Τα τελευταία χρόνια, οι λαϊκίστικες-εθνικιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας έχουν «στρεσάρει» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, παραβιάζοντας ορισμένους από αυτούς τους κανόνες προκειμένου να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους προσελκύοντας πολίτες που είναι καχύποπτοι προς τις αξίες της ΕΕ σε θέματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Τα τελευταία χρόνια, οι λαϊκίστικες-εθνικιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας έχουν «στρεσάρει» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, παραβιάζοντας ορισμένους από αυτούς τους κανόνες προκειμένου να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους προσελκύοντας πολίτες που είναι καχύποπτοι προς τις αξίες της ΕΕ σε θέματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Σε απάντηση, η ΕΕ επέπληξε αυτές τις αντιφιλελεύθερες και απείλησε με αποφασιστική αντίδραση, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει φέρει ιδιαίτερα αποτελέσματα.
Στην Πολωνία, η τελευταία διαμάχη αφορά τη δικαστική εξουσία. Σύμφωνα με τις συνθήκες της ΕΕ, όλα τα μέλη της Ένωσης υπόκεινται στους νόμους της ΕΕ και στην τελική εξουσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Αλλά το συνταγματικό δικαστήριο της Πολωνίας αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα ότι το πολωνικό σύνταγμα υπερισχύει του δικαίου της ΕΕ, μια άμεση αμφισβήτηση της βάσης της ένταξης στην ΕΕ.
Στην Ουγγαρία, από την άλλη, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν αποτελεί σταθερά μια πηγή ανησυχίας. Η ΕΕ ανησυχεί για την ελευθερία του Τύπου και τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα. Η τελευταία διαμάχη ξεκίνησε όταν το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας ψήφισε νομοθεσία που απαγορεύει την προβολή προϊόντων σε ανηλίκους που απεικονίζουν ή προωθούν θέματα ομοφυλοφιλίας ή αλλαγής φύλου. Η κυβέρνηση λέει ότι ο νόμος προστατεύει τα παιδιά και τις οικογενειακές αξίες της Ουγγαρίας, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει ότι υπονομεύει τις αξίες της ανοχής και της ατομικής ελευθερίας που κατοχυρώνονται στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Στο παρελθόν, η διαμάχη με την ΕΕ αύξησε τη δημοτικότητα τόσο του Όρμπαν όσο και της πολωνικής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Γιάροσλαβ Κατσίνσκι.
Γνωρίζουν επίσης ότι, ανεξάρτητα από το πόσο απογοητευμένοι είναι οι αξιωματούχοι της ΕΕ από τις προκλήσεις της Βαρσοβίας και της Βουδαπέστης, η ΕΕ δεν μπορεί να τους διώξει. Η απόρριψη απαιτεί ομόφωνη ψήφο και των 27 μελών της ΕΕ. Για την προστασία των δικών τους συμφερόντων, η Πολωνία θα έθετε βέτο σε μια τέτοια κίνηση κατά της Ουγγαρίας και η Ουγγαρία θα έκανε το ίδιο για την Πολωνία, σχολιάζει το gzeromedia.
Όπως τονίζει όμως, πλέον υπάρχουν τρεις λόγοι για τους οποίους τα πράγματα είναι διαφορετικά αυτή τη φορά:
1. Φαίνεται ότι οι αξιωματούχοι της ΕΕ είδαν αρκετά. Η δικαστική απόφαση της Πολωνίας αποτελεί άμεση πρόκληση για τους κανόνες της ΕΕ ώστε να αγνοηθεί, και η κυβέρνηση της Ουγγαρίας επιλέγει σταθερά να συγκρούεται με τις Βρυξέλλες εδώ και χρόνια.
2. Αποχωρεί η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στον κατευνασμό της ΕΕ απέναντι στην Πολωνία και την Ουγγαρία. Μάλιστα ο νέος πιθανός κυβερνητικός συνασπισμός της κεντροαριστεράς στη Γερμανία αναμένεται να είναι πολύ λιγότερο επιεικής στις προκλήσεις.
3. Οι Βρυξέλλες διαθέτουν ένα ισχυρό νέο «όπλο». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να «παγώσει» μεγάλα ποσά από τα πολύ αναγκαία κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης μέχρι αυτές οι δύο κυβερνήσεις να αποδείξουν ότι σέβονται τους κανόνες της ΕΕ. Πρακτικά πρόκειται για 36 δισ. ευρώ για την Πολωνία και 7,2 δισ. ευρώ για την Ουγγαρία. Η Κομισιόν ήδη στέλνει το μήνυμα ότι η Πολωνία και η Ουγγαρία θα πρέπει να προσφέρουν σοβαρές και συγκεκριμένες παραχωρήσεις πριν από τη μείωση των ελέγχων. Οι αρχικές εκταμιεύσεις έχουν ήδη καθυστερήσει.
naftemporiki.gr