Νέα μελέτη ρίχνει φως στον σχηματισμό του πλανήτη μας και ειδικότερα για το μέγεθος που έχει.
Νέα μελέτη ρίχνει φως στον σχηματισμό του πλανήτη μας και ειδικότερα για το μέγεθος που έχει. Για πολλές δεκαετίες και μέχρι την εμφάνιση ισχυρών επίγειων και κυρίως διαστημικών τηλεσκοπίων οι επιστήμονες θεωρούσαν μεν δεδομένο ότι υπήρχε απεριόριστος αριθμός πλανητικών συστημάτων που έχουν δημιουργηθεί γύρω από άστρα στο Σύμπαν αλλά εκτιμούσαν ότι όλα είχαν σε γενικές γραμμές δομή και χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του ηλιακού μας συστήματος.
Θεωρούσαν ότι μάλιστα ότι η ποικιλία πλανητών στον ηλιακό μας σύστημα είναι ίδια με αυτή που υπάρχει σε όλα τα πλανητικά συστήματα, ότι δηλαδή οι τύποι των πλανητών που υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα είναι όλοι όσοι μπορούν να παραχθούν στο Σύμπαν. Η ανακάλυψη περίπου τεσσάρων χιλιάδων πλανητών σε άλλα πλανητικά συστήματα απέδειξε ότι η ποικιλία των πλανητών και των συστημάτων τους είναι πολύ μεγάλη.
Ανάμεσα στα άλλα διαπιστώθηκε ότι ένας από τους πλέον κοινούς τύπους πλανητών στο Σύμπαν είναι πλανήτες με μάζα 2-10 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Σχεδόν όλα τα πλανητικά συστήματα που έχουν εντοπιστεί διαθέτουν τουλάχιστον ένα τέτοιο πλανήτη ο οποίος έλαβε από την επιστημονική κοινότητα την ονομασία «Υπερ-Γη» ή «Υπερ-Γαία».
Στο ερώτημα γιατί δεν υπάρχει στο ηλιακό μας σύστημα μια υπερ-Γη και πολύ περισσότερο γιατί η Γη δεν εξελίχθηκε σε ένα τέτοιο πλανήτη όπως θεωρητικά θα έπρεπε να συμβεί προσπάθησε να απαντήσει ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από αστρονόμους, αστροφυσικούς και πλανητικούς επιστήμονες του Πανεπιστημίου Rice στις ΗΠΑ.
Κατά βάση μετά την γέννηση ενός άστρου σχηματίζεται γύρω του ένας δίσκος κοσμικής ύλης (σκόνη, αέρια) η οποία μέσω διαφόρων κοσμικών διεργασιών μετατρέπεται σε δομικό υλικό για τη δημιουργία πλανητών. Σύμφωνα με τους ερευνητές δεν συνέβη το ίδιο στον Ήλιο. Όπως υποστηρίζουν γύρω από το μητρικό μας άστρο δεν δημιουργήθηκε ένας δίσκος κοσμικής ύλης αλλά τρεις.
Οι ερευνητές έκαναν παρατηρήσεις σε κάποια νεαρά αστρικά συστήματα στα οποία έχει εντοπιστεί η παρουσία περισσότερων του ενός κοσμικού δίσκου γύρω το άστρο του συστήματος. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων και με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» υποστηρίζουν ότι στο ηλιακό μας σύστημα δημιουργήθηκε μια σπάνια κοσμική συνθήκη η οποία επέτρεψε στη Γη να φθάσει στο μέγεθος που έχει αλλά εμπόδισε την περαιτέρω αύξηση του μεγέθους της.
Η παρουσία των τριών δίσκων είχε ως αποτέλεσμα η κοσμική ύλη να μην κυκλοφορεί ελεύθερα στο υποδιαμόρφωση ηλιακό μας σύστημα αλλά οι δίσκοι να λειτουργούν ως ένα είδος φράγματος που εμπόδιζε την ομαλή ροή της κοσμική ύλης. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι ο δίσκος που περιέβαλε την περιοχή που βρίσκεται η Γη εμπόδιζε την κοσμική ύλη να πλησιάζει από ένα σημείο και μετά τον υποδιαμόρφωση πλανήτη μας με αποτέλεσμα αυτός να πάρει τελικά το μέγεθος που γνωρίζουμε.