«Η εμμονή της Ουάσιγκτον στην εθνική συμφιλίωση ή στην ενθάρρυνση των Ιρακινών για μια συμβιβαστική λύση εξυπηρετεί μόνον την εσωτερική πολιτική κατανάλωση, αποτελεί ένα ευπρεπές περιτύλιγμα μιας αδιέξοδης στρατηγικής. Στο μεταξύ οι Αμερικανοί στρατιώτες στέλνονται στο μέτωπο και οι Ιρακινοί πολίτες σκοτώνονται στους δρόμους της Βαγδάτης πληρώνοντας το τίμημα αυτού του αδιέξοδου», εκτιμά η γαλλική «Liberation».
«Ο Μπους και οι επικριτές του στη Γερουσία είναι δέσμιοι της τακτικής τους. Και οι δύο, Μπους και Δημοκρατικοί, ευελπιστούν στη χειροτέρευση της κατάστασης για να αποδεσμευτούν. Ο Μπους αναμένει την σκλήρυνση της στάσης της Τεχεράνης και οι επικριτές του την επιδείνωση της κατάστασης στο Ιράκ. Στο μεταξύ, η υπομονή των αντιπάλων του πολέμου εξαντλείται. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 14.000 ακτιβιστές του Δημοκρατικού Κόμματος που έλαβαν μέρος σε προεκλογική δημοσκόπηση στο διαδίκτυο, έδωσαν μόνον 262 ψήφους στη Χίλαρι Κλίντον και 8.500 στον Αλ Γκορ. Το "ναι" στον πόλεμο ήταν βαρύ λάθος. Ακόμη όμως και η αποδοχή του λάθους δεν φαίνεται να βοηθάει σήμερα κανέναν. Ούτε πολιτικούς, ούτε κυρίως την αμερικανική στρατηγική στο Ιράκ», σημειώνει η γερμανική «Die Welt».
DEUTSCHE WELLE