ΑΠΌ την «παγίδα του Θουκυδίδη» -σύμφωνα με την οποία, μία χώρα που βλέπει μία άλλη ανερχόμενη δύναμη να την απειλεί κάνει πόλεμο για να «σώσει την παρτίδα»- στην «παγίδα» του χρέους, της οικονομίας και σε κάθε άλλη «παγίδα» που έχει στήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
ΑΠΌ την «παγίδα του Θουκυδίδη» -σύμφωνα με την οποία, μία χώρα που βλέπει μία άλλη ανερχόμενη δύναμη να την απειλεί κάνει πόλεμο για να «σώσει την παρτίδα»- στην «παγίδα» του χρέους, της οικονομίας και σε κάθε άλλη «παγίδα» που έχει στήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ο ΠΌΛΕΜΟΣ στην Ουκρανία δίνει μία τεράστια ευκαιρία στην Ε.Ε. να εξελίξει τους βασικούς πυλώνες της ενοποίησης, χρηματοδοτώντας τις τεράστιες δαπάνες που ανοίγονται μπροστά της στα μέτωπα της ενέργειας και της άμυνας.
ΉΔΗ μπήκε στο «τραπέζι» η σκέψη της έκδοσης κοινού ευρωομολόγου για τη χρηματοδότηση των νέων αναγκών, με την Ε.Ε. να παρουσιάζει νέο «οδικό χάρτη» για την ενέργεια, προκειμένου να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο. Μόνο στην ιδέα μίας τέτοιας κίνησης, το ευρώ «πήρε πάνω» του, όπως φάνηκε προς στιγμή, καθώς ένα νέο κοινό ευρωομόλογο θα αποτελούσε ακόμη ένα βήμα προς την πολυπόθητη δημοσιονομική ενοποίηση.
Η Ε.Ε. το έχει αποδείξει ότι λειτουργεί στην ανάγκη, όπως συνέβη και στην πανδημία, με τη σύσταση του Ταμείου Ανάκαμψης, ύψους 800 δισ. ευρώ, και την έκδοση κοινών ομολόγων για τη χρηματοδότηση των κεφαλαίων του. Ενώ η Γαλλία πρωτοστατεί σε μία νέα κοινή έκδοση χρέους, Γερμανία, Ολλανδία και άλλοι αντιτίθενται σθεναρά,
παραπέμποντας στα αχρησιμοποίητα χρήματα που υπάρχουν στο Ταμείο Ανάκαμψης. Καμία όμως χώρα δεν είναι πλέον σε θέση να αντιμετωπίσει μεμονωμένα τις προκλήσεις, είτε αυτές είναι υγειονομικές, όπως έδειξε η πανδημία, είτε ενεργειακές, επισιτιστικές, οικονομικές, δημοσιονομικές ή αμυντικές, όπως δείχνει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Η Ε.Ε. κάνει λόγο για υγιείς δημοσιονομικές πολιτικές, που να διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους για κάθε κράτος-μέλος, παρέχοντας, μεταξύ άλλων, κίνητρα για επενδύσεις.
ΕΠΙΔΊΩΞΗ δύσκολη έως ανέφικτη, μέσα σε ένα άκρως αβέβαιο πολεμικό σκηνικό, όπου όλα τα σενάρια είναι ανοικτά. Και, βεβαίως, όταν η απουσία ενός μόνιμου κοινού ασφαλούς περιουσιακού στοιχείου σε ευρώ και η έλλειψη μιας διακριτής δημοσιονομικής ικανότητας της Ευρωζώνης υπονομεύουν τις προοπτικές ανάπτυξης των οικονομιών.