Το κυριακάτικο περπάτημα μού επεφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη: το τυροπιτάδικο της γειτονιάς μας είχε κλείσει! Το «φώναζαν» τα ευμεγέθη «ενοικιάζεται» στις τζαμαρίες του και το θλιβερό άδειασμα του χώρου.
Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
[email protected]
Το κυριακάτικο περπάτημα μού επεφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη: το τυροπιτάδικο της γειτονιάς μας είχε κλείσει! Το «φώναζαν» τα ευμεγέθη «ενοικιάζεται» στις τζαμαρίες του και το θλιβερό άδειασμα του χώρου.
Κι όμως, αυτό το μαγαζάκι, κάπου στον Δήμο Αθηναίων, πριν όχι πολύ καιρό ήταν μια επιτυχημένη, πολύ μικρή επιχείρηση. Με πρωτεργάτες νέους ανθρώπους, δούλευε ανελλιπώς εδώ και 6-7 χρόνια από τις 6 το πρωί (για να πιάσει την πρωινή κίνηση), πωλώντας ποικίλα νόστιμα σφολιατοειδή, άλλα σνακς, καφέ και φρέσκους χυμούς, ενώ έκλεινε στις 3-4 μετά το μεσημέρι, με την εξάντληση των διαθέσιμων της ημέρας. Από τη συνεχή παρουσία πελατών, όποτε κι αν περνούσες, καταλάβαινες ότι το συνοικιακό τυροπιτάδικο απέδιδε ένα καλό μηνιάτικο (για τα δεδομένα της εποχής) στους ιδιοκτήτες του.
Ώσπου ήρθε το τσουνάμι της πανδημίας, τον Μάρτιο του 2020, για να σαρώσει εκτός από χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, τα δημιουργήματα, τις επαγγελματικές προσπάθειες, τις ελπίδες, κυρίως των μικρών. Τα πολύμηνα lockdown, η κάθετη μείωση των πωλήσεων, οι ασταμάτητες υποχρεώσεις, το κούμπωμα του κόσμου, που με τη νέα κρίση αποφεύγει να ξοδέψει και ένα ευρώ πέραν των απαραίτητων, η ανεπαρκής -όπως αποδεικνύεται- κρατική στήριξη και εσχάτως το κύμα ακρίβειας, μετέτρεψαν την αξιοπρόσεχτη επιτυχία σε λουκέτο.
Λίγες δεκάδες μέτρα πιό πάνω ένα σουβλατζίδικο, που άνοιξε φιλόδοξα ένα περίπου εξάμηνο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας στην χώρα μας, είχε ήδη κλείσει τον περασμένο φθινόπωρο, μη καταφέρνοντας να ορθοποδήσει, παρά τη σκληρή μάχη που δόθηκε σε αντίξοες συνθήκες.
Την ώρα που το τυροπιτάδικο κατέβαζε τα ρολά του για πάντα, ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε σε πανηγυρικούς τόνους ότι η ανάπτυξη στην χώρα μας θα ξεπεράσει το 2021 το 7% μπορεί και το 8%. Προφανώς η ανάκαμψη της οικονομίας, μετά την καθίζηση του 2020, δεν έφτασε τόσο χαμηλά, στη γειτονιά. Όπως δεν έχει αγγίξει τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, σε αντίθεση πιθανώς με ανώτερες επιχειρηματικές τάξεις.
Η αδυσώπητη πραγματικότητα, όσο κι αν αποκρύπτεται από μιντιακούς κύκλους, είναι ότι οι μικρομεσαίοι υπέστησαν μεγάλες απώλειες στη διάρκεια της νέας κρίσης. Ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι χιλιάδων εμπορικών, μικρών εστιατορίων, καφετεριών, σουβλατζίδικων, τυροπιτάδικων είναι τα παράπλευρα θύματα της πανδημίας.
Ελάχιστο χρέος προς όλους αυτούς, που δεν έκαναν κάποιο λάθος, αλλά έτυχε να βρεθούν σε μια ακόμα καταστροφική συγκυρία και να μην αντέξουν, είναι η έστω και μετά το λουκέτο στήριξή τους, καθώς οι κάθε είδους οφειλές τούς ακολουθούν και τούς κρατούν δέσμιους. Όσο για εκείνους που δεν τους προστάτευσαν στο βαθμό που θα έπρεπε, σε ένδειξη τουλάχιστον σεβασμού, καλό είναι να αποφεύγουν προκλητικές μεγαλοστομίες και φληναφήματα.