Την παροχή στρατιωτικής βοήθειας της ΕΕ στην Ουκρανία θα συζητήσουν οι 27 στη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί αύριο και μεθαύριο στις Βερσαλλίες, σύμφωνα με το προσχέδιο του τελικού ανακοινωθέντος, που έχει περιέλθει σε γνώση του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. Σύμφωνα με το προσχέδιο, στη σύνοδο κορυφής, δεν πρέπει να αποφασιστεί μόνο το τέλος της εξάρτησης από τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου, άνθρακα και πετρελαίου.
Την παροχή στρατιωτικής βοήθειας της ΕΕ στην Ουκρανία θα συζητήσουν οι 27 στη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί αύριο και μεθαύριο στις Βερσαλλίες, σύμφωνα με το προσχέδιο του τελικού ανακοινωθέντος, που έχει περιέλθει σε γνώση του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. Σύμφωνα με το προσχέδιο, στη σύνοδο κορυφής, δεν πρέπει να αποφασιστεί μόνο το τέλος της εξάρτησης από τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου, άνθρακα και πετρελαίου.
Στο προσχέδιο της τελικής δήλωσης αναφέρεται -σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό- η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής της Ε.Ε, βάσει της οποίας καθήκον της Ευρωπαικής Ενωσης είναι να παράσχει βοήθεια σε περίπτωση επίθεσης σε ένα από τα μέλη της. Εάν το απόσπασμα αυτό εμφανιστεί επίσης στην τελική έκδοση της δήλωσης της συνόδου κορυφής, διπλωματικές πηγές πιστεύουν ότι θα ήταν μια σαφής προειδοποίηση από την ΕΕ προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το προσχέδιο αναφέρει ότι οι 27 «θα συνεχίσουν να επενδύουν στην αμοιβαία βοήθεια σύμφωνα με το άρθρο 42, παράγραφος 7». Το άρθρο αυτό της Συνθήκης ΕΕ της Λισαβόνας είναι παρόμοιο με το γνωστό άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο ορίζει ότι μια επίθεση σε ένα μέλος αντιμετωπίζεται ως επίθεση σε όλα.
Τονίζεται ότι σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης σε ένα κράτος μέλος, τα άλλα κράτη της ΕΕ πρέπει να κινητοποιήσουν «όλη τη βοήθεια και την υποστήριξη που διαθέτουν». Ωστόσο, κάθε χώρα είναι ελεύθερη να αποφασίσει αν θα βοηθήσει στρατιωτικά ή με κάποιον άλλο τρόπο. Η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής χρησιμοποιήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία τον Νοέμβριο του 2015.
Η ρητή αναφορά στο άρθρο 42 στο ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής ,θεωρείται πάνω απ' όλα ως μια συμβολική χειρονομία - όχι μόνο προς τη Μόσχα, αλλά πιθανώς και προς την Ουάσιγκτον, για να υπογραμμιστεί ότι η ΕΕ σκοπεύει να κάνει πολύ περισσότερα για τη δική της ασφάλεια στο μέλλον.
Αυτό προκύπτει και από άλλα σημεία του σχεδίου, καθώς τονίζεται ότι η ΕΕ πρέπει να «κάνει περαιτέρω αποφασιστικά βήματα προς την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής κυριαρχίας», Μεταξύ άλλων, σημειώνεται η ανάγκη ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων που είναι απαραίτητες για την εκτέλεση «αποστολών και επιχειρήσεων πλήρους φάσματος». Πρέπει επίσης να ενισχυθεί η αμυντική βιομηχανία και η προστασία από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, «ιδιαίτερα στην κρίσιμη υποδομή μας».
Ταυτόχρονα, η ΕΕ θέλει να γίνει πιο ανεξάρτητη στον ενεργειακό εφοδιασμό της. «Συμφωνήσαμε να καταργήσουμε σταδιακά την εξάρτησή μας από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα», αναφέρει το προσχέδιο της τελικής δήλωσης. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕ θα πρέπει να μειώσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων συνολικά και να προμηθεύεται ολοένα και περισσότερο το αέριο της –το 40% του οποίου προέρχεται σήμερα από τη Ρωσία– από άλλους προμηθευτές.
Στα παρασκήνια, ωστόσο, υπάρχουν και διαφωνίες, ειδικά για την απάντηση στην εκτίναξη των τιμών της ενέργειας.
Ορισμένες χώρες μέλη - σύμφωνα με διπλωματικές πηγές-κυρίως η Ιταλία , η Ισπανία και η Ελλάδα - απαιτούν ανώτατο όριο στις τιμές. Άλλες χώρες, ιδίως στη βόρεια και δυτική Ευρώπη είναι αυστηρά εναντίον του μέτρου. Το επιχείρημά τους: οι αυξανόμενες τιμές των ορυκτών καυσίμων αναγκάζουν τον ιδιωτικό τομέα να στραφεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να απελευθερωθεί πιο γρήγορα από τη Ρωσία. Το ανώτατο όριο των τιμών θα εξασθενούσε ξανά αυτό το αποτέλεσμα. Η άμεση διακοπή των εισαγωγών ενέργειας από τη Ρωσία είναι ούτως ή άλλως εκτός συζήτησης - επειδή ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς έχει ξεκαθαρίσει ότι είναι αντίθετος.