Ερευνα αμερικανών επιστημόνων αποκάλυψε ότι τα πλαστικά ποτήρια μιας χρήσης κυριολεκτικά διαλύονται μέσα στο ρόφημα που περιέχουν.
Όταν κάποιος παραγγέλνει είτε για να πάρει μαζί του, είτε στον χώρο εργασίας ή κατοικίας του ένα καφέ, τσάι ή άλλο ρόφημα αυτό φτάνει στα χέρια του μέσα σε ένα πλαστικό ποτήρι μιας χρήσης. Είναι γνωστό ότι τα ποτήρια αυτά αποτελούνται από ένα λεπτό πλαστικό υλικό που δεν είναι φιλικό στο περιβάλλον αφού πετιέται αμέσως μετά τη χρήση του στα σκουπίδια και διασπάται με πολύ αργό ρυθμό.
Μια μελέτη του Ινδικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας πριν από δύο χρόνια είχε δείξει ότι μέσα στα ροφήματα που περιέχονται σε αυτά τα ποτήρια καταλήγουν περί τα 25 χιλιάδες μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικής ύλης, τα αποκαλούμενα μικροπλαστικά, τα οποία φυσικά πίνει κάποιος μαζί με το ρόφημα.
Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ (NIST) με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Environmental Science and Technology» παρουσιάζουν τα ευρήματα της δικής τους σχετικής μελέτης. Όπως αναφέρουν όταν πέσει το σε ένα πλαστικό ποτήρι μιας χρήσης τοποθετηθεί ζεστό ρόφημα σε αυτό δεν θα καταλήξουν μερικές χιλιάδες μικροπλαστικά αλλά μερικά… τρισεκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια. Η έρευνα έδειξε ότι τα πλαστικά ποτήρια μιας χρήσης όταν εκτεθούν σε νερό η θερμοκρασία του οποίου είναι 100 βαθμούς Κελσίου απελευθερώνουν τρισεκατομμύρια πλαστικά σωματίδια ανά λίτρο.
«Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα σωματίδια έχουν αρνητικές συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων ή των ζώων αλλά είμαστε βέβαιοι για την παρουσία τους μέσα στα ροφήματα» αναφέρει ο Κρίστοφερ Ζανγκμέιστερ, χημικός του NIST. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση μικροσκοπικών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα και στη συνέχεια μια σειρά από μεθόδους ανάλυσης σωματιδίων. Διαπίστωσαν ότι τα πλαστικά σωματίδια που απελευθερώνονται μέσα στα ροφήματα από τα ποτήρια είναι στη πλειοψηφία τους από 30-80 νανόμετρα το καθένα εξ αυτών.
«Η μελέτη μας είναι διαφορετική σε σχέση με άλλες αντίστοιχες γιατί αυτά τα νανοσωματίδια είναι τόσο μικρά που μπορούν να εισχωρήσουν μέσα σε ένα κύτταρο προκαλώντας πιθανότατα προβλήματα στη λειτουργία τους» αναφέρει ο Ζανγκμέιστερ.