Από τις θρυλικές «Νύχτες Κωμωδίας» της αείμνηστης Λουκίας Ρικάκη στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τότε που ο κόσμος της Αθήνας ερχόταν για πρώτη φορά σε επαφή με την stand up κωμωδία, μέχρι την πιο σύγχρονη και εξωστρεφή μορφή της, ο Δημήτρης Δημόπουλος θεωρείται βετεράνος και μπροστάρης της σκηνής.
Από τις θρυλικές «Νύχτες Κωμωδίας» της αείμνηστης Λουκίας Ρικάκη στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τότε που ο κόσμος της Αθήνας ερχόταν για πρώτη φορά σε επαφή με την stand up κωμωδία, μέχρι την πιο σύγχρονη και εξωστρεφή μορφή της, ο Δημήτρης Δημόπουλος θεωρείται βετεράνος και μπροστάρης της σκηνής.
Φέτος, αποφάσισε να «περιοδεύσει» τον τρίτο του stand up μονόλογο, με τίτλο «Καφρόκρεμα», εντός των τειχών της Αθήνας -σε Δάφνη, Αιγάλεω (25/2), Αμπελόκηπους (18/3) και Περιστέρι (15/4). Μία παράσταση κάθε μήνα, με αρχή τη Δάφνη στις 27 Ιανουαρίου, στις 9 το βράδυ, στο Ατλαντίς Classic Cinemas [λεωφ. Βουλιαγμένης 245].
Μετά το κλασικό πια «Αντί Διδακτορικού» και την άκρως πρωτότυπη «Υπερπαραγωγή», ο γνωστός κωμικός παρουσιάζει τα πιο σκωπτικά και ανατρεπτικά ως τώρα κείμενά του, αντιμετωπίζοντας κάθε θέμα που καταπιάνεται με αθώο ενθουσιασμό μα και ειρωνικό σκεπτικισμό, ταυτόχρονα.
Πώς προέκυψε ο τίτλος της παράστασης και με τι θέματα θα έρθει… αντιμέτωπος ο θεατής;
«Η “Καφρόκρεμα” προέκυψε ως τίτλος το 2012, όταν αποφάσιζα τι θα έκανα μετά την “Υπερπαραγωγή” και ως τίτλος αποτυπώνει το ύφος που ήθελα να έχει η παράσταση· να είναι και του ύψους και του βάθους, και καφρίλα και αφρόκρεμα. Παρόλο που ο τίτλος είναι πλέον δέκα ετών, η θεματολογία του έργου είναι αρκετά σύγχρονη, καθώς τα κείμενα γράφτηκαν πολύ αργότερα και αναφέρονται σε πολλά και διάφορα -από τις σκέψεις μου για το πώς γεννήθηκε ο ανθρώπινος λόγος και τι δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο στη ζωή, μέχρι τους λόγους γιατί δεν θα καταφέρω ποτέ να κάνω καριέρα στη διαφήμιση».
Είναι μία παράσταση που ξεκίνησε πριν την πανδημία, έκανε μία μεγάλη παύση -όπως όλες, και επέστρεψε πριν από λίγο καιρό. Τι κάνατε όλο αυτό το ενδιάμεσο διάστημα;
«Ξεκίνησα μεταπτυχιακό στο Τμήμα Θεατρολογίας του ΕΚΠΑ τον Οκτώβρη του 2020, αφαίρεσα τον θυρεοειδή μου τον Φλεβάρη του 2021 (όλα καλά!), πήγα διακοπές στη Λήμνο τον Αύγουστο του 2021, προλόγισα τρεις παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών στη δράση “Πρόλογος” που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το μεταπτυχιακό τον Σεπτέμβρη και Οκτώβρη του 2021, έλαβα μέρος σε τρία συνέδρια ως θεατρολόγος και φυσικά οργάνωνα τις παραστάσεις μου».
