Έπαιξε και έχασε. Ένοχος για απάτη και άλλα αδικήματα Ελβετός πρώην «τραπεζίτης της χρονιάς». Καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών και εννέα μηνών και του επιβλήθηκε και πρόστιμο ύψους 840.000 ελβετικών φράγκων. Αθέμιτες συμφωνίες, ενώ ήταν διευθύνων σύμβουλος του τραπεζικού ομίλου, κατάχρηση εταιρικών δαπανών, πλαστογραφία… , γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Έπαιξε και έχασε. Ένοχος για απάτη και άλλα αδικήματα Ελβετός πρώην «τραπεζίτης της χρονιάς». Καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών και εννέα μηνών και του επιβλήθηκε και πρόστιμο ύψους 840.000 ελβετικών φράγκων. Αθέμιτες συμφωνίες, ενώ ήταν διευθύνων σύμβουλος του τραπεζικού ομίλου, κατάχρηση εταιρικών δαπανών, πλαστογραφία…
Ένοχος ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ελβετικής ένωσης λιανικής τραπεζικής Raiffeisen Switzerland, σύμφωνα με τους δικαστές της Ζυρίχης. Ένοχος και για φαιδρότητα, όμως.
Υποστήριξε στο δικαστήριο πως ένας λογαριασμός δαπανών ύψους 200.000 ελβετικών φράγκων για επισκέψεις σε κλαμπ στριπτίζ αφορούσε σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά του, ενώ ένα δείπνο 700 φράγκων με μια γυναίκα, την οποία είχε γνωρίσει μέσω της εφαρμογής γνωριμιών Tinder, ήταν δικαιολογημένο, επειδή τη βολιδοσκοπούσε για μια θέση στην αγορά ακινήτων.
Γελάς από τα τρίσβαθα της κοιλιάς. Όχι, για τα οικονομικά αδικήματα, μα για του ζάβαλου τα ευρήματα.
Η πτώση είναι πάντα οδυνηρή, δεν χρειάζεται να ευτελίζεται σε ένα κακόγουστο θέαμα με τερτίπια και προφάσεις. Δεν βγαίνεις από την πηχτή σκιά της αποκαθήλωσης με γελοιότητες.
Άλλωστε, από την ήττα συνέρχεται κανείς, τα τραύματα κάποτε επουλώνονται, αλλά από τους καγχασμούς πώς να κρυφτείς.
Η πτώση απογυμνώνει, αλλά και το στριπτίζ των διόλου καλλίγραμμων αδυναμιών θέλει τον τρόπο του για να μη γίνεις γραφικός.
Με παρακολουθείτε; Όχι, παρακολουθώ τον Βρετανό υπουργό Μεταφορών, που υπερασπίζεται τον ένοικο της Ντάουνινγκ Στριτ, μετά το πρόστιμο για το partygate. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας νιώθει, λέει, «μεγάλη ντροπή», καθώς παραβίασε τους κανονισμούς κατά της Covid, αλλά είναι «άνθρωπος».
Ανθρώπινα τα λάθη και τα πάθη, οι στραβές και οι πεθυμιές. Αυτά, όμως, που αραδιάζουν οι πουπουλένιοι όταν χαμηλώνουν -συνήθως για λίγο σε τόσο στεγνή εποχή- σε κάνουν ν’ απορείς πώς ψήλωσαν κάπου, κάποτε.