Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών, ο Χρόνης Μπότσογλου, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους.
Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 82 ετών, ο Χρόνης Μπότσογλου, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους.
Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη. Μετά το Γυμνάσιο, σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1960–1965) κοντά στον Γιάννη Μόραλη. Κατά την περίοδο 1970 έως 1972, πραγματοποίησε σπουδές στην École Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού. Το έτος 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης (2001–2006).
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα.
Πραγματοποίησε περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις κυρίως στην Ελλάδα, και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 100 ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός της χώρας.
Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», αποτελούμενη από ακουαρέλες, ανάγλυφα σε μπρούτζο και σχέδια με γραφίτη με θέμα την ερωτική πράξη.
Η πιο πρόσφατη ατομική έκθεση έργων του έγινε στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2013 και περιελάμβανε τοπογραφίες.
Έχει γράψει σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα για την τέχνη, ενώ εξέδωσε τρία βιβλία: Ημερολόγια ταξίδια (εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 1994), Ψευτοδοκίμια (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000) και Το χρώμα της σπουδής (εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005). Εξέδωσε επίσης μία ποιητική συλλογή με τίτλο Σπουδή στο μαύρο (εκδόσεις Περίτεχνον, Αθήνα 1998).
Συλλυπητήριο μήνυμα της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
Μόλις πληροφορήθηκε την είδηση της απώλειας του Χρόνη Μπότσογλου, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η σύγχρονη ελληνική τέχνη έχασε σήμερα έναν από τους σπουδαιότερους δημιουργούς της. Ζωγράφος, χαράκτης, διανοούμενος, ποιητής, συγγραφέας, καθηγητής και πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, ο Χρόνης Μπότσογλου συνέδεσε το έργο του με τον άνθρωπο και την κοινωνία. Αποτυπώνοντας στον καμβά το ανθρώπινο σώμα, γυμνό, αφτιασίδωτο, εύθραυστο και εκτεθειμένο, μαζί με αντικείμενα καθημερινής χρήσης, διερεύνησε την ανθρώπινη ύπαρξη, τη φθορά, τη μοναξιά της. Με ευαισθησία παρακολούθησε τη σχέση της ανθρώπινης μονάδας με το κοινωνικό περιβάλλον, γεφυρώνοντας την τέχνη με την πραγματικότητα. Ο ίδιος είχε πει, Η ζωή μου καθρεφτίστηκε στα πρόσωπα των άλλων μέσω των οποίων τη συνειδητοποίησα.
Το έργο του είχε ξεχωριστά γνωρίσματα, αλλά δεν παρέμεινε στάσιμο. Εξελίχθηκε, επεκτάθηκε σε διαφορετικές κατευθύνσεις, συχνά εκπλήσσοντας ακόμη και τους πιστούς παρατηρητές του, με τις πιο πρόσφατες ενότητες έργων του. Στις «Αναφορές» ζωγράφισε τους καλλιτέχνες που επηρέασαν βαθιά το έργο του, τους Φράνσις Μπέικον, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, Αλμπέρτο Τζακομέτι, Γιώργο Μπουζιάνη, Γιανούλη Χαλεπά. Στα τολμηρά «Ερωτικά», μέσα από την ερωτική πράξη, παρουσίασε μια διαφορετική, σωματοποιημένη διάσταση της ανθρώπινης επικοινωνίας. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους φίλους του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποχαιρετούμε έναν από τους σπουδαιότερους εικαστικούς της χώρας μας, και πρώην Πρύτανη της ΑΣΚΤ, τον Χρόνη Μπότσογλου. Ο Μπότσογλου υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές του ύστερου μοντερνισμού στην Ελλάδα και από τα πιο δραστήρια μέλη της ομάδας των «Νέων Ελλήνων ρεαλιστών». Ανθρωποκεντρικός, έδινε έμφαση στο πρόσωπο και στο σώμα, συχνά ενσωματώνοντας πρακτικές και τεχνικές της γλυπτικής, της χαρακτικής και της φωτογραφίας, απεικονίζοντας τον άνθρωπο ευάλωτο, συχνά γερασμένο, αποτυπώνοντας τη φθορά του χρόνου και τον θάνατο, φτάνοντας μέχρι την «Προσωπική Νέκυια» του. Ταυτόχρονα υπήρξε προεξέχων κριτικός ρεαλιστής, με έργα που αντανακλούν προβληματισμούς για τη σημερινή κοινωνία και τον ρόλο της τέχνης σε αυτήν. Πήρε θέση απέναντι στο σύγχρονο τρόπο ζωής των μεγαλουπόλεων και τη μοναξιά που κρύβει, αλλά και απέναντι στην δικτατορία.
«Ένας ζωγράφος είναι ζωγράφος ακόμη κι όταν δεν ζωγραφίζει», είχε πει. «Ακόμη κι όταν κάνει έρωτα, κι όταν κοιμάται. Όχι γιατί προτιμά χρωματιστά προφυλακτικά ή ονειρεύεται πολύχρωμα όνειρα, αλλά γιατί έμαθε να ζει σπουδάζοντας την τέχνη του, και μέσα από αυτή τη σπουδή του έμαθε της ζωής τα πράγματα».
Τόσο μέσα από το πλούσιο και πολύμορφο καλλιτεχνικό του έργο όσο και μέσα από το εκπαιδευτικό του έργο στη Σχολή Καλών Τεχνών, ο Μπότσογλου έχει επιδράσει και εξακολουθεί να επιδρά καταλυτικά στην εικαστική ιστορία της χώρας μας».