Πριν από μερικές ημέρες η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εντόπισε με απόφασή της σοβαρές παραβάσεις του γενικού κανονισμού προστασίας προσωπικών δεδομένων σε συμβάσεις του υπουργείου Παιδείας για την τηλεκπαίδευση. Προκειμένου να προστατευθούν, μάλιστα, οι συμμετέχοντες, η Αρχή κάλεσε το υπουργείο Παιδείας να διορθώσει τους επόμενους μήνες τις προβληματικές ρυθμίσεις, γράφει ο Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Πριν από μερικές ημέρες η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εντόπισε με απόφασή της σοβαρές παραβάσεις του γενικού κανονισμού προστασίας προσωπικών δεδομένων σε συμβάσεις του υπουργείου Παιδείας για την τηλεκπαίδευση. Προκειμένου να προστατευθούν, μάλιστα, οι συμμετέχοντες, η Αρχή κάλεσε το υπουργείο Παιδείας να διορθώσει τους επόμενους μήνες τις προβληματικές ρυθμίσεις.
Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ότι στο άκουσμα μιας τέτοιας απόφασης η εκάστοτε κυβέρνηση θα ζητούσε εξηγήσεις από τους κατόχους του χαρτοφυλακίου. Θα ανέμενε επίσης ότι το ίδιο το υπουργείο Παιδείας: α) θα αναζητούσε τους υπεύθυνους της σύνταξης των προβληματικών συμβάσεων και β) θα προχωρούσε άμεσα στη διόρθωση των σφαλμάτων προκειμένου να διασφαλισθούν τα δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων ανήλικων μαθητών και δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Δυστυχώς, όμως, στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας, η λογική δεν αποτελεί κανόνα αλλά εξαίρεση. Έτσι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αντί να ψέξει το υπουργείο που εξέθεσε την κυβέρνηση, προτίμησε να στρέψει τα βέλη του κατά της Αρχής. Πιο συγκεκριμένα, διείδε αφενός κάτι ύποπτο στον χρονισμό της απόφασης και αφετέρου απεφάνθη ότι τα συμπεράσματα «δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», αφού -κατά τη γνώμη του- οι επίμαχες συμβάσεις «προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα». Την όλη σουρεαλιστική εικόνα των πολιτικών που ψέγουν τους ειδικούς συμπλήρωσε το ίδιο το υπουργείο Παιδείας, το οποίο κατήγγειλε ως «περίεργη» τη συνεδρίαση που οδήγησε στην εν λόγω απόφαση και προειδοποίησε μάλιστα τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη Αρχή με τον σαφή υπαινιγμό ότι οι αποφάσεις της «υπόκεινται σε δικαστική κρίση».
Με απλά λόγια, δύο κρινόμενοι (η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο), αντί να δεχθούν τις παρατηρήσεις του αρμόδιου θεσμού για να βελτιώσουν την πολιτική τους, αποφάσισαν μόνοι τους ότι οι ειδικοί κάνουν λάθος. Και επιχείρησαν, μάλιστα, να τους απαξιώσουν, αν όχι να τους απειλήσουν.
Έδωσαν έτσι ένα «έξοχο» χρηστικό μάθημα σε φοιτητές, μαθητές και εκπαιδευτικούς για το πώς πρέπει να αντιδρούν και εκείνοι όταν δέχονται κρίσεις ή αξιολογήσεις που δεν τους αρέσουν. Συγχαρητήρια και εις ανώτερα εις αμφοτέρους.