Κόσμος
Τρίτη, 25 Νοεμβρίου 2008 13:26

Νέα Υόρκη: Μια πόλη για περπάτημα

Οι Νεοϋορκέζοι, όπως συμβαίνει συνήθως με τους κατοίκους πόλεων, έχουν μικρότερο κατά κεφαλήν αποτύπωμα άνθρακα από τους υπόλοιπους Αμερικανούς — γεγονός που οφείλεται κυρίως στο ότι περπατούν περισσότερο και οδηγούν λιγότερο.

Οι Νεοϋορκέζοι, όπως συμβαίνει συνήθως με τους κατοίκους πόλεων, έχουν μικρότερο κατά κεφαλήν αποτύπωμα άνθρακα από τους υπόλοιπους Αμερικανούς —γεγονός που οφείλεται κυρίως στο ότι περπατούν περισσότερο και οδηγούν λιγότερο.

Το παράρτημα του υπουργείου Μεταφορών στη Νέα Υόρκη φιλοδοξεί να ενισχύσει αυτή την πράσινη «καλή τη πίστει» προτίμηση —βελτιώνοντας συνολικά τη ζωή των πεζών— μέσω των μέτρων που ανακοινώνει στην πρόσφατη έκθεσή του: Remaking New York City’s Public Realm” (PDF).

«Η Νέα Υόρκη είναι μια από τις καλύτερες πόλεις για περπάτημα διεθνώς και θα χρησιμοποιήσουμε αυτά τα μέτρα για να κάνουμε την πόλη πιο πράσινη και καθαρή για όλους— και δεν εννοούμε μόνο τις βιτρίνες» αναφέρει η επίτροπος μεταφορών Τζανέτ Σάντικ-Καν. «Το 95% των εργαζόμενων Νεοϋορκέζων χρησιμοποιούν τις διαβάσεις και τα πεζοδρόμια παρότι δεν είναι αρκετά φαρδιά για να υποστηρίξουν την κίνηση των πεζών με αποτέλεσμα μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα. Γιατί καλύτεροι δρόμοι σημαίνει καλύτερες δουλειές», καταλήγει η επίτροπος σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times.

Όπως ήταν αναμενόμενο, σε σχετική μελέτη διαπιστώθηκε ότι αρκετά σημεία των πεζοδρομίων στη Νέα Υόρκη αντιμετωπίζουν σοβαρό κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Σύμφωνα με την εταιρεία Gehl Architects, ο μέγιστος όγκος πεζών που μπορούν να περπατούν άνετα σε ένα πεζοδρόμιο είναι 12 άτομα ανά λεπτό και ανά μέτρο.

Με αυτό το μέτρο, κεντρικά πεζοδρόμια κρίνονται «υπερπλήρη» και μάλιστα σε ποσοστό 83%. Ο αριθμός των πεζών συχνά είναι διπλάσιος από τους επιβαίνοντες σε οχήματα, παρότι στους πεζούς διατίθεται το ένα τρίτο του χώρου σε σχέση με αυτόν που χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα.

«Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι έχουμε τους ίδιους δρόμους τα τελευταία 60 χρόνια και ότι ο χαρακτήρας των δρόμων μας μένει αμετάβλητος παρότι ο κόσμος έχει αλλάξει. Πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να σκεφτούμε πώς οι δρόμοι και τα πεζοδρόμιά μας θα οδηγήσουν σε βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου».