Η Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας χρησιμοποίησε για πρώτη φορά (18 Μαρτίου 2022) τον πολυηχητικό (Hypersonic, με άνω των 5 και έως 10 Mach ταχύτητα) πύραυλο, με την κωδική ονομασία Kh-47M2 Kinzhal, «στιλέτο» στα ελληνικά, για προσβολή στόχου εδάφους.
Η Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας χρησιμοποίησε για πρώτη φορά (18 Μαρτίου 2022) τον πολυηχητικό (Hypersonic, με άνω των 5 και έως 10 Mach ταχύτητα) πύραυλο, με την κωδική ονομασία Kh-47M2 Kinzhal, «στιλέτο» στα ελληνικά, για προσβολή στόχου εδάφους.
Αποτέλεσμα της προσβολής αυτής, ήταν η ολοκληρωτική και ολοσχερής καταστροφή του στόχου, μιας υπόγειας στρατιωτικής αποθήκης πυραύλων και πυρομαχικών, στο χωριό Delyatyn, της περιοχής Ivano-Frankivsk.
Ο πύραυλος –στιλέτο, είναι ένα από τα 6 στρατηγικά όπλα, που ο Ρώσος Πρόεδρος αποκάλυψε την 1η Μαρτίου 2018 και αποτελεί, μαζί με τα άλλα, το μακρύ χέρι των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, θεωρούμενος δυνητικός game changer.
Στόχοι του, σταθεροί και κινητοί, είναι πολεμικά πλοία, που αποτελούν απειλή για τα στρατηγικά πυραυλικά συστήματα στην Ευρωπαϊκή Ρωσία, η Νατοϊκή αντιπυραυλική άμυνα, πλοία βαλλιστικών πυραύλων, αεροπλανοφόρα, καθώς και στόχοι στο έδαφος.
Ανήκει στην κατηγορία των ALBM (Air Launch Ballistic Missile), δηλαδή των αερομεταφερομένων βαλλιστικών πυραύλων που εκτοξεύονται από αεροσκάφη, επιτρέποντας κατά αυτόν τον τρόπο το αεροσκάφος φορέας να μην εισέρχεται στην εχθρική αεράμυνα (αεροσκάφη αναχαίτισης και διαφορά αντιαεροπορικά συστήματα). Πύραυλοι της κατηγορίας αυτής παρουσιάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1950 από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία (UASF) και εν συνέχεια από την Βασιλική Πολεμική Αεροπορίας της Βρετανίας (RAF), ενώ την ίδια χρονική περίοδο, η τότε Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία επέλεγε την στρατηγική των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBM). Την παρούσα χρονική περίοδο και η Κίνα αναπτύσσει τέτοιους πυραύλους, ενώ εκτιμάται ότι και η Ινδία αναπτύσσει πυραύλους ALBM.
Ο πύραυλος Kinzhal φέρεται και εκτοξεύεται από τα στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη TU-22M3, με εκτιμώμενη εμβέλεια 3.000 χλμ., ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τα αναχαιτιστικά αεροσκάφη MiG-31, με εκτιμώμενη εμβέλεια 2.000 χλμ. Είναι πιθανή εξέλιξη του μεσαίας εμβέλειας (SRBM) βαλλιστικού πυραύλου Iskander-M, ενώ ενσωματώνει προηγμένη τεχνολογία αντοχής μετάλλων, αεροδυναμικής, ηλεκτρονικών, σερβομηχανισμών κά, ώστε αποτελεσματικά να ελίσσεται σε αυτές τις εξωπραγματικές ταχύτητες, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις υψηλότατες αναπτυσσόμενες θερμοκρασίες κατά την κίνηση του στην ατμόσφαιρα.
Μετά την εκτόξευσή του, ο πύραυλος επιταχύνει υπερηχητικά έως τα 10 Mach (1 Mach (ταχύτητα του ήχου)= 343 μέτρα ανά δευτερόλεπτο) και εκτελεί ελιγμούς σε όλα τα στάδια της πτήσης του με σκοπό την αποφυγή των αντιπυραυλικών πυρών. Με την αποκτηθείσα ταχύτητα και με τους εκτελουμένους ελιγμούς η αναχαίτιση του καθίσταται σχεδόν αδύνατη, ενώ η μεγάλη κινητική ενέργεια που έχει αποκτήσει προκαλεί την πλήρη καταστροφή του στόχου.
Συγκρινόμενος με τον αμερικανικό πύραυλο Tomahawk, είναι 3 φορές βαρύτερος, 12 φορές ταχύτερος και με 432 φορές μεγαλύτερη κινητική ενέργεια.
Επίσης ο πύραυλος αυτός μπορεί να φέρει είτε συμβατική κεφαλή, είτε πυρηνική κεφαλή βάρους 480 κιλών με καταστροφική ικανότητα 33 φορές αυτό της Χιροσίμας.
Ειδικός συνεργάτης