Η σχέση κάθε εταιρείας με τους προμηθευτές είναι μία σχέση αλληλεπίδρασης, που επηρεάζει την επιχειρησιακή συνέχεια, αλλά και τη βιωσιμότητα του επιχειρηματικού μοντέλου. Ζητούμενο είναι η υιοθέτηση μίας προσέγγισης ικανής να περιορίσει τα συνακόλουθα κόστη για τις επιχειρήσεις.
Η σχέση κάθε εταιρείας με τους προμηθευτές είναι μία σχέση αλληλεπίδρασης, που επηρεάζει την επιχειρησιακή συνέχεια, αλλά και τη βιωσιμότητα του επιχειρηματικού μοντέλου. Ζητούμενο είναι η υιοθέτηση μίας προσέγγισης ικανής να περιορίσει τα συνακόλουθα κόστη για τις επιχειρήσεις.
Στο ξεκίνημα του 2022, τα θέματα βιωσιμότητας και ESG αποτελούν βασική προτεραιότητα και αναγκαιότητα τόσο σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο όσο και επιχειρηματικό. Στο πλαίσιο της διαχείρισης κινδύνων που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις, αναδύεται η προτεραιότητα εκτός της βελτίωσης του δικού τους επιπέδου ωριμότητας, να εστιάσουν και στις εφοδιαστικές τους αλυσίδες. Τα θέματα που αφορούν τις εφοδιαστικές αλυσίδες εξελίσσονται υπό την επίδραση του νέου επιχειρηματικού μοντέλου της βιώσιμης ανάπτυξης και στη σκιά της πανδημίας που προηγήθηκε και των αλλαγών που επέφερε σε άμεση αναγκαιότητα, καθώς μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2022 αναμένεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το νέο πλαίσιο σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια στη διαχείριση των εφοδιαστικών αλυσίδων. Το νέο αυτό ευρωπαϊκό πλαίσιο εκτιμάται ότι θα συμπεριλάβει όσες επιχειρήσεις υποχρεώνονται στο πλαίσιο της Οδηγίας σε δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών - και όπως αυτή αναμένεται να επικαιροποιηθεί για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών βιωσιμότητας.
Ωστόσο, ήδη η πανδημία Covid-19 και οι προκλήσεις που προέκυψαν στη διάρκειά της είχαν ως αποτέλεσμα οι εταιρικές προσπάθειες για ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στις εφοδιαστικές αλυσίδες να ενταθούν. Οι περιορισμοί λειτουργίας λόγω των μέτρων προστασίας των εργαζομένων έχουν επιφέρει καθυστερήσεις στην παραγωγή και μεταποίηση προϊόντων που είναι αναγκαία ως τμήματα για τη δημιουργία τελικών προϊόντων. Η ιδιαίτερα μεγάλη πίεση που καταγράφεται στις μεταφορές επηρεάζει την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, ενώ ταυτόχρονα ισχυροποιείται το ηλεκτρονικό εμπόριο και η παροχή υπηρεσιών στη διακίνηση των προϊόντων στα νοικοκυριά, καθιστώντας δύσκολη την επαναφορά του συστήματος στην κανονικότητα. Με δεδομένη την εκρηκτική αύξηση των ναύλων και την υπερφόρτωση των λιμανιών, η διαχείριση των μεταφορικών αλυσίδων αποτελεί ένα ακόμη ζήτημα στα ήδη αναγνωρισμένα ζητήματα βιωσιμότητας που αφορούν θέματα κοινωνικά και περιβαλλοντικά.
Ως αποτέλεσμα των αλλαγών αυτών, σημαντικό μέρος του ενδιαφέροντος δίνεται πλέον στα μέλη της εφοδιαστικής αλυσίδας, δηλαδή στους προμηθευτές προϊόντων και υπηρεσιών. Η σχέση κάθε εταιρείας με τους προμηθευτές είναι μία σχέση αλληλεπίδρασης, που επηρεάζει την επιχειρησιακή συνέχεια, αλλά και τη βιωσιμότητα του επιχειρηματικού μοντέλου. Τα θέματα που αναδύονται ως ιδιαίτερα ουσιώδη για τη βιωσιμότητα αλλά και την ανθεκτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας. Θέματα όπως η υγεία και η ασφάλεια στους χώρους εργασίας, η περιβαλλοντική προστασία, οι πολίτες, οι τοπικές κοινωνίες και οι τοπικές επιχειρήσεις που οφείλουν να συνεργάζονται για την υποστήριξη και διασφάλιση των συνθηκών διαβίωσης των τοπικών κοινοτήτων, η ηθική συμπεριφορά, η συμμόρφωση με το κανονιστικό πλαίσιο και η εταιρική φήμη. Οι λόγοι είναι σχεδόν αυτονόητοι. Η υγεία και ασφάλεια αφορά τη διατήρηση της υγείας και της ευημερίας των εργαζομένων των προμηθευτών και κατ’ επέκταση των εργολάβων τους. Η περιβαλλοντική προστασία έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση της ζημίας στο περιβάλλον μέσω της μείωσης της ρύπανσης/πόρων, της διαχείρισης απορριμμάτων, των φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών και της διατήρησης της βιοποικιλότητας, ως εκ τούτου αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στη διαχείριση κινδύνων. Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες που εργάζονται μαζί με προμηθευτές για την ενίσχυση των τοπικών κοινοτήτων με τη μορφή ασφαλούς εργασίας, δίκαιων μισθών και ωρών, εκπαίδευσης, βελτιώσεων υποδομών και προστασίας από την παιδική εργασία/σύγχρονη δουλεία και τις διακρίσεις αποτελούν μέρος του κοινωνικού αντίκτυπου της δραστηριότητας της εταιρείας. Η ηθική συμπεριφορά εστιάζει στην αποφυγή κακής επιχειρηματικής συμπεριφοράς, που θα μπορούσε να λάβει τη μορφή δωροδοκίας, απάτης/ υπεξαίρεσης ή ανάρμοστης συμπεριφοράς. Ο σεβασμός του ρυθμιστικού πλαισίου, δηλαδή της διασφάλισης της συμμόρφωσης με τους νόμους και τη νομοθεσία για την προστασία του οργανισμού από απώλεια κρίσιμων λειτουργιών/ επιχειρηματικών αδειών και νομικών διαδικασιών.
Τέλος, η φήμη παρέχει στον οργανισμό μια θετική εταιρική εικόνα και επωνυμία, προσελκύει επενδυτές και ταλέντα και ενισχύει την ανταγωνιστικότητα. Στην επόμενη μέρα, ζητούμενο είναι η υιοθέτηση μίας προβλεπτικής και προληπτικής προσέγγισης ικανής να περιορίσει τον κίνδυνο και τα συνακόλουθα κόστη για τις επιχειρήσεις. Είναι δεδομένο πως η πλειονότητα των επιχειρήσεων που αποτελούν τις εφοδιαστικές αλυσίδες είναι μικρομεσαίες. Χρειάζονται επομένως ολοκληρωμένη στήριξη μέσω εκπαιδεύσεων, βασικής καθοδήγησης, και εφαρμογή εργαλείων αποτύπωσης του επιπέδου ωριμότητάς τους προκειμένου να υιοθετήσουν τις αναγκαίες βελτιώσεις και τελικά να πιστοποιηθούν για τις δικές τους επιδόσεις βιωσιμότητας. [SID:14932841]