Το πιο μακρινό νερό που έχει ποτέ βρεθεί στο σύμπαν ανακάλυψαν οι αστρονόμοι σε ένα γαλαξία που απέχει 11,1 δισ. έτη φωτός από τη Γη, βρίσκεται δηλαδή στα όρια του ορατού από τον πλανήτη μας κόσμου. Το προηγούμενο πιο μακρινό κοσμικό νερό είχε ανακαλυφθεί σε απόσταση 7 δισ. ετών φωτός.
Το πιο μακρινό νερό που έχει ποτέ βρεθεί στο σύμπαν ανακάλυψαν οι αστρονόμοι σε ένα γαλαξία που απέχει 11,1 δισ. έτη φωτός από τη Γη, βρίσκεται δηλαδή στα όρια του ορατού από τον πλανήτη μας κόσμου. Το προηγούμενο πιο μακρινό κοσμικό νερό είχε ανακαλυφθεί σε απόσταση επτά δισ. ετών φωτός.
O γαλαξίας αυτός φιλοξενεί στο κέντρο του ένα κβάζαρ, δηλαδή ένα ενεργό γαλαξιακό πυρήνα, που ουσιαστικά αποτελεί μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Στη γύρω περιοχή, τα μόρια των υδρατμών δρουν σαν τεράστια μέηζερ (το μικροκυματικό ισοδύναμο των λέηζερ στο ραδιοφάσμα), δηλαδή σαν συσκευές ενίσχυσης των ραδιοκυμάτων σε μια συγκεκριμένη συχνότητα.
Τα μόρια του νερού συγκρούονται με άλλα σωματίδια και εκπέμπουν την πρόσθετη ενέργεια που έχουν στο μεταξύ αποκτήσει, με τη μορφή μικροκυμάτων. Παράλληλα, αναγκάζουν και άλλα μόρια να εκπέμψουν μικροκύματα στην ίδια συχνότητα, ενισχύοντας έτσι το τελικό σήμα.
Τα μέηζερ νερού και η ενισχυμένη ραδιο-εκπομπή τους έχουν ανακαλυφθεί σε πολλούς γαλαξίες σε κοντινότερες αποστάσεις. Υπολογίζεται ότι το 5% των γαλαξιών περιέχουν ανιχνεύσιμα μέηζερ νερού. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι δημιουργούνται σε δίσκους μορίων που περιφέρονται γύρω από μια μαύρη τρύπα στον πυρήνα κάποιου γαλαξία. Η εύρεση τέτοιων σημάτων μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό και στην καλύτερη κατανόηση των πρώτων μαύρων τρυπών στο σύμπαν.
Πηγή: ΑΠΕ