«Και τώρα, αναλογιστείτε την πορεία σας», είναι σα να είπε ο Κώστας Καραμανλής στους χειριστές εθνικών και κοινωνικών θεμάτων με την ηχηρή-ηχηρότερη από ποτέ-τελευταία παρέμβασή του, γράφει ο Γρηγόρης Ρουμπάνης.
Του Γρηγόρη Ρουμπάνη
«Και τώρα, αναλογιστείτε την πορεία σας», είναι σα να είπε ο Κώστας Καραμανλής στους χειριστές εθνικών και κοινωνικών θεμάτων με την ηχηρή-ηχηρότερη από ποτέ-τελευταία παρέμβασή του.
Πυκνή η ομιλία του, καλά μελετημένη, ενωτική, δυναμική αλλά και διόλου εριστική. Δεν απευθύνθηκε σε κομματικό ακροατήριο, και χαρακτηριστικό είναι ότι δεν ανέφερε ούτε μια φορά τη λέξη ΝΔ, αλλά επέλεξε το εθνικό ακροατήριο με ο,τι σήμερα βασανίζει την ελληνική κοινωνία: από την αντιμετώπιση της χειρότερης διεθνούς οικονομικής κρίσης που αντιμετώπισε η Ευρώπη μετά τον Β΄ ΠΠ μέχρι τις δοκιμασίες που βιώνει ο πολίτης στην καθημερινότητά του από κυβερνητικές επιλογές που σαφώς θα μπορούσαν να είναι καλύτερες.
Στα εθνικά θέματα ξεκαθάρισε ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός, άρα στραβά αρμενίζει ο καπετάνιος, ενώ ταυτοχρόνως κάλεσε την Τουρκία να μαζευτεί.
Στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις χτύπησε την καμπάνα, ότι η πολιτική της Ουάσιγκτον μάλλον καταστρέφει τις διεθνείς ισορροπίες, με τεράστιες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στις κοινωνίες.
Στις ευρωπαϊκές υποθέσεις τόνισε την ανάγκη οικοδόμησης επιτέλους μιας κοινής (κι όταν λέμε κοινής, εννοούμε κοινής και όχι μονόπαντης, π.χ. γερμανικής) εξωτερικής, οικονομικής και αμυντικής πολιτικής.
Στα κοινωνικά θέματα αναφερόμενος μίλησε για τις τεράστιες ανισότητες που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια σε βάρος της ποιότητας ζωής του μέσου πολίτη.
Στην υπόθεση τύπου και ενημέρωσης έδειξε την άθλια εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η πλειονότητα-με ελάχιστες εξαιρέσεις-των ΜΜΕ, έτσι όπως είναι συγκεντρωμένα σε χέρια που δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο παρά την προώθηση ίδιων συμφερόντων.
Επίσης και σ’ αυτή την ανοιχτή παρέμβασή του, όπως και σε προηγούμενες, θέλησε να κάνει ξεκάθαρο, ότι δεν ενδιαφέρεται για εσωκομματικό παιχνίδι παρασκηνίου, αφού έχει ξεκαθαρίσει ότι «τους ηγέτες, τους αναδεικνύει η κάλπη». Έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι:
δεν ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της κοινοβουλευτικής έδρας του στη ΝΔ και δεν θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις προσεχείς εκλογές.
δεν ενδιαφέρεται για το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας, τουλάχιστον όπως λειτουργεί σήμερα ο θεσμός.
ενδιαφέρεται όμως να απευθύνεται σε ανθρώπους που μπορούν να στρέψουν σε ασφαλή νερά την πορεία της χώρας και τους λέει «είμαι εδώ για να συμβάλω».
Κατ’ αυτή την έννοια, ο πρώην πρωθυπουργός απέδειξε ότι πλέον δεν αποτελεί μόνο την ψυχή της παράταξης, αλλά μπορεί να κινήσει γενικότερες εξελίξεις και σημείο αναφοράς για πολιτικούς παρατηρητές κυρίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, διαχείρισης των εθνικών θεμάτων αλλά και εξασφάλισης των κοινωνικών ισορροπιών. Έχει ευρύτερο από το νεοδημοκρατικό ακροατήριο και αυτό είναι κάτι που ελάχιστοι πολιτικοί μέχρι τώρα έχουν καταφέρει.
Ίσως δεν είναι καθόλου τυχαία, στην κατακλείδα της ομιλίας του, η αναφορά στον Σαρλ Ντεγκόλ. Θα δείξει.