Σε ένα καυτό Δία εξελίσσονται εξωτικά φαινόμενα ανάμεσα στα οποία και μια βροχή στερεοποιημένου μονοξειδίου πυριτίου.
Ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση Nature καταγράφουν τα όσα εξαιρετικά ενδιαφέροντα μεν αλλά το ίδιο εξαιρετικά ακραία στις ατμοσφαιρικές και καιρικές συνθήκες ενός εξωπλανήτη σε απόσταση 1,300 ετών φωτός από τη Γη.
Ο WASP-178b ανήκει στην κατηγορία των πλανητών που αποκαλούνται «καυτοί Δίες». Πρόκειται για γίγαντες αερίου με μέγεθος λίγο ή και αρκετά μεγαλύτερο από αυτό του Δία οι οποίοι βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό τους άστρο γεγονός που αρχικά τους υποχρεώνει να έχουν ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και φυσικά να εξελίσσονται σε αυτούς εξωτικά φαινόμενα.
Ο WASP-178b είναι ένας πλανήτη με στραμμένη μόνιμα τη μια του πλευρά στο άστρο του όπως η Σελήνη στη Γη. Με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Utah Valley έκανε σειρά διαπιστώσεων. Η πιο σημαντική είναι ότι στην πλευρά που βλέπει μόνιμα το άστρο και είναι πάντοτε ημέρα η ατμόσφαιρα είναι καθαρή χωρίς νεφώσεις. Στην ατμόσφαιρα της φωτεινής πλευράς του εξωπλανήτη υπάρχουν διάφορα αέρια ανάμεσα στα οποία και μονοξείδιο του πυριτίου.
Τα αέρια αυτά κινούνται με ταχύτητες 3,2 χιλιάδων χλμ./ώρα και ταξιδεύουν στην σκοτεινή πλευρά του πλανήτη. Εκεί το μονοξείδιο του πυριτίου ψύχεται τόσο ώστε να συμπυκνώνεται και να σχηματοποιείται σε πέτρες οι οποίες πέφτουν στο εσωτερικό του πλανήτη υπό τη μορφή βροχής. Όμως η θερμοκρασία του πλανήτη ακόμη και στη σκοτεινή του πλευρά είναι εξακολουθεί να είναι αρκετά υψηλή ειδικά όσο πλησιάζεις προς το εσωτερικό του και έτσι οι πέτρες που πέφτουν εκεί πιθανότατα εξατμίζονται.