«Ο πρόεδρος Ερντογάν δείχνει πάντα ότι είναι σε θέση να το εκμεταλλευτεί, όταν βλέπει πώς διακυβεύεται η εξουσία του. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει επανειλημμένα επαναλάβει ότι η Aγκυρα «δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει ούτε τη Ρωσία ούτε την Ουκρανία».
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ο Αυστριακός καγκελάριος Καρλ Νεχάμερ, πριν συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν την περασμένη Δευτέρα, «τηλεφώνησε στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», ανακοίνωσε το προεδρικό γραφείο στην Αγκυρα. «Ο Τούρκος πρόεδρος κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποκαταστήσει την ειρήνη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας», έσπευσε να πανηγυρίσει η Αγκυρα.
Τη «σκυτάλη» πήρε την επομένη ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ, δηλώνοντας ότι η Αγκυρα θα διαθέσει πλοία για την απομάκρυνση από τη Μαριούπολη των κατοίκων που θέλουν να εγκαταλείψουν την πόλη, όπως γράφει η Yeni Safak.
Ο Ακάρ πραγματοποίησε μάλιστα και μια τηλεδιάσκεψη με τη συμμετοχή πέντε ομολόγων του από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, τη Γεωργία και την Πολωνία, για να εξεύρεση λύσης στον ουκρανικό πόλεμο. Ο Τούρκος υπουργός Αμυνας συνομίλησε επίσης τηλεφωνικά την ίδια μέρα με τον Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέι Σόιγκου, ο οποίος δεν θέλησε να παρακολουθήσει την ίδια τηλεδιάσκεψη με τον Ουκρανό υπουργό Άμυνας Ολέκσι Ρέζνικοφ.
«Αυτή είναι η…μαγεία του πολέμου!», γράφει με μπόλικη δόση ειρωνείας η γαλλική Le Figaro. «Ο πρόεδρος Ερντογάν δείχνει πάντα ότι είναι σε θέση να το εκμεταλλευτεί, όταν βλέπει πώς διακυβεύεται η εξουσία του. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει επανειλημμένα επαναλάβει ότι η Aγκυρα «δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει ούτε τη Ρωσία ούτε την Ουκρανία». Οι δύο χώρες, βρίσκονται αντίστοιχα στην πρώτη και τρίτη θέση άφιξης τουριστών στην Τουρκία. Η τουρκική οικονομία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εμπορικές, ενεργειακές και αμυντικές συμφωνίες, τόσο με τη Μόσχα, όσο και με το Κίεβο. Σύμφωνα με την τουρκική Ενωση Βιομηχάνων, μόνο οι δύο πρώτες εβδομάδες του πολέμου στην Ουκρανία, κόστισαν στην Άγκυρα περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αλλά, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έδωσε στον Ερντογάν μια απροσδόκητη ευκαιρία να κάνει τους ανθρώπους στην Τουρκία να ξεχάσουν - για λίγο τουλάχιστον – την δραματική κατάσταση της καθημερινότητάς τους. Να ρίξει στάχτη στα μάτια τους…Μόνο τον Μάρτιο, οι τιμές των τροφίμων στην Τουρκία αυξήθηκαν περίπου κατά 5%. Όπως γράφει χαρακτηριστικά το CNBC στην ιστοσελίδα του, το ανοιξιάτικο…δαμάσκηνο, που χρόνια τώρα ήταν ένα απολύτως προσιτό είδος διατροφής για την εργατική τάξη στην Τουρκία, έφτασε να κοστίζει το κιλό όσο και το …νοίκι ενός φτωχόσπιτου στην Κωνασταντινούπολη: Περίπου 50 ευρώ το κιλό τα δαμάσκηνα, 268 ευρώ ο κατώτατος μισθός!
