O Πύργος του Άιφελ, το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού, «ψήλωσε» κατά 6 μέτρα αφού μια νέα κεραία ψηφιακού ραδιοφώνου στερεώθηκε στην κορυφή του μνημείου αυτού στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας.
O Πύργος του Άιφελ, το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού, «ψήλωσε» κατά 6 μέτρα αφού μια νέα κεραία ψηφιακού ραδιοφώνου στερεώθηκε στην κορυφή του μνημείου αυτού στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας.
Ο Πύργος του Άιφελ κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτήρια στον κόσμο. Το ύψος του ανέρχεται πλέον σε 330 μέτρα μετά την αερομεταφορά με ελικόπτερο και την τοποθέτηση στην κορυφή του μιας κεραίας DAB+ (ψηφιακού ήχου).
Έχει βάρος 10.100 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.
Όταν κατασκευαζόταν, ο Πύργος του Άιφελ είχε ξεπεράσει το Μνημείο του Ουάσινγκτον και είχε γίνει η ψηλότερη κατασκευή που είχε φτιάξει ο άνθρωπος στον κόσμο, έναν τίτλο που κατείχε επί τέσσερις δεκαετίες, μέχρι την ολοκλήρωση του Κτηρίου Κράισλερ στην πόλη της Νέας Υόρκης το 1929.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο TripAdvisor, ο Πύργος του Άιφελ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα στον κόσμο.
Ωστόσο, ο πύργος αυτός χρησιμοποιείται, επίσης, για μεταδόσεις εδώ και περισσότερα από 100 χρόνια και το ύψος της κορυφής του έχει αλλάξει πολλές φορές, με τις αντικαταστάσεις κεραιών που είχαν παλιώσει.
Εικόνες που μεταδόθηκαν απευθείας από τηλεοπτικά δίκτυα έδειξαν το ελικόπτερο που κατέβασε την κεραία στη βάση της στην κορυφή του πύργου, όπου εργάτες την στερέωσαν, ενώ όλη η επιχείρηση αυτή διήρκεσε λιγότερο από 10 λεπτά.
Εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης
Ο Πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού. Μια διάσημη σχετική τοποθέτηση ήταν αυτή του μυθιστοριογράφου Γκυ ντε Μωπασσάν (1850 - 1893), που αν και πολέμιος του πύργου, επισκεπτόταν καθημερινά το εστιατόριό του. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Σήμερα, ο πύργος του Άιφελ ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης.
Ένα από τα μεγάλα κλισέ των χολιγουντιανών ταινιών είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον Πύργο.
Ο Άιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο Πύργος επί 20 έτη, προοριζόταν για να διαλυθεί το 1909, όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τον γκρεμίσει (μέρος των αρχικών κανόνων του διαγωνισμού για ένα πύργο ήταν πως μπορούσε εύκολα να κατεδαφιστεί) αλλά επειδή ο Πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επετράπη η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.