Μετά από 20 έτη προσπαθειών δημιουργήθηκε ένα είδος μέλισσας που εντοπίζει και απομακρύνει το μεγαλύτερο φυσικό της εχθρό.
Οι μέλισσες που δεν εξοντώνονται από τη μυστηριώδη ασθένεια που έχει κάνει δυναμικά την εμφάνιση της τα τελευταία δέκα χρόνια συνεχίζουν να εξοντώνονται από το βαρρόα, το ζιζάνιο που αποτελεί τον χειρότερο εχθρό τους εδώ και μισό αιώνα. Το βαρρόα κολλάει πάνω στην κοιλιά των μελισσών και ρουφάει τα υγρά τους έχοντας μάλιστα ιδιαίτερη προτίμηση στις προνύμφες. Αυτή η αφαίμαξη καταλήγει συχνά στον θάνατο των μελισσών. Το βαρρόα κατάγεται από την Ασία και οι ευρωπαϊκές μέλισσες που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για τις διαδικασίες γονιμοποίησης των φυτών δεν είχαν καταφέρει να εξελιχτούν και να αποκτήσουν αμυντικούς μηχανισμούς στο ζιζάνιο.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Scientific Reports» επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία αναφέρει ότι μετά από μια ερευνητική προσπάθεια που διήρκεσε 20 έτη αναπτύχθηκε μέσω διασταυρώσεων ένα νέο είδος μέλισσας που μπορεί να εντοπίζει και να απομακρύνει από το σώμα της αλλά και την αποικία το ζιζάνιο.
Στα πειράματα που έγιναν οι μέλισσες του νέου είδους είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε σχέση με τις «συμβατικές» ενώ οι αποικίες στις οποίες βρίσκονταν οι μέλισσες του νέου είδους είχαν διπλάσιες πιθανότητες επιβίωσης από τις άλλες αποικίες. Το επίτευγμα κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντικό λαμβάνοντας υπόψη ότι το βαρρόα έχει παρουσία σε όλο τον πλανήτη με την εξαίρεση της Αυστραλίας και της Ανταρκτικής.
Στη δημιουργία του νέου είδους πήραν μέρος επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Λουιζιάνα στις ΗΠΑ και Έξετερ στη Βρετανία καθώς και επιστήμονες της Υπηρεσίας Γεωργικής Έρευνας του Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Πραγματοποιήθηκαν πειράματα με το νέο είδος που αναπτύχθηκε σε τρεις πολιτείες των ΗΠΑ, το Μισισιπή, την Καλιφόρνια και τη Βόρειο Ντακότα στις οποίες μετακινούνται κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες αποικίες μελισσών για να γονιμοποιηθούν μεγάλες αγροτικές εκτάσεις.