Επί δύο χρόνια, η τουρκική οικονομία βρίσκεται βυθισμένη σε μια ατέλειωτη κρίση και έναν πληθωρισμό, που ξεπέρασε το 60%. Αλλά ο Τούρκος πρόεδρος κάνει πώς δεν καταλαβαίνει: Μετά την προχθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβούλιου, ο Ερντογάν προσπάθησε να διαβεβαιώσει τους πολίτες πώς «έρχεται ένα λαμπρό μέλλον». Σε μια μακροσκελή ομιλία του ο Τούρκος πρόεδρος παραδέχτηκε ότι «υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα σήμερα λόγω των μη ισορροπημένων αυξήσεων στις τιμές των προϊόντων, αλλά οι καλές μέρες που έρχονται, θα αξίζουν τον κόπο». Πότε θα έρθει το «λαμπρό μέλλον», που υπόσχεται ο Ερντογάν; Το…2053 , όταν θέλει να γιορτάσει τα 600 χρόνια από την Αλωση της Πόλης!
Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung επικαλείται μάλιστα μια ιστορία με τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, για να ειρωνευτεί τον «μικρομεγαλισμό» του Ερντογάν: Γράφει η FAZ: «Το βράδυ της 2ας Δεκεμβρίου 1805, όταν ο Ναπολέων, έχοντας νικήσει στη μάχη του Αούστερλιτς τις ενωμένες Ρωσο-Αυστριακές δυνάμεις-, επιθεωρούσε το πεδίο, είδε τον Ρώσο πρίγκιπα Αντρέι ξαπλωμένο ανάσκελα και αναφώνησε «Κοιτάχτε, ένας ένδοξος θάνατος»!
Ο πρίγκηπας Αντρέι, ένας αξιωματικός του ρωσικού στρατού, ήταν όμως απλά τραυματίας. Γυρνώντας το κεφάλι του κατάλαβε ότι είχε μπροστά του τον Ναπολέοντα, αλλά εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε ότι ο Ναπολέων φαινόταν τόσο μικρός, ασήμαντος άντρας σε σύγκριση με το πώς τον φανταζόταν. Η απογοήτευση του Ρώσου πρίγκηπα έμεινε στην ιστορία, καθώς την περιγράφει ο Λέων Τολστόι στο περίφημο βιβλίο του «Πόλεμος και Ειρήνη»: Ο νικητής Ναπολέων συρρικνώνεται σε μια ασημαντότητα στα μάτια των νικημένων.
Ο Ναπολέων, όπως τον περιγράφει ο Τολστόι, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση ενός ισχυρού άνδρα, που θεωρεί τον εαυτό του τον μεγαλύτερο διοικητή όλων και τον κάνουν να υποτιμά τους κινδύνους. Ετσι ακριβώς και ο Ερντογάν έχει το «σύνδρομο του ανίκητου»… «Ο ισχυρός άνδρας καλλιεργεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα και λατρεία ηγέτη, εμφανίζεται κοντά στο λαό, είναι πεπεισμένος ότι αυτός και μόνο αυτός μπορεί να σώσει το έθνος από τους εχθρούς του. Τον απασχολεί η μονοπώληση της εξουσίας του. Επειδή θεωρεί τον εαυτό του αναντικατάστατο, αποφεύγει να δείξει τον διάδοχό του. Ο Σεργκέι Γκουρίεφ, ένας φιλελεύθερος Ρώσος οικονομολόγος που ζει εξόριστος στη Γαλλία, γράφει ότι ο Ερντογάν και οι όμοιοί του ανά τον κόσμο: «Εχουν την τάση να κάνουν τα πάντα για να αντιστρέφουν την αλήθεια για να πείσουν τους ανθρώπους ότι ζουν σε μια άψογα δημοκρατική και ελεύθερη χώρα.
Επισήμως επικρατεί η ελευθερία του Τύπου, αλλά μόνο τα ευνοϊκά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης έχουν πρόσβαση στην πληροφόρηση και στη χρηματοδότηση. Οι δικαστικές αποφάσεις γίνονται σεβαστές, επειδή έχουν γεμίσει τα δικαστήρια με πειθήνιους δικαστές. Δεν λειτουργούν με καταστολή, αλλά με τη χειραγώγηση».
Με αυτές τις «ιδέες» κινείται ο Ερντογάν προς τις προεδρικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για το 2023. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει λύσεις , γιατί θα είναι η τελευταία του ευκαιρία να παρατείνει την εξουσία του…