Την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία τα δεινά που προκαλεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο αποκαλούμενος «μεσολαβητής για την ειρήνη», Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ξεκαθαρίζει –ανενόχλητος μάλιστα- τους λογαριασμούς του στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στις γειτονικές του χώρες.
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία τα δεινά που προκαλεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο αποκαλούμενος «μεσολαβητής για την ειρήνη», Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ξεκαθαρίζει –ανενόχλητος μάλιστα- τους λογαριασμούς του στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στις γειτονικές του χώρες.
Αγνοώντας προκλητικά τις διεθνείς αντιδράσεις, η ελεγχόμενη πλήρως από τον Ερντογάν, τουρκική δικαιοσύνη, καταδίκασε σε ισόβια τον φιλάνθρωπο επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά, με την κατηγορία της «απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης». Άλλοι 8 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν επίσης σε ποινές κάθειρξης 18 ετών για «συνέργεια στο έγκλημα». Ποιο ήταν το έγκλημα: Ο Καβαλά και οι άλλοι οκτώ καταδικασθέντες, είχαν υποστηρίξει τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης το 2013.
Οι δικαστές χρειάστηκαν μόλις μία ώρα για να ανακοινώσουν την απόφασή τους. Αλλωστε, είχαν πάρει το μήνυμα από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν, λίγες ώρες νωρίτερα. Ο Τούρκος πρόεδρος είχε παραστεί προηγουμένως στην τελετή της 60ης επετείου του Συνταγματικού Δικαστηρίου λίγες ώρες πριν από την ανακοίνωση της απόφασης. Μετά την έκδοση της απόφασης,ο Ερντογάν παρέθεσε μάλιστα δείπνο «Ιφτάρ» για το ραμαζάνι στα μέλη του ανώτατου δικαστικού σώματος στο προεδρικό μέγαρο Μπέστεπε, στην Αγκυρα. Όπως γράφει μάλιστα ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν στην ιστοσελίδα Yetkinreport, ο Ερντογάν είπε στους ανώτατους δικαστές: «Η δικαιοσύνη είναι αυτή που κρατά την κοινωνία ζωντανή», ρίχνοντας αλάτι στις πληγές».
Για την ιστορία, ο Καβαλά που παραμένει στη φυλακή από το 2017, είχε προηγουμένως αθωωθεί το 2020, αλλά η απόφαση αυτή ανατράπηκε με παρέμβαση Ερντογάν στο Ανώτατο δικαστήριο και ξανάνοιξε τον Ιούλιο του 2021.
Για τον Ερντογάν, τα «εγκλήματα» του Οσμάν Καβάλα, είναι πολλά: Ο 64χρονος Τούρκος επιχειρηματίας εργάστηκε για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων στην Τουρκία και ήταν επίσης παρών στους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας της γενοκτονίας τον Απρίλιο του 2015. Το 2017 είχε απευθύνει έκκληση για μποϊκοτάζ στο δημοψήφισμα, που προέβλεπε τη μετάβαση από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό σύστημα στην Τουρκία, παραχωρώντας υπερεξουσίες στον πρόεδρο Ερντογάν.
Τι κι αν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) είχε αποφανθεί ότι η φυλάκιση Καβαλά συνιστά παράβαση του διεθνούς δικαίου, ζητώντας την απελευθέρωσή του.
Τι κι αν η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία είναι αρμόδια για την επίβλεψη της εφαρμογής των αποφάσεων του ΕΔΔΑ, προειδοποίησε την Τουρκία με κυρώσεις και αποπομπή από το Συμβούλιο.
Τι κι αν ο Ερντογάν δεν δίστασε να προκαλέσει κρίση με όλη τη διεθνή κοινότητα, απειλώντας με απέλαση τους πρεσβευτές 10 χωρών- μεταξύ των οποίων των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Τι κι αν η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες (αλήθεια πού είναι η Ελλάδα;), καταδίκασαν απερίφραστα την εξοντωτική ποινή στον Οσμάν Καβαλά.
Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης της Τουρκίας υποσχέθηκαν να ανατρέψουν την ετυμηγορία αν νικήσουν στις εκλογές του 2023, καταγγέλοντας ότι τα δικαστήρια έχουν γίνει «όργανο εκδίκησης» από την κυβέρνηση Ερντογάν.
Μέχρι τότε όμως ο Τούρκος πρόεδρος θα εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως «ιεραπόστολος» της ειρήνης. Που θα φέρει στο ίδιο τραπέζι τον Πούτιν και τον Ζελένσκι. Την ίδια ώρα που η Άγκυρα συνεχίζει αμείλικτα τις επιθέσεις κατά των Κούρδων στο Ιράκ και τη Συρία. Ακόμη και όταν παραβιάζει προκλητικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Υπάρχουν άραγε όρια στην ντροπή;