Οι δύο «Μεγαλέμποροι Ψυχών» εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος ένα αδύνατο σημείο της ΕΕ: Την μη ύπαρξη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής. Βρήκαν έναν μοχλό με τον οποίο πιστεύουν ότι μπορούν να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο τη δημοκρατική συνομοσπονδία.
Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Εικόνες πολέμου στα σύνορα Λευκορωσίας –Πολωνίας. Από τη μία πλευρά χιλιάδες στρατιώτες, πολιτοφύλακες και υπουργοί να τους επισκέπτονται με στολή παραλλαγής. Από την άλλη πλευρά των συνόρων, χιλιάδες ρακένδυτοι μετανάστες που πίστεψαν τους δουλέμπορους και έφτασαν με διάφορα μέσα στη μεθόριο. Με την ελπίδα να εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δύο ηγέτες βρίσκονται πίσω από αυτόν τον πόλεμο: Ο «τελευταίος δικτάτορας» στην Ευρώπη, Λευκορώσος πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν:
Ο Λουκασένκο έχει εξαπολύσει εδώ και εβδομάδες ένα άθλιο σχέδιο, μια εκστρατεία εκδίκησης κατά της ΕΕ. Δίχως κανόνια και τανκς, αλλά εκμεταλλευόμενος άοπλους ανθρώπους, τους οποίους παρέσυρε από τα βάθη της Ασίας στη χώρα του με ψεύτικες υποσχέσεις. Σε αγαστή συνεργασία με τις Τουρκικές αρχές ,αλλά και δουλέμπορους ψυχών, η διπλωματική αντιπροσωπεία της Λευκορωσίας στην Κωνσταντινούπολη προσφέρει-με το αζημίωτο- βίζα σε πρόσφυγες και μετανάστες που καταφτάνουν στην Πόλη, κυρίως από το Ιρακινό Κουρδιστάν. Με τη «νόμιμη» βίζα στα χέρια και αφού καταβάλουν χιλιάδες ευρώ στους διακινητές, οι μετανάστες φτάνουν αεροπορικώς στην πρωτεύουσα Μινσκ της Λευκορωσίας –τέσσερις πτήσεις την ημέρα συνδέουν τις δύο πόλεις- και από εκεί στα σύνορα με την Πολωνία. Και όχι μόνο! Πολλοί κατευθύνονται στα σύνορα με την Λετονία και την Λιθουανία, επίσης χώρες μέλη της ΕΕ.
Το άσχημο αυτό «εμπόριο ελπίδας», θα μπορούσε να το σταματήσει ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, με απλές κινήσεις στην Κωνσταντινούπολη. Δεν το θέλει όμως! Ο Ερντογάν, άλλωστε έχει αποδείξει με επιτυχία στο παρελθόν –και εναντίον της Ελλάδας- ότι ξέρει να εκβιάζει με τους πρόσφυγες. Τόσο ο ίδιος όσο και ο Λουκασένκο εκμεταλλεύονται τους εξαθλιωμένους μετανάστες και πρόσφυγες για να ασκήσουν πίεση στην ΕΕ. Αλλά και να ενισχύσουν την κλυδωνιζόμενη εξουσία τους στις χώρες τους. Εμφανιζόμενοι δήθεν ως φιλάνθρωποι!
Οι δύο «Μεγαλέμποροι Ψυχών» εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος ένα αδύνατο σημείο της ΕΕ: Την μη ύπαρξη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής. Βρήκαν έναν μοχλό με τον οποίο πιστεύουν ότι μπορούν να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο τη δημοκρατική συνομοσπονδία.
Από την κλιμάκωση αυτή επωφελείται όμως και το κυβερνών κόμμα Pis στην Πολωνία. Τη στιγμή που η Ευρώπη επικρίνει την Πολωνική κυβέρνηση για την καταπάτηση του κράτους δικαίου, αφού έχει θέσει το εθνικό δίκαιο υπεράνω του Ευρωπαϊκού, η Βαρσοβία βρήκε τρόπο να αλλάξει την ατζέντα. Ουδείς τολμά τώρα να επικρίνει την Πολωνία, γιατί κανείς δεν θέλει άλλωστε τους πρόσφυγες. Δεν υπάρχει απάντηση από την ΕΕ που να ταιριάζει με τα ευρωπαϊκά ηθικά πρότυπα και τις νομικές υποχρεώσεις. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα δεν έχει κοινό σύστημα ασύλου, ενιαία πρότυπα, δίκαιη διαδικασία κατανομής των προσφύγων. Αρα, παραμένει ανοιχτή στον εκβιασμό. Αλλά και στον φόβο, καθώς την προσφυγική κρίση την εκμεταλλεύονται συνήθως οι λαϊκιστές της άκρας δεξιάς.