Νέες μακρόχρονες παρατηρήσεις αστρονόμων επιβεβαιώνουν ότι στην καρδιά του γαλαξία μας υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, η οποία ασκεί τεράστιες βαρυτικές επιδράσεις στα γύρω άστρα.
Στην καρδιά του γαλαξία μας υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, η οποία ασκεί τεράστιες βαρυτικές επιδράσεις στα γύρω άστρα.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν οι παρατηρήσεις του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, παρέχοντας πλέον την πιο αναλυτική και ακριβή εικόνα που έχει υπάρξει ποτέ για το τι συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία.
Επί 16 χρόνια, οι αστρονόμοι μελέτησαν τις τροχιές 28 άστρων στην κεντρική περιοχή του γαλαξία και το πώς αυτές επηρεάζονται από την μαύρη τρύπα, που είναι γνωστή με την ονομασία «άστρο Τοξότης Α» και η οποία δεν μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα, αλλά μόνο μέσω της βαρυτικής επιρροής στον περίγυρό της.
Παράλληλα, μπόρεσαν να μετρήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την απόσταση της Γης από το κέντρο του γαλαξία και τη βρήκαν 27.000 έτη φωτός. Διαπίστωσαν επίσης ότι στο γαλαξιακό κέντρο τα άστρα κινούνται με τυχαίες τροχιές, σαν ένα σμήνος μελισσών. Ακόμα, ανακάλυψαν ότι έξι από τα 28 άστρα, λίγο μακρύτερα από το επίκεντρο, σχηματίζουν ένα δίσκο.
Ένα συγκεκριμένο άστρο, το S2, περιφέρεται τόσο γρήγορα γύρω από τη μαύρη τρύπα, που διένυσε μια πλήρη τροχιά στη διάρκεια της 16χρονης μελέτης. Το μυστήριο πάντως παραμένει για τους αστρονόμους αναφορικά με το γιατί τα άστρα αυτά, που περιέργως είναι νεαρής ηλικίας, έχουν τέτοιες τροχιές.
Η επιβεβαίωση της μαύρης γαλαξιακής τρύπας έρχεται να επιβεβαιώσει τη θεωρία του ¶λμπερτ Αϊνστάιν. Από τότε που εισηγήθηκε τη γενική θεωρία της σχετικότητας το 1916, οι μαύρες τρύπες αποτελούν κεντρικό στοιχείο της αντίληψής μας για το σύμπαν, αν και ο όρος «μαύρη τρύπα» δημιουργήθηκε μόλις το 1968.