δεν γίνεται - καθώς η δίνη των γεγονότων μάς πετάει συνεχώς στο αύριο. Στο πάντα, στέκονται οι αγαπημένοι μας σαν σήματα, όπως οι κούκοι στα μονοπάτια, σαν πέτρινα μνήματα στην άκρη της θαλάσσης. Τα υλικά μας εύθραυστα. Στοιχεία της τελετουργίας του θρήνου, διαβατήριων τελετών, ίχνη αρχέγονων χορών, μουσική άχρονη, συνθέτουν μια ιδιόμορφη παρτιτούρα, μετέωρη στο σύνορο. Η μετάφραση του Μίνου Βολανάκη πέτρινη. Ο σκηνικός χώρος ένα νταμάρι να στεγάσει τους εξόριστους.