Παράδειγμα η Ελλάδα για τη Γερμανία;

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Ένα περίεργο φυτό, το οποίο δίνει τόσο ντομάτες όσο και πατάτες, αναπτύχθηκε το 2013. Το υβριδικό φυτό με την ονομασία TomTato, σύντμηση των λέξεων tomato (ντομάτα) και potato (πατάτα), «ντοματοπατατιά» δηλαδή, δεν είναι γενετικά τροποποιημένο. Έχει δημιουργηθεί με την παραδοσιακή τεχνική του μπολιάσματος, έπειτα από περίπου μία δεκαετία ερευνών και δοκιμών. Βλέπετε, στη φυτοκομία, όπως και την πολιτική, η καλλιέργεια υβριδικών λύσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Το γράφω με αφορμή τους ύμνους του «νέου Σόιμπλε» για την Ελλάδα, την οποία θεωρεί μοντέλο προς εξαγωγή. Στη Γερμανία. Να μπολιαστεί δηλαδή η χώρα του με την ελληνική συνταγή, να γίνει «Γερμανελλάδα»; 

«Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική κυβέρνηση έχει πετύχει να βάλει την ελληνική οικονομία σε νέα τροχιά επιτυχιών, με πολύ εντυπωσιακές μεταρρυθμίσεις» δήλωσε ο ηγέτης των Ελεύθερων Δημοκρατών, που αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών. «Η Γερμανία πρέπει να εμπνευστεί και να γίνει αντίστοιχα φιλόδοξη» υπογράμμισε.  

Φιλόδοξος είναι αναμφίβολα ο Γερμανός, που «θα εστιάσει στη σταθερότητα και ταυτόχρονα θα καταστήσει εφικτή την απελευθέρωση επενδύσεων στην ανταγωνιστικότητα». Φιλόδοξος είναι ο Γερμανός που είδε στην Ελλάδα φως. Καλοσύνη του και ευθύνη του.

Μόνο που υπάρχουν δύο στοιχεία: η φόρμουλα και ο άνθρωπος, όπως έγραφε, το 1879, ο Εμίλ Ζολά. Αν οι άνθρωποι ήταν μηχανές, μολυβένια ή ξύλινα στρατιωτάκια, με τα οποία μπορούσε να παίξει κανείς κατά βούληση, τίποτα δεν θα ήταν πιο βολικό από το να μετατραπεί αυτοστιγμεί μία οικονομία σε πρότυπο, μία κρίση σε ευκαιρία, μία ρήξη σε δεσμό.

Μόλις μπαίνουν όμως οι άνθρωποι στο παιχνίδι, συμπληρώνει ο συγγραφέας του «Μισώ» και του «Κατηγορώ», «χαλούν τη φόρμουλα, περιπλέκουν φοβερά το όλο θέμα με το χάος των ιδεών, των θελήσεων, των φιλοδοξιών, της τρέλας που κουβαλούν». 

Του χρέους που κουβαλούν και δεν βλέπω Λουθηρανούς να θέλουν να τους μιμηθούν, πόσο μάλλον να το μοιραστούν. Γι’ αυτό και δεν αγοράζω φιλοφρονήσεις, ιδίως όταν είναι νωπές οι μνήμες από την περίοδο της ελληνικής κρίσης, ενώ και στην παρούσα φάση λίγο… ευρωπαϊκό νερό στο «βερολινέζικο κρασί» τη γεύση δεν θα αλλάξει.