Σαν φόρο τιμής στον ίδιο και το έργο του, η Όλια Λαζαρίδου σκηνοθετεί για τη Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, το «Έγκλημα και Τιμωρία» [λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς].
Φέτος, συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881), του σπουδαιότερου ίσως, «προφήτη» του 20ού αιώνα.
Σαν φόρο τιμής στον ίδιο και το έργο του, η Όλια Λαζαρίδου σκηνοθετεί για τη Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, το «Έγκλημα και Τιμωρία» [λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς].
Το έργο θα παρουσιάζεται από τις 27 Οκτωβρίου μέχρι τις 27 Νοεμβρίου -κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Σάββατο.
Πρόκειται για μία θεατρική διασκευή των Marilyn Campbell και Curt Columbus που αναφέρεται στη σχέση των τριών βασικών προσώπων: του Ρασκόλνικοφ, του Πορφύρη και της Σόνια, με επίκεντρο τον Ρασκόλνικοφ. Εκείνος είναι που ενσαρκώνει το πνεύμα και τα προβλήματα της εποχής του και δεν αρκεί μόνο να ομολογήσει το έγκλημά του για να λυτρωθεί, αλλά πρέπει να δει το φως μέσα του, για να τολμήσει να ομολογήσει στον εαυτό του την πίστη του. Αυτή την πορεία του προς το φως, ακολουθεί η παράσταση και εστιάζει στη σύγκρουση που φέρνουν τα γεγονότα στην ψυχή του ήρωα.
Η αγαπημένη ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε μαζί μας.
Θα θέλατε να ξεκινήσουμε με λίγα λόγια σας για το ανέβασμα;
«Νιώθω πολύ τυχερή που καταπιάνομαι με μια μεγάλη μου αγάπη των εφηβικών μου χρόνων, τον Ντοστογιέφσκι. Έχω διαβάσει και ξανά διαβάσει μες στα χρόνια όλα του τα μυθιστορήματα. Τι να πω για το ανέβασμα, εκτός από το ότι προσπαθώ να μείνω πιστή σ’ αυτή την αρχική μου συγκίνηση -όταν πρωτόπιασα, δηλαδή, βιβλίο του στα χέρια μου».
Τι σας προσέλκυσε, από τα έργα του συγγραφέα, να επιλέξετε το συγκεκριμένο;
«Μου άρεσε πολύ αυτή η συγκεκριμένη διασκευή, γιατί προσπάθησε να είναι πιστή όχι στο γράμμα αλλά στο πνεύμα του έργου, όπως περνάει μέσα από τα τρία βασικά πρόσωπα -τον ανακριτή, τον Ρασκόλνικοφ και την Σόνια… Η συγκεκριμένη διασκευή είναι σαν ένα όνειρο του Ρασκόλνικοφ, όπου βλέπει συνοπτικά όλη τη ζωή του… ή σαν ένα ποίημα, μια μπαλάντα πάνω στο “Έγκλημα και τιμωρία”. Διατηρεί, δηλαδή, όλη τη ραχοκοκαλιά του αρχικού έργου, χωρίς όμως όλους τους χαρακτήρες».
Σκέψεις και συναισθήματα από την επαφή σας με το έργο;
«Με όσα έργα έχω καταπιαστεί -τον “Γάμο του Καραχμέτη” του Παπαδιαμάντη, το “Άσμα Ασμάτων” του Σολομώντα και, τώρα, το “Έγκλημα και τιμωρία” του Ντοστογιέφσκι- το έχω κάνει για δύο βασικούς λόγους. Ο ένας είναι για να μεταφέρω τη μεγάλη μου συγκίνηση για εκείνα και, δεύτερον, για να μάθω και εγώ περισσότερα βουτώντας μέσα τους…».
Πείτε μας κάποια λόγια, έναν διάλογο από το έργο ή περιγράψτε μας μια σκηνή. Ό,τι σας έρθει πρώτο στον νου.
«Για μένα, η πιο συγκινητική στιγμή και η πιο συγκλονιστική του έργου αυτού είναι η ομολογία του Ρασκόλνικοφ, στο τέλος».
Μια χρήσιμη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
«Αχ πολλές, πολλές κι ωραίες…. Αλλά θα πω κάτι πεζό και, συγχρόνως, πολύ βασανιστικό για μένα… -με σκέπτομαι, όλα αυτά τα χρόνια, να προσέχω μην κρυώσω, μην παραφάω, μην πιώ, μην κουραστώ… όταν έχω παράσταση το βράδυ! Είναι αλήθεια, ότι όταν παίζεις στο θέατρο, ο εαυτός σου δε σου ανήκει ολότελα και αυτό είναι κάτι που μπορεί να σε κουράσει κάποια στιγμή. Έτσι είναι όμως… Τα ωραία έχουν και το τίμημά τους».
Αγαπημένα βιβλία, συγγραφείς που αγαπάτε;
«Η ρωσική λογοτεχνία συγκαταλέγεται στις πιο αγαπημένες μου. Από μικρή με γοήτευε πολύ η ρωσική ψυχή, το βάθος της… Οι ποιητές, κινηματογραφιστές και θεατρικοί συγγραφείς της είναι αυτοί που κέρδισαν την καρδιά μου, από νωρίς».
Και μια αγαπημένη συνήθεια;
«Αγαπημένη μου συνήθεια είναι να κολυμπάω. Αυτή η αίσθηση μέσα στο νερό -όταν χάνεται η βαρύτητα- είναι μοναδική».
Κάτι που σας φτιάχνει τη διάθεση;
«Μου φτιάχνει τη διάθεση οτιδήποτε έχει μέσα του καρδιά».
Κάτι που τη χαλά;
«Και την χαλά το ακριβώς ανάποδο, όταν περιβάλλομαι από μια ατμόσφαιρα ψυχρότητας και στεγνού ορθολογισμού».
Λίγα λόγια για τη χώρα μας;
«Τη χώρα μας την λατρεύω -αλλά πια- χωρίς να την εξιδανικεύω».
Να κλείσουμε με στίχους ενός τραγουδιού;
«Μου ’ρθε τώρα, πρόχειρα, ένας στίχος του Γιάννη Αγγελάκα, “ακούω την αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου”… -αμήν!!!».
Συντελεστές
Διασκευή: Marilyn Campbell και Curt Columbus, μετάφραση: Στέλιος Βαφέας, σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου, σκηνογραφία: Χρήστος Μποκόρος, φωτισμοί: Ζαφείρης Επαμεινώνδας, βοηθός Σκηνοθέτη & Σκηνοθεσία σκιάς: Δανάη Ρούσσου, φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Γεωργιάδου. Ερμηνεύουν: Νικόλας Μίχας, Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Χριστίνα Τασκασαπίδου. Στη βιόλα η Ελένη Φουρλάνου.