Η Ρωσία έχει απομακρύνει τα στρατεύματά της από το Κίεβο και έχει στρέψει την προσοχή της στην Ανατολική Ουκρανία, έχοντας υποστεί μία σειρά από ήττες κοντά στην πρωτεύουσα. Η αλλαγή αυτή στη στρατηγική της θα μπορούσε να παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια του πολέμου.
Η Ρωσία έχει απομακρύνει τα στρατεύματά της από το Κίεβο και έχει στρέψει την προσοχή της στην Ανατολική Ουκρανία, έχοντας υποστεί μία σειρά από ήττες κοντά στην πρωτεύουσα. Η αλλαγή αυτή στη στρατηγική της θα μπορούσε να παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια του πολέμου.
Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ήδη προκαλέσει μία ανθρωπιστική κρίση στην ανατολική Ουκρανία, με ανηλεείς βομβαρδισμούς της Μαριούπολης και άλλων πόλεων και σφαγές αμάχων. Δεν έχουν πετύχει όμως να κάμψουν το ηθικό του ουκρανικού στρατού. Καθώς το ρωσικό κονβόι μετακινείται προς τα ανατολικά, ο Ζελένσκι διαμηνύει: «Θα δώσουμε μάχη για κάθε μέτρο από το έδαφός μας». Οι καλύτερα εκπαιδευμένες δυνάμεις των Ουκρανών βρίσκονται ήδη στα ανατολικά, όπου επί 8 χρόνια συγκρούονται με φιλορώσους αυτονομιστές. Τα πράγματα λοιπόν δεν θα είναι καθόλου εύκολα για τη Ρωσία, η οποία όρισε νέο επικεφαλής τον στρατευμάτων τον Αλεξάντερ Ντβόρνικοφ, έναν στρατηγό με μεγάλη εμπειρία στη Συρία.
Όταν ο πρόεδρος Πούτιν μιλάει για το Ντονμπάς, ουσιαστικά εννοεί δύο μεγάλες ανατολικές περιοχές, το Λουγκάνσκ και το Ντονέτσκ, που ξεκινούν από τη Μαριούπολη στον Νότο και φτάνουν έως τα βόρεια σύνορα της Ουκρανίας. Οι ρωσικές δυνάμεις θέλουν να δημιουργήσουν μία χερσαία γέφυρα από τη νότια ακτή δυτικά του Ντονέτσκ έως την Κριμαία. Το Κρεμλίνο θεωρεί όλη αυτή την περιοχή ρωσόφωνη και φιλορωσική, αν και καμία από τις πόλεις αυτές δεν υποδέχθηκε τους Ρώσους στρατιώτες "με λουλούδια", όπως έλεγαν σύμβουλοι του Πούτιν. Το βασικό αφήγημα του Πούτιν είναι πως στην περιοχή αυτή ήταν σε εξέλιξη μία «γενοκτονία» από νεοναζιστικές δυνάμεις. Κανένας διεθνής οργανισμός δεν έχει επιβεβαιώσει τις καταγγελίες αυτές.
Η Ρωσία υποστηρίζει ότι έχει σήμερα τον έλεγχο του 93% του Λουγκάνσκ και του 54% του Ντονέτσκ. Ύστερα από αλλεπάλληλες ήττες και με τη στρατηγική του Blitzkrieg να έχει προ πολλού καταρρεύσει, ο Πούτιν επιθυμεί διακαώς μία επιτυχία, κάτι που θα τον γλιτώσει από την απόλυτη ταπείνωση. Ωστόσο βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από τη νίκη- την οποία και δεν μπορεί πια να θεωρεί δεδομένη.