«Στην Ελλάδα το σύστημα των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας θεσμοποιείται στο ισχύον Σύνταγμα... Στο άρθρο 3 διακηρύσσεται μεν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να τηρεί τους Ιερούς Κανόνας και τις Ιερές Παραδόσεις ωστόσο όμως διοικείται κατά την εσωτερική ζωή και τάξη της επί τη βάσει νόμου ο οποίος λέγεται Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το κείμενο αυτό είναι νόμος του Κράτους ψηφίζεται όχι από την Εκκλησία αλλά από την Πολιτεία, την Βουλή των Ελλήνων. Επομένως από το 1975 τουλάχιστον, έχουμε πολιτειοκρατία στην Εκκλησία της Ελλάδος είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι.
Εάν επομένως κανείς ξεκινήσει από αυτή τη βάση, βεβαίως παραδεχόμαστε τους λεγόμενους διακριτούς ρόλους της Εκκλησίας και της Πολιτείας. Αυτή είναι η ρεαλιστική αντιμετώπιση του ζητήματος και εγώ είμαι μαζί με εκείνους που διακηρύσσουν την προτεραιότητα των Ιερών Κανόνων και των Ιερών Αποστολικών Παραδόσεων εις την διοίκηση της Εκκλησίας. Αλλά είμαι και ρεαλιστής και βλέπω ότι, αν πάμε κόντρα στους νόμους τότε οι νόμοι θα ακυρώνουν όλες τις πράξεις μας», ανέφερε, μεταξύ άλλων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών στη σύσκεψη των μελών της Ιεράς Συνόδου με τους Καθηγητές και τους λοιπούς διδάσκοντες στις Θεολογικές Σχολές των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στην ηθική και πνευματική υπόσταση του κάθε πνευματικού ηγέτη είτε αυτός είναι κληρικός είτε λαϊκός λέγοντας ότι: «το "είναι" υπερέχει του "έχειν" ηθικά και πνευματικά. Τώρα κατά κόσμον υπερέχει το "έχειν" του "είναι".
Ο τρόπος της ζωής και της συμπεριφοράς του ηγέτη είναι αυτός ο οποίος επηρεάζει την ζωή και τον τρόπο των ανθρώπων τους οποίους είτε διοικεί είτε καθοδηγεί.
Το τρίτο πράγμα το οποίο τόνισε ο Ιερός Φώτιος είναι η αυτοκριτική, την οποία πρέπει να κάνει ανά πάσα στιγμή ο κάθε ηγέτης. Τέταρτο το θυσιαστικό πρότυπο. Ενα πέμπτο θέμα είναι ότι, πολλές φορές οι ηγέτες θιγόμεθα από αυτά τα οποία μας λένε διάφοροι και προτιμούμε να σιωπούμε, και σιωπούμε όχι διότι δεν ξέρουμε τι να πούμε, αλλά διότι εκείνο το οποίο πρυτανεύει μέσα μας είναι το καλώς νοούμενο συμφέρον του λαού, ο οποίος σκανδαλίζεται οσάκις βλέπει οι ποιμένες του να φιλονικούν μεταξύ τους η να ανταλλάσουν ύβρεις.
Εκτον, ο ιερός Φώτιος συνιστά στον ηγέτη να έχει παρρησία αλλά μετά αρετής... Οι κάθε μεταρρυθμίσεις που μπορεί να ονειρεύεται και να θέλει ένα καλός πνευματικός ηγέτης να επιφέρει στον χώρο του, πρέπει πάντοτε να συνδυάζεται μετά διακριτικότητος».
Σημειώνεται ότι οι αναφορές στον ιερό Φώτιο, έγιναν με αφορμή την εορτή του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Μεγάλου, Προστάτου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.