Ο πόλεμος στην Ουκρανία συμπληρώνει σήμερα εκατό ημέρες, με τις ρωσικές δυνάμεις να επικεντρώνονται πλέον στο Ντονμπάς, όπου τις τελευταίες ημέρες σημειώνουν πρόοδο. Για την ακρίβεια ελέγχουν το 90% της περιφέρειας του Λουγκάνσκ, με δύο πόλεις να απομένουν προς κατάκτηση για να «σφραγίσουν» αυτό που η Ρωσία αποκαλεί «απελευθέρωση» της επαρχίας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συμπληρώνει σήμερα εκατό ημέρες, με τις ρωσικές δυνάμεις να επικεντρώνονται πλέον στο Ντονμπάς, όπου τις τελευταίες ημέρες σημειώνουν πρόοδο. Για την ακρίβεια ελέγχουν το 90% της περιφέρειας του Λουγκάνσκ, με δύο πόλεις να απομένουν προς κατάκτηση για να «σφραγίσουν» αυτό που η Ρωσία αποκαλεί «απελευθέρωση» της επαρχίας.
Την ίδια ώρα οι δυτικοί σύμμαχοι ετοιμάζονται να στείλουν στην Ουκρανία προηγμένα οπλικά συστήματα. Η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι θα στείλει για πρώτη φορά προηγμένα συστήματα εκτοξευτήρων πολλαπλών ρουκετών, ως μέρος του πακέτου βοήθειας των 700 εκατ. δολαρίων, για να βοηθήσει την Ουκρανία να αποκρούσει την επίθεση της Μόσχας στην περιοχή του ανατολικού Ντονμπάς.
Ο Αμερικανός πρόεδρος σημείωσε πάντως ότι ο στόχος της παράδοσης στο Κίεβο αυτών των όπλων δεν είναι η στρατιωτική νίκη της Ουκρανίας, αλλά η μια ισχυρότερη θέσης στο μελλοντικό τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Στην ίδια λογική κινήθηκαν επίσης οι τελευταίες δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος μετά από συνάντηση στον Λευκό Οίκο εκτίμησε ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία εξελίσσεται σε ένα εξαντλητικό «πόλεμο φθοράς». Σε αυτή τη μακρά και διαρκή σύγκρουση, η ευθύνη των δυτικών συμμάχων, κατά τον Στόλτενμπεργκ, είναι να ενισχύσει περαιτέρω την Ουκρανία. Και αυτό γιατί εκτιμάει ότι οι τίτλοι τέλους στον πόλεμο θα πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, οτιδήποτε συμβαίνει στις μάχες επηρεάζει τη δύναμη ισχύος στις διαπραγματεύσεις. Επομένως περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία καταλήγει σε ενδυνάμωση της διαπραγματευτικής της θέσης, καταλήγει ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, απηχώντας τον Αμερικανό πρόεδρο.
Ποια είναι όμως αυτή η «ισχυρότερη θέση» για την Ουκρανία στην παρούσα φάση του πολέμου; Το gzeromedia συνοψίζει:
Για την επιστροφή στα σύνορα που ίσχυαν τον Φεβρουάριο του 2022, οι ουκρανικές δυνάμεις θα πρέπει να μπορέσουν να απωθήσουν τους Ρώσους από τις θέσεις που έχουν φέρει υπό τον έλεγχό τους το τρίμηνο διάστημα της εισβολής τους, δηλαδή από τη Χερσώνα (όπου πραγματοποιούν αντεπιθέσεις τις τελευταίες μέρες), τη Μαριούπολη και τις περιοχές των επαρχιών Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ που έχει καταλάβει η Ρωσία τις τελευταίες ημέρες.
Το σενάριο φαντάζει δύσκολα επιτεύξιμο, ωστόσο, ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι είναι δυνατό. Πού βασίζουν την εκτίμησή τους αυτή; Στο γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός δεν διαθέτει το απαραίτητο για να διατηρήσεις τις εκτεταμένες θέσεις του τόσο στο ανατολικό όσο στο νότιο τμήματα της χώρας, ανθρώπινο δυναμικό, τους πόρους και το ηθικό.
Η Ουκρανία, γράφει το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου, «έχει ακόμη μια καλή ευκαιρία να σταματήσει και στη συνέχεια να αντιστρέψει τα κέρδη που έχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία». Η τελευταία αποστολή αμερικανικών όπλων υψηλής τεχνολογίας στην Ουκρανία θα αυξήσει αυτή την πιθανότητα.
Για την επιστροφή στα σύνορα που ίσχυαν τον Φεβρουάριο του 2014, ανεβαίνει σαφώς το επίπεδο δυσκολίας καθώς απαιτείται όχι μόνο να απωθηθούν οι ρωσικές δυνάμεις από τις περιοχές που κατέλαβαν το τελευταίο τρίμηνο αλλά και να εκτοπιστούν από τις αυτοαποκαλούμενες «Λαϊκές Δημοκρατίες» του Ντονμπάς και τη χερσόνησο της Κριμαίας η οποία είναι λειτουργικά —αν και παράνομα— μέρος της Ρωσίας.
Πολύ δύσκολα επιτεύξιμος στόχος, ειδικά όσον αφορά την Κριμαία, η οποία φιλοξενεί τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας. Μάλιστα η απόφαση της Ουάσιγκτον να εξασφαλίσει την διαβεβαίωση της Ουκρανίας ότι τα όπλα της δεν θα πλήξουν το ρωσικό έδαφος φαίνεται να καθιστά τον στόχο απίθανο.
Η ταπείνωση της Ρωσίας σε σημείο που να μην είναι σε θέση να επιτεθεί στην Ουκρανία ή σε άλλες γειτονικές χώρες στο άμεσο μέλλον θα μπορούσε επίσης να αποτελεί επιδίωξη στην παρούσα φάση, αν και είναι αρκετά πιο αόριστος στόχος. Σε αυτή την περίπτωση επιδιώκεται η ανατροπή του καθεστώτος του Βλαντίμιρ Πούτιν.
Μετατρέποντας τον πόλεμο στην Ουκρανία σε υπαρξιακή απειλή για τον ίδιο τον Πούτιν, δημιουργείται ο κίνδυνος να εξελιχθεί η σύγκρουση σε πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, κάτι που οι δυτικοί σύμμαχοι φαίνεται να θέλουν να αποφύγουν.
Τι θα συμβεί αν καμία από τις τρεις παραπάνω επιλογές δεν φαίνεται πιθανή τους επόμενους μήνες, διερωτάται το gzeromedia, για να απαντήσει: «Είναι πιθανό ότι όλα αυτά είναι ρευστά. Εάν η Ρωσία μπορέσει να διατηρήσει τις τρέχουσες προόδους της ή δυνητικά να κερδίσει περισσότερα, η Ουκρανία και η Δύση θα πρέπει να επανεκτιμήσουν πλήρως ποια είναι στην πραγματικότητα η ισχυρότερη δυνατή θέση της Ουκρανίας. Προς το παρόν, η Ουκρανία συνεχίζει να μάχεται, με ισχυρή, αν και προσεκτικά οριοθετημένη, δυτική υποστήριξη. Αλλά μέχρι την 200ή ημέρα του πολέμου, θα είμαστε πιο κοντά σε μια ξεκάθαρη εικόνα του πώς όλα αρχίζουν να τελειώνουν;»
naftemporiki.gr