Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι κυβερνά με μια ισχυρή πλειοψηφία, εποπτεύει την κρατική RAI και κατέχει τα μεγαλύτερα ιδιωτικά κανάλια της χώρας.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι κυβερνά με μια ισχυρή πλειοψηφία, εποπτεύει την κρατική RAI και κατέχει τα μεγαλύτερα ιδιωτικά κανάλια της χώρας.
Αν έχει όλα αυτά τα μέσα στη διάθεσή του, γιατί ο πρωθυπουργός δεν απαντά στη δημοσιογραφική κριτική από την τηλεόραση ή από τον Τύπο, αλλά προτιμά τις αγωγές;
Τα τελευταία χρόνια, ο Μπερλουσκόνι έκανε αγωγή στο περιοδικό Economist, επειδή έγραψε ότι «δεν είναι ικανός να διοικεί την Ιταλία», στον Bρετανό δημοσιογράφο Ντέιβιντ Λέιν επειδή στο βιβλίο του «Η Σκιά του Μπερλουσκόνι» γράφει ότι ορισμένοι συνεργάτες του είναι ύποπτοι για σχέσεις με τη Μαφία και στον γνωστό Iταλό δημοσιογράφο Μάρκο Τραβάλιο για αντίστοιχους ισχυρισμούς.
Ο Μπερλουσκόνι έχασε αυτές τις δίκες, αλλά είτε άσκησε έφεση είτε σκέπτεται να το κάνει.
Τώρα, ο Iταλός πρωθυπουργός στράφηκε εναντίον του Αλεξάντερ Στίλε, του πιο γνωστού αμερικανικού ειδικού για την Ιταλία και ενός από τους πιο σφοδρούς επικριτές του εκτός της Ιταλίας.
Ο Μπερλουσκόνι δεν είναι ο μόνος που σέρνει τους δημοσιογράφους στα δικαστήρια. Πολιτικοί, δικαστές και άλλα δημόσια πρόσωπα κάνουν τόσο συχνά αγωγές σε δημοσιογράφους, ώστε η Ιταλική Ομοσπονδία Τύπου έχει συγκροτήσει ένα ταμείο για να τους βοηθά με τα δικαστικά έξοδα.
«Πρόκειται για μια από τις τακτικές τρομοκράτησης που χρησιμοποιεί η πολιτική τάξη», λέει ο Φράνκο Αμπρούτσο, καθηγητής δημοσιογραφίας και πρώην εκδότης της οικονομικής εφημερίδας «Il Sole 24 Ore».
Οι αγωγές δεν είναι μέσο που χρησιμοποιεί αποκλειστικά η Δεξιά. Το 1999, ο τότε πρωθυπουργός της κεντροαριστεράς Μάσιμο Ντ'Αλέμα μήνυσε ένα σκιτσογράφο για ένα σκίτσο που τον έδειχνε να σβήνει τα ονόματα συνεργατών με τους Σοβιετικούς στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Όταν όμως αυτός που κάνει την αγωγή είναι ο Μπερλουσκόνι, σημειώνει η Ρέιτσελ Ντονάντιο στη Herald Tribune, η υπόθεση παίρνει άλλες διαστάσεις. Κι αυτό, επειδή είναι ο πιο ισχυρός πολιτικός και ο πιο πλούσιος άνδρας της Ιταλίας. «Ελέγχει τα μέσα. Ξεκινά από μια θέση μέγιστης ισχύος», παρατηρεί ο Ντέιβιντ Λέιν, που είναι ανταποκριτής του Economist στη Ρώμη.
Το 2002, ο Μπερλουσκόνι εκτόπισε ουσιαστικά από τη RAI τρεις αριστερούς επικριτές του: τον κωμικό Ντανιέλε Λουτάτσι, τον συντονιστή ενός τοκ-σόου Μικέλε Σαντόρο και τον δημοσιογράφο Εντσο Μπιάτζι. Οι δύο πρώτοι επέστρεψαν στη συνέχεια στην τηλεόραση, ενώ ο τρίτος πέθανε πέρυσι.
Αλλά και σήμερα, ελάχιστος χρόνος δίνεται στην τηλεόραση σε ανθρώπους όπως η Σαμπρίνα Γκουτσάντι, μια ηθοποιό που έχει γίνει γνωστή για τις μιμήσεις μελών της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, και ο Μπέπε Γκρίλο, που έχει χαρακτηριστεί «Μάικλ Μουρ της Ιταλίας».
Στην τελευταία υπόθεση, ο πρόεδρος της εταιρείας Mediaset (ιδιοκτησίας Μπερλουσκόνι) Φέντελε Κονφαλονιέρι μηνύει τον Στίλε για το βιβλίο του που εκδόθηκε το 2006 με τίτλο «Η λεηλασία της Ρώμης» και αφορά την άνοδο του Μπερλουσκόνι. Ο Κονφαλονιέρι κατηγορεί τον Αμερικανό δημοσιογράφο ότι αναφέρεται στις κατηγορίες που απευθύνθηκαν εναντίον του το 1993 για παράνομη χρηματοδότηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, χωρίς να διευκρινίζει στη συνέχεια ότι απηλλάγη των κατηγοριών αυτών. Ο επικεφαλής της Mediaset αναφέρει επίσης στην αγωγή του ότι κακώς τον επικαλείται ο δημοσιογράφος για να αποδείξει ότι ο Μπερλουσκόνι έχει συγχωνεύσει πλήρως την επιχειρηματική και την ιδιωτική του ζωή.
Σύμφωνα με ένα δικηγόρο του Κονφαλονιέρι, άλλοι δημοσιογράφοι έχουν αποφύγει τις μηνύσεις επειδή παραδέχθηκαν ότι ο πελάτης του είναι «κύριος». Ο Αλεξάντερ Στίλε, όμως, δεν έδειξε τέτοια συμπεριφορά.
Ο ίδιος ο Στίλε, που διδάσκει δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και έχει γράψει πολλά βιβλία για την Ιταλία, μιλά για «καφκική εμπειρία». Το μόνο που τους ενδιαφέρει, λέει στη Χέραλντ Τρίμπιουν, είναι να τιμωρήσουν όσους τολμούν να επικρίνουν τον ισχυρότερο άνδρα της Ιταλίας. «Με κάθε τέτοια αγωγή, σταματάς άλλους 100 δημοσιογράφους», τονίζει.
Πράγματι, ο Ντέιβιντ Λέιν λέει τώρα ότι σκοπεύει να απαλείψει όλες τις αναφορές στον Μπερλουσκόνι στην ιταλική - αλλά όχι και στη βρετανική - έκδοση του βιβλίου που γράφει για τη Μαφία. «Όταν σε μηνύει ο Μπερλουσκόνι», τονίζει, «δεν βγαίνεις ποτέ κερδισμένος».
ΠΗΓΗ: International Herald Tribune