Η ΕΕ συνεχίζει να διστάζει να τερματίσει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου, που βέβαια χρηματοδοτούν την πολεμική μηχανή του Πούτιν. Επτά ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Ιταλίας, αντιτάσσονται σε οποιεσδήποτε κυρώσεις μπορούν να επηρεάσουν τον ενεργειακό τομέα .
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Με δυσκολία προσπαθούσε να κρύψει την οργή του ο Ζοζέπ Μπορέλ, μετά την τελευταία συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών των 27, στο Λουξεμβούργο. « Δεν υπήρξε συμφωνία για την επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο», είπε εμφανώς εκνευρισμένος στους δημοσιογράφους, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής διπλωματίας. Κάνοντας φυσικά την ανάγκη φιλοτιμία, ο Μπορέλ υποστήριξε ότι «το θέμα παραμένει στο τραπέζι».
Ακόμη πιο εκνευρισμένος εμφανίστηκε ο Τσέχος υπουργός Εξωτερικών, Γιάν Λιπάβσκι: «Τι πρέπει να συμβεί ακόμα στην Ουκρανία, ώστε η ΕΕ να αποφασίσει τελικά εμπάργκο στο ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο;» αναρωτήθηκε ο Τσέχος υπουργός, για να θέσει άλλο ένα ερώτημα: «Μάλλον,τι άλλο πρέπει να συμβεί ακόμα στην ΕΕ» για να αποφασίσει το εμπάργκο, είπε με βροντερή φωνή, στρέφοντας τα βέλη του στον δισταγμό που δείχνουν κάποιες χώρες μέλη.
«Ο φόβος αυξάνεται μεταξύ των κοινοτικών εταίρων με τη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία», γράφει η ισπανική El Pais. «Ο κίνδυνος να σπάσει η ευρωπαϊκή ενότητα αποδείχτηκε έντονα, στη διάρκεια της συνόδου των 27 υπουργών Εξωτερικών την περασμένη Δευτέρα», τονίζει η ισπανική εφημερίδα, που έχει φυσικά καλό ρεπορτάζ και από τον Καταλανό Ζόζεπ Μπορέλ.
Ωστόσο, η ΕΕ συνεχίζει να διστάζει να τερματίσει τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας, οι οποίες βέβαια αποφέρουν στη Μόσχα πολλά χρήματα και χρηματοδοτούν την πολεμική μηχανή του Πούτιν. «Αν και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι παραδέχονται ιδιωτικά ότι η επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο είναι μόνο θέμα χρόνου , έχει ξεθωριάσει η …αίσθηση του επείγοντος», σημειώνει η ιστοσελίδα Politico. Τα κράτη της Βαλτικής έχουν ήδη εφαρμόσει την απαγόρευση των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου, αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα «ασύμμετρο σοκ» για την ΕΕ, όπως λέει ο Μπορέλ. Αυτό καθιστά ακόμη πιο δύσκολο για την Ένωση να βρει κοινές απαντήσεις. Εναλλακτικές λύσεις δεν μπορούν να βρεθούν άμεσα, όσο και αν ο Αμερικανός Υπουργός Ενέργειας Χοσέ Φερνάντεθ διαβεβαιώνει ότι οι παραδόσεις LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου) στη Γηραιά Ήπειρο έχουν «διπλασιαστεί » από τα τέλη του 2021. Η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που θα συμβάλλει στη στρατηγική ενεργειακή αυτονομία της ΕΕ, αργεί, ενώ ο ΟΠΕΚ κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να αντισταθμίσει μια πιθανή διακοπή του ρωσικού πετρελαίου, όπως ανακοίνωσε ο γενικός γραμματέας του καρτέλ, Μοχάμεντ Μπαρκίντο .
Ειδικά, επτά ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας και της Ουγγαρίας, που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, αντιτάσσονται σε οποιεσδήποτε κυρώσεις μπορούν να επηρεάσουν τον ενεργειακό τομέα . Η Γερμανία για παράδειγμα, εισάγει από τη Ρωσία το 55% του φυσικού αερίου της, το 52% του άνθρακα και το 34% του πετρελαίου της. H Ιταλίας επίσης εισάγει το 95% του φυσικού της αερίου, το μεγαλύτερο μέρος από τη Ρωσία. Αν και χθες ο πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι υπέγραψε συμφωνία με την Αλγερία για την προμήθεια επιπλέον 9 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων τον χρόνο, η ενεργειακή εξάρτηση της Ρώμης από τη Μόσχα, είναι μεγάλη. Ακόμη και το μικροσκοπικό Λουξεμβούργο βάζει φρένο στο ρωσικό ενεργειακό εμπάργκο. Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Άσελμπορν εκφράστηκε με έντονο σκεπτικισμό: «Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ένα εμπάργκο θα ήταν μεγάλο πλήγμα για τη βιομηχανία στη Γερμανία και θα είχε επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη», είπε ο Ασελμπορν, μιλώντας εκ μέρους της…Γερμανίας. «Υπάρχουν κράτη της ΕΕ που δεν εξαρτώνται καθόλου από το ρωσικό αέριο», είπε ο Λουξεμβούργιος υπουργός Εξωτερικών: «Για αυτά είναι εύκολο να απαιτήσουν να σταματήσουν οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου».
Με αυτά και μ` αυτά, οι 27 άφησαν εκτός συζήτησης το πετρέλαιο και κατέληξαν σε μια κατ' αρχήν συμφωνία για πρόσθετη υποστήριξη 500 εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά όπλων για την Ουκρανία. Όπως αποκαλύπτει η γαλλική L` Opinion, από την αρχή της κρίσης η ΕΕ έχει προσφέρει συνολικά στην Ουκρανία χρηματοδότηση ύψους 1,5 δισ. ευρώ για στρατιωτικό εξοπλισμό. Στη Γερμανία μάλιστα οι Πράσινοι πιέζουν τον καγκελάριο Ολαφ Σολτς να στείλει βαρέα όπλα , όπως άρματα μάχης Leopard στο Κίεβο, αλλά ο καγκελάριος «εξακολουθεί να αρνείται να δώσει το πράσινο φως», όπως γράφει η Le Monde. Σκληρή ήταν η αντίδραση στάση της Πράσινης υπουργού Εξωτερικών, Ανναλένα Μπέρμποκ, που τόνισε ότι «η Ουκρανία χρειάζεται περισσότερο στρατιωτικό εξοπλισμό, ειδικά βαρέα όπλα και τώρα δεν είναι η ώρα για δικαιολογίες»!
Για την Ευρωπαική Ενωση, «η αλλαγή του κόσμου μέσω του εμπορίου» ήταν η μαγική φόρμουλα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής εδώ και δεκαετίες, λέει ο καθηγητής Μακροοικονομικών στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, Νικόλαους Κόβαλ, αναφερόμενος στις στενές σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας, αλλά και Κίνας. Και εξηγεί: «η ιδέα ότι το κοινό εμπόριο μειώνει τον κίνδυνο βίαιων συγκρούσεων, αποδείχτηκε εσφαλμένη. Στη Δύση πίστευαν ότι εξάγουμε τη δημοκρατία μαζί με τα κεφάλαιά μας, αλλά αντίθετα, εισάγουμε και αυταρχικές ιδέες. Η αλλαγή μέσω του εμπορίου έγινε μπούμερανγκ για τη φιλελεύθερη δημοκρατία και δεν ισχύει για την παγκόσμια ειρήνη».