«Οποιος διαθέτει φυσικό αέριο, έχει δύναμη. Το φυσικό αέριο αποτελεί σήμερα μια από τις σημαντικότερες πηγές ενέργειας της γης και στο μέλλον θα αποτελέσει ίσως τη σημαντικότερη. Μέχρι το έτος 2030 αναμένεται αύξηση των παγκόσμιων αναγκών κατά 2/3. Ο Πούτιν και οι στρατηγικοί του σύμβουλοι γνωρίζουν την αξία των πλεονεκτημάτων που διαθέτουν και προφανώς είναι έτοιμοι να τα εξαντλήσουν.
Ενώ η Ευρώπη συζητά τρομαγμένη για την ανάγκη εναλλακτικών λύσεων στη διασφάλιση των ενεργειακών αποθεμάτων της, η Gazprom δημιουργεί γεγονότα. Πέρσι, έγινε γνωστό ότι ο ρωσικός μονοπωλιακός όμιλος προτίθεται να επενδύσει δύο δισ. δολάρια στην κρατικοποιηθείσα βιομηχανία αερίου της Βολιβίας. Παράλληλα, διεξάγονται διαπραγματεύσεις με την Αλγερία και τη Λιβύη, για κοινή εκμετάλλευση των εκεί αποθεμάτων.
Πρόσφατα μάλιστα, ο Πούτιν δήλωσε ότι θεωρεί "ενδιαφέρουσα ιδέα" τη δημιουργία ενός "ΟΠΕΚ φυσικού αερίου", κατά το πρότυπο του καρτέλ των πετρελαιο-εξαγωγικών χωρών.
Ετσι, μαζί με το Ιράν και το Κατάρ, κράτη που κατέχουν τη δεύτερη και τρίτη θέση παγκοσμίως ως προς τα αποθέματα αερίου, το Κρεμλίνο θα είναι ίσως κάποτε σε θέση να υπαγορεύει τις τιμές στην παγκόσμια αγορά. Θα μπορούσε, ασκώντας οικονομικό εκβιασμό, να απαντήσει σε αυτό που θεωρεί τώρα στρατιωτική πρόκληση εκ μέρους της κυβέρνησης Μπους: την επέκταση του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα και πρόσφατα την εγκατάσταση αντιπυραυλικής ομπρέλας στην Πολωνία και στην Τσεχία. "Αυτές οι χώρες θα βρεθούν στο στόχαστρό μας", απειλεί η Μόσχα...
Το δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου της Gazprom, εντός της Ρωσίας, εκτείνεται σε 463.400 χλμ. Είναι το μεγαλύτερο δίκτυο του πλανήτη και σε αυτό προστίθενται χιλιάδες χιλιόμετρα εκτός των ρωσικών συνόρων... Η Gazprom προμηθεύει σήμερα περίπου 30 ευρωπαϊκές χώρες. Η Εσθονία και η Σλοβακία εξαρτώνται από το ανατολικής προέλευσης φυσικό αέριο κατά 100%, η Ελλάδα 80%, η Πολωνία 60% και η Γερμανία 36%. Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της Gazprom...
Στην περίπτωση της Gazprom, οικονομία και πολιτική συνδέονται τόσο στενά, ώστε δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωριστά. Ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Dmitrij Medwedew, μαζί με τον Sergej Iwanow, φαβορί για τη διαδοχή του Πούτιν τον επόμενο χρόνο, είναι συγχρόνως επικεφαλής του ελεγκτικού συμβουλίου της Gazprom. Στα κορυφαία διοικητικά στελέχη του συγκαταλέγονται, εκτός από τους Υπουργούς Οικονομίας και Βιομηχανίας, και δύο ακόμη μέλη του ρωσικού Υπουργικού Συμβουλίου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Πρόεδρος Πούτιν έθεσε το 2001 επικεφαλής του Δ.Σ. της Gazprom τον οικονομικό σύμβουλο Miller, έναν έμπιστο του που πρόκειται να επιφέρει μεταρρυθμίσεις στον όμιλο, να τον καταστήσει αποτελεσματικότερο και διεθνώς υποδειγματικό».
DER SPIEGEL