Η έκπληξη ή το «ατύχημα» που φοβόντουσαν κάποιοι, δεν έγινε. Το Μέγαρο των Ηλυσίων δεν αλλάζει ένοικο. Σε μια εκλογική εκστρατεία που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, με 58,2% , έναντι 41,8% της ακροδεξιάς Μαρίν Λε Πεν, σύμφωνα με το exit poll του ινστιτούτου Ipsos. Η αποχή έφτασε πάντως στο 27,8%, που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 1969 για δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Η έκπληξη ή το «ατύχημα» που φοβόντουσαν κάποιοι, δεν έγινε. Το Μέγαρο των Ηλυσίων δεν αλλάζει ένοικο. Σε μια εκλογική εκστρατεία που σημαδεύτηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, με 58,2% , έναντι 41,8% της ακροδεξιάς Μαρίν Λε Πεν, σύμφωνα με το exit poll του ινστιτούτου Ipsos. Η αποχή έφτασε πάντως στο 27,8%, που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 1969 για δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Σε ηλικία 44 ετών, ο Μακρόν γίνεται ο πρώτος πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας που επανεκλέγεται με άμεση καθολική ψηφοφορία. Το ανησυχητικό είναι πάντως ότι οι παράγοντες που ωθούν την ακροδεξιά ενισχύονται. Πάνω από τέσσερις στους 10 Γάλλους έδωσαν την ψήφο τους στην Μαρίν Λε Πεν, όσο και αν στην πλειονότητά τους αρνήθηκαν να κάνουν ένα «άλμα στο σκοτάδι».
Παρά τις προσπάθειες της Λε Πεν να εμφανίσει ένα «μετριοπαθές» πρόσωπο,δεν μπόρεσε να πείσει κανέναν αναποφάσιστο: Η επιθυμία της να φανεί καθησυχαστική-προσέκρουσε στον -αντιευρωπαϊσμό και την υποστήριξή της -ουσιαστικά -στη Ρωσία.
Η επιτυχία του Μακρόν, οφείλεται στο γεγονός ότι κατόρθωσε να διαβρώσει τα δυο παραδοσιακά κόμματα της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας: τους κεντροδεξιούς Γκωλικούς και τους Σοσιαλιστες. Οσο και αν η ουσιαστική εξαφάνιση αυτών των δυο κομμάτων ωφέλησε την ακροδεξιά αλλά και την αριστερά του Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Ο Μακρόν δεν συγκέντρωσε το 66,1% του 2017, καθώς είχε μια «αιμορραγία» ψήφων, λόγω και των προσωπικών του «αδυναμιών», που τον κράτησε μακριά από μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Αν και ο Μακρόν πιστώνεται τον υψηλότερο μέσο ρυθμό ανάπτυξης στην ευρωζώνη, μείωση της ανεργίας και σχετική συγκράτηση του πληθωρισμού, το αξιοζήλευτο αυτό «ρεκόρ»αμαύρωσε η «ελιτίστικη» συμπεριφορά του και η δυσκολία του να μιλήσει στην πιο «βαθιά» Γαλλία, μακριά από το Παρίσι και τις άλλες μεγαλουπόλεις.
Η «επαγγελματική» του στάση, δεν τον βοήθησε να «ζεστάνει τις καρδιές» όλων εκείνων που μέχρι τώρα δεν τον είχαν ψηφίσει: των νέων, που φαίνεται να έχουν κατακτηθεί περισσότερο από τον ριζοσπαστισμό του Μελανσόν, αλλά πάνω από όλα άτομα που δεν ανήκουν στη μεσαία τάξη, η οποία και αντιπροσωπεύει τον σκληρό πυρήνα του Γάλλου Προέδρου. Μένει να δούμε πάντως αν οι ψηφοφόροι θα δώσουν, όπως το 2017, την πλειοψηφία στο κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 12 και 19 Ιουνίου.
Ποια σενάρια ανοίγονται τώρα για την Ευρώπη με τη νίκη του Μακρόν; Σίγουρα θα υπάρξει νέα ώθηση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση,με την ολοκλήρωση της εξάμηνης γαλλικής προεδρίας στην ΕΕ.
Ωστόσο, δεν θα υπάρξει μια αλλαγή στις δομές εξουσίας και στις συμμαχίες στην ΕΕ : Ο «γαλλογερμανικός άξονας» θα συνεχίσει να καθορίζει το Ευρωπαικό γίγνεσθαι και να ενισχύει τη συνεργασία Παρισιού-Βερολίνου σε τομείς όπως η άμυνα και η εξωτερική πολιτική.