Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει στο Μουσείο Μπενάκη την παγκόσμια αφρόκρεμα των νέων Μαέστρων [Πειραιώς 138]. Μετά τις δύο συναυλίες του κύκλου «Mozart στο Μουσείο» -που αγκαλιάστηκαν από το κοινό, το Σάββατο 2 Απριλίου, τη σκυτάλη παίρνει ο Jonathan Stark από τη Γερμανία, νικητής του Διεθνούς Masterclass Διεύθυνσης Ορχήστρας του 2019.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει στο Μουσείο Μπενάκη την παγκόσμια αφρόκρεμα των νέων Μαέστρων [Πειραιώς 138].
Τρεις φορές έχει διεξαχθεί ως τώρα, από το 2019, οπότε ξεκίνησε, το διεθνές Masterclass και Διαγωνισμός νέων μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών. Σε ένα κύκλο τριών συμφωνικών συναυλιών που πραγματοποιούνται στο Μουσείο Μπενάκη, οι τρεις νικητές των διαγωνισμών του 2019, 2020 και 2021 έχουν την ευκαιρία να διευθύνουν την Φιλαρμόνια σε ένα πλήρες συναυλιακό πρόγραμμα. Στην τέταρτη και τελευταία συναυλία, στο πόντιουμ θα ανέβει ο εμπνευστής του θεσμού, διεθνούς φήμης μαέστρος Μιχάλης Οικονόμου, που θα κλείσει τον κύκλο.
Στο επίκεντρο του κύκλου συναυλιών βρίσκονται οι τέσσερις τελευταίες συμφωνίες του Wolfgang Amadeus Mozart, ενώ στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται, όπως πάντα, και έργα Ελλήνων συνθετών, όπως ο Φίλιππος Τσαλαχούρης, Θόδωρος Αντωνίου, Μιχάλης Οικονόμου και Τάσος Ρωσόπουλος. Τον ρόλο των σολίστ κρατούν ο κλαρινετίστας Άγγελος Πολίτης, ο βαρύτονος Χρήστος Ραμμόπουλος, η φλαουτίστα Θεοδώρα Ιορδανίδου και ο διεθνούς φήμης πιανίστας Κωνσταντίνος Δεστούνης.
Μετά τις δύο συναυλίες του κύκλου «Mozart στο Μουσείο» -που αγκαλιάστηκαν από το κοινό, το Σάββατο 2 Απριλίου, τη σκυτάλη παίρνει ο Jonathan Stark από τη Γερμανία, νικητής του Διεθνούς Masterclass Διεύθυνσης Ορχήστρας του 2019.
Μιλήσαμε μαζί του.
Τι σας έκανε να στραφείτε στη διεύθυνση ορχήστρας;
«Νομίζω ότι υποσυνείδητα είχα την επιθυμία να γίνω μαέστρος, για αρκετά χρόνια. Άλλωστε, ξεκίνησα τη μουσική μου καριέρα ως συνθέτης. Όταν δούλεψα με το Atlas Ensemble στο Άμστερνταμ, το 2014, προέκυψε η ανάγκη να διευθύνω τα δικά μου κομμάτια. Έτσι, άρχισα να ασχολούμαι με τη διεύθυνση ορχήστρας και από τότε έχω μεταφέρει το ενδιαφέρον μου από τη σύνθεση στη διεύθυνση ορχήστρας».
Τι κρατάτε από την εμπειρία σας στο Διεθνές Masterclass νέων Μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας;
«Η φοίτησή μου στο Masterclass της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών αφορούσε πάνω απ’ όλα ένα πράγμα: την αυτοπεποίθηση. Έμαθα να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, αλλά και να εμπιστεύομαι μια ορχήστρα. Βοήθησε, φυσικά, πολύ το γεγονός ότι η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών είναι μια τόσο ικανή και ανοιχτόκαρδη κοινότητα».
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
«Για μένα, η δουλειά μου ως μαέστρος, αλλά και η ζωή μου γενικότερα, αφορά τη δημιουργία και τη διατήρηση μακροχρόνιων σχέσεων. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα σκεπτόμενος ότι θέλω να διευθύνω όσο το δυνατόν περισσότερο ρεπερτόριο και όσο το δυνατόν περισσότερες ορχήστρες σε όσο το δυνατόν πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό, μπορώ να κάνω μόνο μια σοβαρή δήλωση για την επαγγελματική μου κατάσταση σε δέκα χρόνια: θα ήθελα μετά να καλλιεργήσω ακόμη περισσότερες σχέσεις με περισσότερες ορχήστρες, που θα διαρκέσουν πολύ».
Τι θα δούμε και θα ακούσουμε στο Μουσείο Μπενάκη το Σάββατο;
«Θα ακούσετε την εκδοχή της ορχήστρας εγχόρδων που δημιούργησε ο Gustav Mahler στο κουαρτέτο εγχόρδων του Schubert “Ο θάνατος και η κόρη”. Αυτό το κομμάτι είναι πολύ αγαπημένο μου και είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν λεπτές προσαρμογές για να αντιμετωπίσουμε με σεβασμό παλαιότερη μουσική. Διάλεξα αυτό το κομμάτι, γιατί στη συνέχεια οδηγεί τόσο όμορφα στο Concerto Grosso του Μιχάλη Οικονόμου. Αυτή η σύγχρονη σύνθεση είναι πολύ λεπτοφτιαγμένη: και εδώ, γίνεται αναφορά σε πολύ παλαιότερη μουσική –στην προκειμένη περίπτωση, στον Μπαχ. Στο πρώτο μισό, λοιπόν, της συναυλίας θα ακούσετε τον Μάλερ να ασχολείται με τον Σούμπερτ και τον Οικονόμου με τον Μπαχ. Ολοκληρώνουμε τη συναυλία με τη Συμφωνία Νο. 40 του Μότσαρτ, το μεσαίο κομμάτι από την τριολογία των τριών τελευταίων συμφωνιών του. Η συναυλία προσφέρει έτσι μια εξαιρετική ευκαιρία να ακούσουμε πέντε συνθέτες από 300 χρόνια μουσικής ιστορίας σε τρία κομμάτια –Μπαχ, Μότσαρτ, Σούμπερτ, Μάλερ και Οικονόμου».