Τα καλά νέα από την COP26, τη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, είναι πως τραπεζικοί κολοσσοί, ασφαλιστικοί όμιλοι και funds, που ελέγχουν το 40% του παγκόσμιου κεφαλαίου -ήτοι ένα «μπαζούκα» 130 τρισ. δολαρίων-, δεσμεύτηκαν χθες στη Γλασκόβη να θέσουν ως προτεραιότητα της, γιγάντιας, επενδυτικής δύναμης πυρός που διαθέτουν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Κοινώς, και θεωρητικά τουλάχιστον, ένα παγκόσμιο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο 100 έως 130 τρισ. δολαρίων «στρατεύεται» στη χρηματοδότηση της πράσινης μετάβασης μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες, γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νικόλ Λειβαδάρη
[email protected]
Τα καλά νέα από την COP26, τη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, είναι πως τραπεζικοί κολοσσοί, ασφαλιστικοί όμιλοι και funds, που ελέγχουν το 40% του παγκόσμιου κεφαλαίου -ήτοι ένα «μπαζούκα» 130 τρισ. δολαρίων-, δεσμεύτηκαν χθες στη Γλασκόβη να θέσουν ως προτεραιότητα της, γιγάντιας, επενδυτικής δύναμης πυρός που διαθέτουν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Κοινώς, και θεωρητικά τουλάχιστον, ένα παγκόσμιο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο 100 έως 130 τρισ. δολαρίων «στρατεύεται» στη χρηματοδότηση της πράσινης μετάβασης μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες. Και η, όψιμη έστω, αφύπνιση της παγκόσμιας πολιτικής και χρηματοοικονομικής ελίτ δεν ανοίγει προσδοκίες μόνον για τη διάσωση του πλανήτη, διαμορφώνει και συνθήκες επενδυτικής κοσμογονίας στο όνομα μιας νέας «πράσινης οικονομίας».
Επειδή όμως το παγκόσμιο πολιτικό και χρηματοοικονομικό σύστημα δεν είναι αγγελικά πλασμένο, κι επειδή η ιστορία δεν γράφεται με ρομαντισμό, τα καλά νέα σταματούν κάπου εδώ. Κι από εκεί και πέρα ξεκινούν οι αβεβαιότητες. Από το Κιότο έως τη Συμφωνία του Παρισιού η υπόθεση της μάχης για το κλίμα έχει σφραγιστεί από σειρά διαψεύσεων και ματαιώσεων, ματαιώσεων από τις οποίες ουδείς εγγυάται μέχρι στιγμής ότι θα ξεφύγει και η COP26.
Ο ίδιος ο απεσταλμένος του ΟΗΕ για το κλίμα Μαρκ Κάρνεϊ προειδοποίησε χθες ότι «τα λεφτά υπάρχουν, είναι εδώ», αλλά «τα λεφτά χρειάζονται και συγκεκριμένα projects και δεσμεύσεις» - projects που θα υπηρετούν συντεταγμένα και στοχευμένα το μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα, αλλά και που θα παρέχουν στους επενδυτές εγγυήσεις ότι οι χρηματοδοτήσεις θα γίνονται με κοινά παγκόσμια στάνταρντ και όχι με αλά καρτ πολιτικές επιλογές και συμφέροντα. Ήδη, η απουσία της Κίνας και της Ρωσίας από την COP26, όπως και η απαίτηση της Βραζιλίας να πληρωθεί με ειδικούς, πρόσθετους πόρους για να σταματήσει να καταστρέφει το δάσος του Αμαζονίου, δεν εγγράφουν υποθήκες καλής αρχής.
Η Τζέιν Φρέιζερ, διευθύνουσα σύμβουλος της Citigroup και εξέχων εκπρόσωπος του καπιταλιστικού μπλοκ, ήταν ίσως η πιο εύγλωττη και ειλικρινής στη χθεσινή, πανηγυρική σύναξη της Γλασκόβης. Είπε πως τα 130 τρισ. δολάρια αποτελούν όντως μια ισχυρή βάση, αλλά η όλη πρωτοβουλία χρειάζεται συνεργασίες κλίμακας για να λειτουργήσει.
«Εάν δεν συνεργαστείτε», προειδοποίησε, «θα ακούσουμε πράγματι πολλές ωραίες ομιλίες, αλλά κινδυνεύετε να πάρετε διαζύγιο από την πραγματικότητα».