Ο υπουργός Υγείας ανέφερε σε τηλεοπτικό δίαυλο ότι «αυτό που εξετάζουμε είναι να λειτουργήσουν και απογευματινά χειρουργεία που σήμερα δεν λειτουργούν και να έχουν τέτοια ευχέρεια και με όρους και ιδιωτικούς, δηλαδή με συμμετοχή και του ασθενή στο κόστος του χειρουργείου, να αυξήσει το εισόδημα του ιατρού και του νοσηλευτικού προσωπικού», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο υπουργός Υγείας ανέφερε σε τηλεοπτικό δίαυλο ότι «αυτό που εξετάζουμε είναι να λειτουργήσουν και απογευματινά χειρουργεία που σήμερα δεν λειτουργούν και να έχουν τέτοια ευχέρεια και με όρους και ιδιωτικούς, δηλαδή με συμμετοχή και του ασθενή στο κόστος του χειρουργείου, να αυξήσει το εισόδημα του ιατρού και του νοσηλευτικού προσωπικού».
Να αυξηθεί, προφανώς και όχι αυξήσει, αλλά εμείς θα κολλήσουμε στο νόμιμο «μπαξίσι».
Κάτι μας θυμίζει, στο καλοκαίρι του 2014 μας γυρίζει. Το νομοσχέδιο, που είχε συνταχθεί από τον νυν υπουργό Ανάπτυξης και προωθήθηκε και από τον διάδοχό του, νυν υπουργό Εσωτερικών, προέβλεπε τη δυνατότητα χειρουργείου και το απόγευμα σε ασθενείς με ιδιωτική ασφάλιση, καθώς και σε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα, για να μπει τέλος στις πολύμηνες λίστες αναμονής. Είχαν μείνει να καθοριστούν κάποια θέματα -οι αμοιβές των χειρουργών, οι όροι συμμετοχής του προσωπικού και οι προϋποθέσεις της ολοήμερης λειτουργίας των χειρουργείων- αλλά στα ράμματα ήταν τα μπερδέματα.
Τα περισσότερα νοσοκομεία δεν διέθεταν το απαραίτητο προσωπικό ούτε για την πρωινή τους λειτουργία, ενώ υπήρχαν χειρουργικές ειδικότητες με μεγάλη έλλειψη ειδικευομένων, αλλά και ειδικευμένων. Για να ανοίξουν απόγευμα χειρουργικές αίθουσες θα έπρεπε να παραταθούν βάρδιες γιατρών, νοσηλευτών και άλλων απαραίτητων εργαζομένων, γεγονός που σήμαινε επιπλέον κόστος για το ΕΣΥ, που μετά δυσκολίας και καθυστερήσεων κατέβαλλε εφημερίες και υπερωρίες. Την ώρα που δεν επαρκούσαν τα κρεβάτια και πολλοί ασθενείς νοσηλεύονταν σε ράντζα, πώς θα διατηρούνταν κενές κλίνες, για να νοσηλεύονται όσοι πληρώνουν και χειρουργούνται το απόγευμα.
Υπήρχαν κι άλλα, μικρά και μεγάλα, όπως να βρεθούν οι δικλίδες ασφαλείας, ώστε να μην επισπεύδουν γιατροί τα χειρουργεία για τους έχοντες, χωρίς να χειρουργούν τις πρωινές ώρες, τέθηκαν και ζητήματα ιδεολογικά για επίσημο διαχωρισμό των ασθενών και «νομιμοποίηση της οικονομικής συναλλαγής», από την οποία δεν ήταν σίγουρο ότι θα μίκραιναν οι λίστες αναμονής. Στα οκτώ χρόνια που μεσολάβησαν, ενισχύθηκε τόσο το ΕΣΥ, ώστε τα παραπάνω να έχουν ξεπεραστεί; Μήπως έχουν κακοφορμίσει και σε εσένα, που θα κυλήσει ένας Τζόις στις φλέβες σου, για να φτιάξεις μια «Οδύσσεια» δωμάτιο-διαδρόμους-ασανσέρ-χειρουργείο-δωμάτιο, πάλι θα φορτωθεί η όποια λύση; Εισπρακτική λύση.