Αθλητικά
Τετάρτη, 27 Απριλίου 2022 13:42

Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Πατρίς Εβρά

Μυθική καριέρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 2006 μέχρι το 2014 με την κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων και ενός Champions League, δύο φορές πρωταθλητής Ιταλίας με την Γιουβέντους, βασικό και αναντικατάστατο μέλος της Εθνικής Γαλλίας για μια δεκαετία. 

Μυθική καριέρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 2006 μέχρι το 2014 με την κατάκτηση πέντε πρωταθλημάτων και ενός Champions League, δύο φορές πρωταθλητής Ιταλίας με την Γιουβέντους, βασικό και αναντικατάστατο μέλος της Εθνικής Γαλλίας για μια δεκαετία. Το ταξίδι στον κόσμο του ποδοσφαίρου του παλαίμαχου Γάλλου αμυντικού, Πατρίς Εβρά, ήταν ονειρικό.

Η ζωή, όμως, που έζησε μέχρι να βρει διέξοδο στον αθλητισμό, θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο ταινίας. Εμπόριο ναρκωτικών, φαγητό από τα σκουπίδια, σεξουαλική κακοποίηση στο σχολικό περιβάλλον. Ένας «εφιάλτης».

Ο Εβρά συγκλόνισε με την εξομολόγησή του στο BBC, περιγράφοντας το ποιός ήταν πριν συστηθεί στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή ως ένας εκ των κορυφαίων αμυντικών της γενιάς του.

«Μου άρεσαν τρία πράγματα πριν παίξω ποδόσφαιρο. Το να πουλάω ναρκωτικά. Να ζητιανεύω μπροστά σε μαγαζιά για χρήματα και να δουλεύω σε κατάστημα που πουλούσε τηλεοράσεις. Το ένα δεν είναι αλήθεια, βρείτε το. Θα σας διευκολύνω. Δεν πούλησα ποτέ τηλεοράσεις. Τα άλλα δύο είναι αλήθεια.

«Ήμουν 13 ετών. Όταν μας εγκατέλειψε ο πατέρας μου, ήταν ένα χάος η ζωή μου. Θυμάμαι ότι μερικές φορές ακόμη και τα μεσάνυχτα, όταν πετούσαν τα κρύα μπέργκερ, πηγαίναμε στον κάδο για να τα πάρουμε» είπε αρχικά και συνέχισε:

«Η σεξουαλική κακοποίηση στην ηλικία των 13 είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή μου. Απλώς νιώθεις ντροπή για τον εαυτό σου. Όταν δεν εμπιστεύεσαι την αρχή, επειδή ήταν ο διευθυντής μου, απλά δεν εμπιστεύεσαι κανέναν άλλο. Το ποδόσφαιρο με έσωσε. 

Όταν ήμουν 17 ετών, ταξίδεψα στην Ιταλία. Θυμάμαι όταν φτάσαμε και καθόμασταν όλη την ώρα και μας σέρβιραν φαγητό. Μπήκα στο δωμάτιό μου. Φόρεσα μια αθλητική φόρμα και τηλεφώνησα στη μαμά μου και είπα "μαμά, εδώ είναι σαν τον παράδεισο, οι άνθρωποι μας σερβίρουν φαγητό, είναι δύο πιρούνια στη μία πλευρά, δύο μαχαίρια στη μία πλευρά''. Αυτή είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχω».