Όσο περισσότερα στοιχεία μαθαίνουμε για την παραλλαγή Όμικρον του κορωνοϊού, τόσο οι ειδικοί καταλήγουν να υπογραμμίζουν τη σημασία της ενισχυτικής δόσης στη νέα μάχη έναντι του ιού.
Όσο περισσότερα στοιχεία μαθαίνουμε για την παραλλαγή Όμικρον του κορωνοϊού, τόσο οι ειδικοί καταλήγουν να υπογραμμίζουν τη σημασία της ενισχυτικής δόσης στη νέα μάχη έναντι του ιού.
Αν ο κορωνοϊός μας έχει μάθει κάτι, είναι ότι όλα είναι ρευστά, τονίζει ο βρετανικός Guardian, αναφέροντας πως μπορεί πριν από λίγο καιρό η χορήγηση τρίτης δόσης του εμβολίου στους ηλικιωμένους και τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα να ήταν αμφιλεγόμενη, ωστόσο σήμερα είναι το σημείο στο οποίο εστιάζουν όλοι.
Γιατί όμως οι ενισχυτικές δόσεις βοηθούν τόσο πολύ σε σύγκριση με την πρώτη και τη δεύτερη δόση;
Ακόμη και πριν από την Όμικρον, ήταν σαφές ότι θα απαιτούνταν ενισχυτικές δόσεις για τη διατήρηση των επιπέδων προστασίας έναντι της μόλυνσης, αν και η προστασία από σοβαρές ασθένειες φαινόταν να διατηρείται σε καλά επίπεδα.
Τα εμβόλια ωθούν το σώμα να παράξει εξουδετερωτικά αντισώματα που αναχαιτίζουν τον Covid προτού ο ιός μολύνει τα κύτταρά μας, αλλά τα αντισώματα μπορεί να εξασθενήσουν με την πάροδο του χρόνου. Τα δεδομένα από το Ισραήλ, μια από τις πρώτες χώρες που εμβολίασαν τον πληθυσμό του, έδειξαν πτώση της προστασίας έναντι της μόλυνσης μετά από μόλις τρεις μήνες. Τα στοιχεία αποκάλυψαν επίσης ότι ήταν περίπου 15 φορές πιο πιθανό να μολυνθεί κάποιος έξι μήνες μετά τη δεύτερη δόση σε σύγκριση με λίγες εβδομάδες μετά από αυτήν.
Ακόμα κι αν οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν προστατευμένοι από σοβαρή νόσηση, αυτή η φθίνουσα ανοσία αποτελεί σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας όταν ένα ποσοστό ενηλίκων παραμένει ανεμβολίαστο ή έχει ανοσολογικές παθήσεις που τους καθιστούν ευάλωτους.
Η Όμικρον έχει καταστήσει πιο επιτακτική την ανάγκη για ενισχυτικές δόσεις. Οι μεταλλάξεις που φέρει σημαίνουν ότι η πρωτεΐνη ακίδα του ιού είναι πλέον αρκετά διαφορετική από αυτή του αρχικού στελέχους που εντοπίστηκε στη Γουχάν πριν από δύο χρόνια. Όλα τα τρέχοντα εμβόλια σχεδιάστηκαν για να στοχεύουν αυτό το αρχικό στέλεχος. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι τα αντισώματα από προηγούμενη μόλυνση και εμβολιασμό θα είναι λιγότερο αποτελεσματικά στην αναχαίτιση της Όμικρον. Ακριβώς επειδή προσκολλώνται στον ιό λιγότερο έντονα, απαιτείται επίσης μεγαλύτερη ποσότητα αντισωμάτων για να αντισταθμιστεί η λιγότερο καλή αντιστοίχισή τους.
Μελέτες δείχνουν ότι μια αναμνηστική δόση αυξάνει τα επίπεδα των αντισωμάτων σημαντικά πάνω από το επίπεδο που παρατηρείται μετά από δύο δόσεις, κάτι που ορισμένοι ελπίζουν πως σημαίνει ότι η εξασθένηση της ανοσίας θα «φρενάρει» μετά από την τρίτη δόση, αν και δεν έχει περάσει επαρκής χρόνος για να καθοριστεί αν αυτό συμβαίνει τελικά.
Οι πρώιμες μελέτες υποδηλώνουν επίσης ότι η ποιότητα των αντισωμάτων είναι υψηλότερη μετά από μία ενισχυτική δόση. Το ανοσοποιητικό σύστημα συνεχίζει να βελτιώνει τα αντισώματα που επιλέγονται και ενισχύονται με βάση τις επόμενες συναντήσεις με τον ιό ή το εμβόλιο, και οι μελέτες υποδηλώνουν ότι υπάρχει μια ευρύτερη, πιο ισχυρή ανοσολογική απόκριση μετά από την τρίτη δόση.
Υπάρχει επίσης κάποια αισιοδοξία ότι τα εμβόλια μπορεί να αντέχουν καλύτερα ενάντια σε σοβαρή νόσηση παρά κατά των λοιμώξεων. Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει μια δεύτερη γραμμή άμυνας στα Τ- κύτταρα, τα οποία επιτίθενται στα ήδη μολυσμένα κύτταρα. Αυτά τείνουν να μένουν περισσότερο και αναγνωρίζουν μέρη του ιού που είναι καλά διατηρημένα, πράγμα που σημαίνει ότι οι μεταλλάξεις της Όμικρον είναι λιγότερο πιθανό να τα παραπλανήσουν. Έτσι, εάν τα αντισώματα δεν είναι αρκετά αποτελεσματικά για να αποτρέψουν τη μόλυνση, τα Τ-κύτταρα μπορούν να εισχωρήσουν για να θέσουν την ασθένεια υπό έλεγχο προτού εκδηλωθεί σε ένα άτομο σοβαρή αδιαθεσία.
Τα εργαστηριακά δεδομένα φαίνονται ενθαρρυντικά, αλλά τα αποτελέσματα του πραγματικού κόσμου παρακολουθούνται στενά στη Νότια Αφρική, το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, το οποίο παραμένει μια από τις μεγαλύτερες αβεβαιότητες για το πώς θα εξελιχθεί αυτό το κύμα του ιού.
Για την ώρα οι φαρμακοβιομηχανίες εργάζονται για να τροποποιήσουν το εμβόλιο με βάση τις παραλλαγές του κορωνοϊού, και θα μπορούσαν να έχουν έτοιμα νέα εμβόλια το Μάρτιο. Ωστόσο, η προσαρμογή των σημερινών εμβολίων θα αφήσει τις ίδιες ευπάθειες σε περίπτωση που η Όμικρον στο μέλλον επισκιαστεί από μια νέα παραλλαγή που μεταδίδεται πιο γρήγορα.
Η επόμενη γενιά εμβολίων, ελπίζουν οι επιστήμονες, όχι μόνο θα λειτουργεί καλά με τα κυκλοφορούντα στελέχη, αλλά θα παρέχει πολύ ευρύτερη ανοσολογική προστασία, ώστε να είναι αποτελεσματικά έναντι των μεταλλάξεων. Μια πιθανότητα είναι να υπάρξει ένα εμβόλιο ειδικά σχεδιασμένο για να πυροδοτήσει μια απόκριση των Τ-κυττάρων στον μηχανισμό αναπαραγωγής του ιού σε αντίθεση με την πρωτεΐνη ακίδας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανοσία που διαρκεί χρόνια και όχι μήνες.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Guardian