Ο πόλεμος είναι μία ακραία συνθήκη, υπό την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη τις τελευταίες δύο εβδομάδες η Ευρώπη. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι πολιτικές και οικονομικές της επιπτώσεις, αλλάζουν το πολιτικό πεδίο σε κάθε μεγάλη χώρα στον κόσμο.
Ο πόλεμος είναι μία ακραία συνθήκη, υπό την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη τις τελευταίες δύο εβδομάδες η Ευρώπη. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι πολιτικές και οικονομικές της επιπτώσεις, αλλάζουν το πολιτικό πεδίο σε κάθε μεγάλη χώρα στον κόσμο.
Όμως αξίζουν προσοχής τέσσερις χώρες οι οποίες φέτος προσέρχονται στις κάλπες, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να κινεί κατά κάποιο τρόπο τα νήματα καθώς η στάση των υποψηφίων απέναντι στον ρωσικό πόλεμο αναδεικνύεται σε σημαντικό εκλογικό κριτήριο.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, είναι ο πιο φιλικός στον Πούτιν ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως η εισβολή της Ρωσίας, λέει ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού γραφείου του Eurasia Group, Μουτζτάμπα Ραχμάν «είναι πολιτικά προβληματική για τον Ορμπαν επειδή αναζωπυρώνει τις μνήμες της σοβιετικής εισβολής του 1956 τόσο για τους ψηφοφόρους υπέρ όσο και για τους ψηφοφόρους κατά του Ορμπαν».
Οι εκλογές όμως πλησιάζουν, γι αυτό και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας θα έπρεπε να βρει μια λεπτή ισορροπία αναφορικά με την στάση του απέναντι στον πόλεμο. Από τη μία πλευρά, παρά την ενεργειακή εξάρτηση της Ουγγαρίας από τη Ρωσία, ο Όρμπαν αποφάσισε γρήγορα μετά την εισβολή να στηρίξει τις κυρώσεις της ΕΕ στη Ρωσία. Από την άλλη, ο φόβος της απώλειας σημαντικών φιλορώσων ψηφοφόρων από ακροδεξιούς εκλογικούς αντιπάλους τον ενθάρρυνε να αντιταχθεί σε ορισμένα σχέδια της ΕΕ, όπως η αποστολή όπλων στον στρατό της Ουκρανίας. Στο τέλος, η επιδεξιότητα του Όρμπαν στη διαχείριση αυτής της κρίσης μπορεί να ενισχύσει τις πιθανότητες του κόμματός του τον επόμενο μήνα.
Αν ευνοείται από τον πόλεμο κάποιος υποψήφιος στη Γαλλία, δεν είναι άλλος από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Για την ακρίβεια, λέει το gzeromedia, ο Πούτιν του έκανε μεγάλη χάρη.
Ξεκινώντας έναν πόλεμο κατά τη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας της Γαλλίας στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έδωσε στον Μακρόν την ευκαιρία να υποδυθεί ένα κρίσιμο ρόλο που αναζητάει λύσεις και όχι ψήφους.
Ο πόλεμος έχει επίσης απορροφήσει «οξυγόνο» από την εκστρατεία της αντιπάλου του, της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, η οποία έχει «μια ντροπιαστική ιστορία θαυμασμού για τον Βλαντιμίρ Πούτιν», σύμφωνα με τον Ραχμάν. Στην πραγματικότητα, το κόμμα της προκάλεσε διαμάχες δανειζόμενο χρήματα από τράπεζα ρωσικής ιδιοκτησίας το 2014, όταν το Κόμμα Εθνική Συσπείρωση αντιτάχθηκε στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας.
Ο Μακρόν έχει γίνει πλέον το μεγάλο φαβορί για να κερδίσει τη νίκη στον δεύτερο γύρο.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν επηρεάζει όμως μόνο τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Πρώτος πρώτος μακρινός ηγέτης που στήριξε τον Πούτιν και καλείται να αναμετρηθεί με την επιλογή του είναι ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο.
Το πρώτο πρόβλημα που δημιουργείται είναι ότι επισκέφτηκε τον Πούτιν στη Μόσχα λίγες μέρες πριν την εισβολή για να εκφράσει την «αλληλεγγύη στη Ρωσία». Για ορισμένους Βραζιλιάνους ψηφοφόρους, αυτό είναι μια ενοχλητική υπενθύμιση του αμφιλεγόμενου στρατιωτικού παρελθόντος του Μπολσονάρου και της υπερ-φαλλοκρατικής πολιτικής ρητορικής του. Μετά την εισβολή, ο πρόεδρος επέμεινε ότι η Βραζιλία θα παραμείνει «ουδέτερη», αποξενώνοντας ορισμένους ψηφοφόρους και στις δύο πλευρές.
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος αντίκτυπος της ρωσικής εισβολής στην πολιτική της Βραζιλίας φέτος θα αφορά την οικονομία. Στις δημοσκοπήσεις, ο Μπολσονάρο ακολουθεί πλέον τον κύριο αντίπαλό του, τον πρώην πρόεδρο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, εν μέρει επειδή ο υψηλός πληθωρισμός (10% το 2021) έχει επηρεάσει την αγοραστική δύναμη εκατομμυρίων ψηφοφόρων. Έτσι το διαρκές παγκόσμιο σοκ πληθωρισμού, που επιδεινώθηκε από τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, θα υπονομεύσει τις πιθανότητές του να καλύψει τη διαφορά.
Πρόσφατη δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι το 74% των Αμερικανών χαρακτήρισε αδικαιολόγητη την εισβολή της Ρωσίας και το 76% εξέφρασε αρνητική προσωπική άποψη για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, οι Δημοκρατικοί εμφανίζονται πιο ενωμένοι συγκριτικά με τους Ρεπουμπλικανούς, αυξάνοντας τις πιθανότητας για νίκη τον Νοέμβριο.
Αυτή η διαδικασία απέχει ακόμη οκτώ μήνες και η σχετική αντιδημοφιλία του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν πιθανότατα θα παραδώσει το Κογκρέσο στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Μέχρι το καλοκαίρι, ο ρόλος της Ρωσίας στις υψηλές τιμές της βενζίνης θα είναι λιγότερο σημαντικός από ό,τι σήμερα για τους απογοητευμένους καταναλωτές.
Τι γίνεται όμως με τις προεδρικές εκλογές του 2024; Μόλις το 3% των ερωτηθέντων της δημοσκόπησης που ψήφισαν τον Ντόναλντ Τραμπ το 2020 ήταν πρόθυμοι να πουν ότι ο Μπάιντεν κάνει καλύτερη δουλειά από τον Πούτιν στη διακυβέρνηση της χώρας του. Εάν ο Τραμπ είναι ξανά υποψήφιος, ο δημόσιος θαυμασμός του για τον Πούτιν, ο οποίος αποκάλεσε την εισβολή στην Ουκρανία «ιδιοφυή», θα μπορούσε να του κοστίσει σημαντική υποστήριξη. Άλλωστε, το 58% των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων υποστηρίζει την Ουκρανία αυτή τη στιγμή. Μόλις το 24% ευνοεί τη Ρωσία.
Επίσης, ακόμα κι αν ο Τραμπ συμβιβαστεί με τον ρόλο του βασιλιά του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, η υποστήριξή του στον Πούτιν θα μπορούσε να διχάσει τόσο τους Ρεπουμπλικανούς ηγέτες όσο και τους ψηφοφόρους - και να αποξενώσει ορισμένους ανεξάρτητους που κλίνουν προς τους Ρεπουμπλικανούς.
Με πληροφορίες από gzeromedia