Τρίτη, 20 Φεβρουαρίου 2007 19:39

Κλειδί στο Μεσανατολικό η Τεχεράνη

Η Κοντολίζα Ράϊς επιστρέφει στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια. Η προσπάθειά της να αρχίσει ένας νέος κύκλος ειρηνικών συνομιλιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων φαίνεται σαν να μην έγινε. Το μήνυμα, πάντως, που εστάλη από την Ιερουσαλήμ, είναι ότι η Αμερική θα παραμείνει ενεργός διαμεσολαβητής στη διαμάχη της Μέσης Ανατολής.

Μετά από πολλά χρόνια αδιαφορίας, η Ουάσιγκτον διαπιστώνει, επιτέλους, ότι μόνο αν υπάρξει πρόοδος σε αυτό το μακροχρόνιο μέτωπο, μπορεί να παίξει κυρίαρχο ρόλο στις νέες διενέξεις που δημιουργήθηκαν μετά την εισβολή στο Ιράκ, το 2003.

Το χάος στο Ιράκ η εξέλιξη του Ιράν σε τοπική δύναμη δημιουργούν φόβο και βία, που υπονομεύουν την επιρροή της Υπερδύναμης. Ο γίγαντας μοιάζει σαν να είναι δεμένος στον κόμβο των συγκρούσεων. Σιίτες μάχονται εναντίον Σουνιτών, Αραβες εναντίον Περσών, μετριοπαθείς Μουσουλμάνοι εναντίον φονταμενταλιστών. Επομένως, δεν πρέπει να ξαφνιάζει ότι κανένας, προς το παρόν, δεν ενδιαφέρεται για μια προσέγγιση Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Η Ράις παραβλέπει τη βασική αρχή της διπλωματίας, ότι προϋπόθεση για να σημειωθούν οποιεσδήποτε επιτυχίες είναι να βρίσκονται στις δύο αντίπαλες πλευρές δυνατές πολιτικές προσωπικότητες, που θα μπορούσαν να επιβάλουν κάποιους συμβιβασμούς στις κυβερνήσεις τους. Ομως ο πρωθυπουργός Ολμέρτ περνά δύσκολες στιγμές, ενώ και ο Πρόεδρος Αμπάς αποδέχθηκε το σχηματισμό μιας κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με τη Χαμάς, η οποία δεν δέχεται καν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.

Μόνη της η Αμερική δεν μπορεί να καταφέρει τίποτε, παρόλη την επιρροή που ασκεί στο Ισραήλ. Στη φάση αυτή υπάρχει η απόλυτη ανάγκη της πίεσης των αραβικών κρατών επί της Χαμάς. Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να ελπίζουν σε ένα δικό τους κράτος, όσο δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Και εδώ αρχίζει ο φαύλος κύκλος. Η Σαουδική Αραβία, ως ηγετική χώρα των Σουνιτών και στενός σύμμαχος των Αμερικανών, πίεσε τη Χαμάς και τον Αμπάς να δεχθούν χωρίς όρους μια συμβιβαστική ειρηνική λύση με το Ισραήλ. Κινητήρια δύναμη των Σαουδαράβων ήταν ο φόβος των Σιιτών και η ενίσχυση του Ιράν. Η Κοντολίζα Ράις θα πρέπει να κάνει πολλά ακόμη ταξίδια στη Μέση Ανατολή. Χωρίς, όμως, συνομιλίες με την Τεχεράνη, η κυβέρνηση Μπους δεν πρόκειται να βρει λύση στο Μεσανατολικό. Χωρίς δηλαδή αλλαγή πλεύσης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τεχεράνης, η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτε - ούτε στη Βαγδάτη ούτε στην Ιερουσαλήμ

SUEDDEUTSCHE ZEITUNG