Μπορούν οι online / streaming παραστάσεις να αντικαταστήσουν τις ζωντανές σε κάποια σκηνή, μπροστά σε κοινό;
«Ας αναλογιστούμε το ίδιο, με μια άλλη αντιστοιχία: Μπορούν οι ερωτικές ταινίες να αντικαταστήσουν τις ζωντανές συνευρέσεις (σε κάποια σκηνή, μπροστά σε κοινό, δικό σας θέμα, δεν κρίνω). Η απάντηση είναι “όχι”».
Η πανδημία, σας έδωσε ερεθίσματα και έμπνευση για νέα κείμενα; Πώς είδατε να αλλάζουν οι άνθρωποι αυτό το διάστημα;
«Αναφέρθηκα στο μεταπτυχιακό που ξεκίνησα, σωστά; Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο συγγραφικός μου οίστρος στράφηκε στην εκπόνηση εργασιών, εισηγήσεων και παρουσιάσεων. Όχι πως αυτά δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για κείμενα… Πώς είδα να αλλάζουν οι άνθρωποι τώρα. Παρατήρησα, και συνεχίζω να παρατηρώ, μια ταυτόχρονη ανησυχία και ακινησία, καθώς όλοι βρισκόμαστε απέναντι στο αβέβαιο».
Ποιος θεωρείτε ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με την stand up κωμωδία στην Ελλάδα; Τουλάχιστον, στη σύγχρονη μορφή της.
«Υπάρχει λόγος που οι περισσότεροι κωμικοί της γενιάς μου σκεφτόμαστε τον Χάρρυ Κλυνν, καθώς ήταν ο πρώτος που είχε μια τόσο καταλυτική παρουσία τόσο με τις εμφανίσεις του όσο και με τις ηχογραφήσεις του. Αλλά και ο Τζίμης Πανούσης. Αλλά και ο Μαρίνος».
Πώς βρεθήκατε στη σκηνή για πρώτη φορά;
«Απλώς, απάντησα σε μια ακρόαση το 1996 για τις “Νύχτες Κωμωδίας” και ξεκίνησα να κάνω stand up, χωρίς καλά-καλά να ξέρω τι είναι! Θυμάμαι που πήγαινα και παρακολουθούσα τους εμπειρότερους κωμικούς και μετά προσπαθούσα να εφαρμόσω στη σκηνή αυτά που έβλεπα. Βασικά, έμαθα την τέχνη στις πλάτες του κοινού!».
Ποιοι μύθοι περιβάλλουν την stand up κωμωδία; Πολλοί φαντάζονται ότι αυτοσχεδιάζετε στη σκηνή, ενώ άλλοι δεν έρχονται για να μην τους φέρει σε άβολη θέση ο κωμικός… Μύθοι;
«Μύθοι… που βασίζονται σε κάποια ψήγματα αλήθειας! Υπάρχει σαφώς μεγαλύτερη δυνατότητα αυτοσχεδιασμού στο stand up σε σχέση με άλλα θεατρικά είδη, όμως αυτό δεν σημαίνει πως οι κωμικοί ανεβαίνουμε στη σκηνή απροετοίμαστοι. Ο αυτοσχεδιασμός θυμίζει πολύ τον αυτοσχεδιασμό στην τζαζ: ο εκτελεστής γνωρίζει πολύ καλά πότε, πώς και πόσο θα ξεφύγει. Όσοι δεν έρχονται για να μην τους φέρει σε δύσκολη θέση ο κωμικός, μπορούν απλώς να καθίσουν μακριά από τον κωμικό. Το πιθανότερο είναι πως θα δουν πως ο κωμικός δεν έφερε σε άβολη θέση κανέναν, οπότε μπορούν την επόμενη φορά να καθίσουν πιο μπροστά».
Πώς είναι η σκηνή της stand up κωμωδίας στην Ελλάδα; Πιο εξωστρεφής πλέον;
«Πολύ πιο έμπειρη, πολύ πιο αιχμηρή, πολύ πιο συμπεριληπτική. Και θέλω να τονίσω πως και το κοινό είναι πλέον πιο εξοικειωμένο με το είδος, έχουν περάσει οι εποχές που έλεγα “κάνω stand up” και με ρωτούσαν “δηλαδή φοράς περούκες και λες ανέκδοτα;”»
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]