Χειρότερη από την «Μήδεια» και «παμφάγο τέρας» χαρακτηρίζει εκτός άλλων η Παιδοψυχολόγος-Λογοπαθολόγος, Χριστίνα Μπογιατζή τη Ρούλα Πισπιρίγκου που κατηγορείται από χθες για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας.
Χειρότερη από την «Μήδεια» και «παμφάγο τέρας» χαρακτηρίζει εκτός άλλων η Παιδοψυχολόγος-Λογοπαθολόγος, Χριστίνα Μπογιατζή τη Ρούλα Πισπιρίγκου που κατηγορείται από χθες για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας.
Η κ. Μπογιατζή είχε κληθεί να σχολιάσει μια ζωγραφιά της Τζωρτζίνας πριν από τρεις εβδομάδες, ερμηνεύοντας ότι πρόκειται για μια ξεκάθαρη έκκληση της μικρής για βοήθεια, προκαλώντας λεκτική επίθεση εις βάρος της από την Ρ. Πισπιρίγκου.
Σήμερα, σε μία πολύ σκληρή ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρει εκτός άλλων ότι «Η ανθρωποφαγία δεν είναι νόσημα, δεν συγχωρείται, δεν παραβλέπεται, δεν εξηγείται».
«ΠΑΜΦΑΓΟ ΤΕΡΑΣ! ΑΓΕΝΕΣΙΑ ΣΠΛΑΧΝΩΝ!
Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ούτε η Μήδεια το φτάνει! Ποιο μυθιστόρημα να σε χωρέσει πια, ποιο θρίλερ!;
Δεν είσαι μάνα, είσαι τέρας, το ξέρω αυτό το βλέμμα! Κοιτάς το θήραμα, όχι το παιδί. Ψάχνεις τροφή για το άδειο σου εγώ, σκοτώνεις για να φας. ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ Ω ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΟΣΜΗ ΕΧΕΙΣ! Το ξέρω αυτό το βλέμμα!
εγελάς τους πάντες, είσαι φτιαγμένη από ψέμα, χαλασμένη για πάντα. Το ξέρω αυτό το βλέμμα, το επιτηδευμένο σου "τίποτα" που πείθει τους αδαείς, τους απαίδευτους και τους λίγους. Το ξέρω αυτό το βλέμμα γιατί μέσα του κρύβεις τη φρίκη του αδιανόητου, εκεί που σέρνεσαι, εκεί κρατάς πύλες σκότους και στο τέλος υποτιμάς την αλήθεια. Χρησιμοποίησες τη ζωή άλλων για να επιβεβαιώσεις το θάνατο σου!
Άψυχη, ξέρω τί είσαι, είσαι ακόμα ένα καρφί πάνω στο σταυρό, είσαι το πύον στην πληγή αλλά δεν είσαι το αίμα μέσα της. Αίμα είναι αυτά τα τρία πλάσματα που σε εμπιστεύθηκαν, σου παρέδωσαν τη ζωή τους και συ την εκμηδένισες! Για να πάρεις τί; Προσοχή; Αξία; Συμπόνοια; Άντρα; Πώς; Σκοτώνοντας τα παιδιά σου; Αλλά να ξέρεις...ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ τα παιδιά αίμα από το αίμα ΜΟΥ, όχι το δικό σου. Γιατί στις δικές σου φλέβες δεν κυλά αίμα παρά μόνο δηλητήριο.
Αλλά εγώ ξέρω τη διαφορά. Και τώρα, εκεί που βρέθηκαν αυτά τα αγγελούδια, από εκεί θα ξέρω πως ζουν για πάντα μακριά σου. Γιατί εσύ είσαι ήδη πεθαμένη. Παμφάγο τερατούργημα, χαμόγελο του θανάτου. Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Μην αυταπατάσαι! Ούτε άρρωστη είσαι! Είσαι δράκος ταριχευμένος που περιφέρεται σαν φάντασμα στις παιδικές χαρές αρπάζοντας λεία. Σύνδρομο η όχι, δεν με απασχολεί!
Τέρμα τα συγχωροχάρτια της ψυχιατρικής! Η ανθρωποφαγία δεν είναι νόσημα, δεν συγχωρείται, δεν παραβλέπεται, δεν εξηγείται! Μερικά πράγματα δεν ανήκουν σε νοσηρή ανθρώπινη φύση επειδή απλώς δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φύση! Παμφάγο τέρας, σού έρχομαι μαζί με όλη την κοινωνία. Που θα ζήσεις πια, πού θα σταθείς».
Η Τζωρτζίνα «μίλησε» και με μια ζωγραφιά για τα αδέρφια της που είχαν ήδη πεθάνει. Στη ζωγραφιά απεικονίζεται η μικρή Τζωρτζίνα να κάνει κούνια σε ένα δέντρο με μια ενσωματωμένη «κρεμάλα», ενώ στα δεξιά της βλέπουμε μια καρδιά, μέσα στην οποία είναι ζωγραφισμένα τα δύο αδικοχαμένα αδελφάκια της, η Μαλένα και η Ίριδα. Πάνω από την καρδιά, η μικρή Τζωρτζίνα έχει γράψει «για εσάς».
Η κ. Μπογιατζή ανέλυσε τα «μηνύματα» που έστειλε με τη ζωγραφιά της η Τζωρτζίνα, ως απεικόνιση του τρόμου που βίωνε στην καθημερινότητα με την μητέρα της, μαζί με την αγωνία της να ξεφύγει από τα χειρότερα, που υπέστησαν και οι δύο αδελφές της.
Αναρτώντας την ανάλυσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις αρχές του μήνα, η κ. Μπογιατζή υποστήριξε σχετικά ότι «δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να ζωγραφίζει ως άγγελο τη μαμά του όταν αυτή ζει».
Η άποψη αυτή σχολιάστηκε αρνητικά από την Ρ. Πισπιρίγκου, η οποία φέρεται να έστειλε μηνύματα κατά της παιδοψυχολόγου, για την ανάληψη της πρωτοβουλίας της να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα της μικρής. «Ποια είσαι εσύ που ερμηνεύεις τη ζωγραφιά του παιδιού μου και πού ξέρεις ποια χρονική στιγμή την έκανε;» φέρεται να είπε, μεταξύ άλλων, η Ρούλα Πισπιρίγκου στην Χριστίνα Μπογιατζή.
Ωστόσο, η κ. Μπογιατζή δεν πτοήθηκε και συνέχισε παρατηρώντας ότι «τα κορίτσια συνήθως χρησιμοποιούν ευρύτατο φάσμα χρημάτων και οι λεπτομέρειες είναι πιο εύστοχες από αυτές των αγοριών στο σχηματικο στάδιο (ηλικία 7 και άνω)».
Πρόσθεσε δε ότι «η ζωγραφιά λειτουργεί ως έναν απενοχοποιημενο τρόπο έκφρασης συναισθημάτων δίχως την απαίτηση λεκτικής επάρκειας».
Σημειώνεται ότι μετά από τα πρόσφατα γεγονότα, η κ. Μπογιατζή σημείωσε ότι «η Τζωρτζίνα μίλησε από τον τάφο. Μίλησε το σώμα, μίλησε η ψυχή της. Το παιδί μίλησε με κάθε δυνατότητα που είχε».