Αυτό που ήταν το μεγαλύτερο φρούριο στην Ευρώπη - φτάνει σε περιφέρεια πάνω από ένα χιλιόμετρο - το κάστρο Γκορμάθ στη Σόρια, στην αυτόνομη κοινότητα Καστίλλης & Λεόν, στο οποίο κάστρο πολέμησαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι επί δύο αιώνες, πρόκειται να υποστεί νέα πολιορκία. Με αυτή την ευκαιρία, μια οπτική επίθεση στο καλά διατηρημένο φυσικό περιβάλλον. Η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας μεγάλης φάρμας χοίρων με περίπου 4.200 ζώα βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία θα είναι ορατή από την εντυπωσιακή πύλη Καλιφχάλ του κάστρου, ένα από τα τουριστικά αξιοθέατα της μεσαιωνικής περιόδου.
Αυτό που ήταν το μεγαλύτερο φρούριο στην Ευρώπη - φτάνει σε περιφέρεια πάνω από ένα χιλιόμετρο - το κάστρο Γκορμάθ στη Σόρια, στην αυτόνομη κοινότητα Καστίλλης & Λεόν, στο οποίο κάστρο πολέμησαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι επί δύο αιώνες, πρόκειται να υποστεί νέα πολιορκία. Με αυτή την ευκαιρία, μια οπτική επίθεση στο καλά διατηρημένο φυσικό περιβάλλον. Η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας μεγάλης φάρμας χοίρων με περίπου 4.200 ζώα βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία θα είναι ορατή από την εντυπωσιακή πύλη Καλιφχάλ του κάστρου, ένα από τα τουριστικά αξιοθέατα της μεσαιωνικής περιόδου.
Περιβαλλοντικοί σύλλογοι, επαγγελματίες αρχιτεκτονικής και αναστήλωσης, καθώς και οι δήμοι Ρεκουέρδα (70 κάτοικοι) και Γκορμάθ (20 κάτοιοι), φωνάζουν ενάντια σε αυτό που θεωρούν «επίθεση» εναντίον ενός από τα πιο εντυπωσιακά ισλαμικά φρούρια της πόλης.
Αντίθετα, οι υποστηρικτές της εγκατάστασης, η κοινωνία της Άγρο Πενιαράντα Εστεμπάν (Agro Peñaranda Esteban), απαντούν ότι θα συμμορφωθούν «αυστηρά με τον νόμο» και ότι εάν δεν λάβουν τις άδειες θα πάνε αλλού. «Πόσο ωραίο είναι να τρως ένα torrezno (σ.σ. είδος μπέικον) από τη Σόρια σε ένα καλό εστιατόριο σε μια μεγάλη πρωτεύουσα. Οι άνθρωποι πρέπει να νομίζουν ότι πέφτουν από τον ουρανό », παραπονιέται ένας από τους ιδιοκτήτες, που γεννήθηκε σε αυτό το μέρος της επαρχίας.
Το κάστρο Gormaz είχε χτιστεί τον 9ο αιώνα για να υποστηρίξει στρατηγικά το απόρθητο Medinaceli (Soria), την πρωτεύουσα των λεγόμενων μουσουλμανικών μεσαίων συνόρων. Το φρούριο της Σόρια υπερασπίστηκε τις διαδρομές προς τα βόρεια της χερσονήσου στις όχθες του ποταμού Ντουέρο. Μετά από δεκαετίες συγκρούσεων, περνούσε από το ένα χέρι στο άλλο. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Καθολικών Μονάρχων (Ισαβέλλα Α' & Φερδινάνδος Β', κατά τον 15ο αι.), χωρίς στρατιωτική σημασία, έγινε φυλακή.
Τώρα όμως ο διοικητικός μηχανισμός συνεχίζει να προχωρά ασταμάτητα προς το κάστρο. Η Επίσημη Εφημερίδα της Castilla y León δημοσίευσε στις 29 Ιουνίου «την ανακοίνωση μιας χοιροτροφίας 4.200 χοίρων στο οικόπεδο 20114 του πολυγώνου 1 του δήμου Recuerda», δίπλα στο Γκορμάθ. Στις 10 Αυγούστου έληξε η προθεσμία για τους ισχυρισμούς εναντίον εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων που αναφέρει ότι το αγρόκτημα δεν θα άλλαζε το κοινό τοπίο του περιβάλλοντος: «Είναι ένα τοπίο αλλοιωμένο από τη δράση του ανθρώπου, λόγω της γεωργικής του χρήσης».
Η Μαρίσα Ρεβίγια, πρόεδρος του Amigos del Museo Numantino, επιμένει: «Η έκθεση επιπτώσεων δεν λαμβάνει υπόψη τον οριζόντιο αντίκτυπο. Ισχυρίζονται μόνο ότι πρόκειται να στήσουν φράχτη για να κρύψουν το αγρόκτημα. Αλλά είναι ότι η εγκατάσταση δεν θα επηρεάσει μόνο το κάστρο, αλλά την κοντινή ρομανική σκήτη του San Miguel de Gormaz ». Σε αυτή τη σκήτη παρεμβαίνει στη δεκαετία του '90 ο αρχιτέκτονας που ειδικεύεται στα ιστορικά μνημεία Χοσέ Φρανθίσκο Γιούστα, ο οποίος επίσης αντιτίθεται στην κατασκευή του αγροκτήματος. «Δεν υπάρχει δικαιολογία για το σπάσιμο του τοπίου», λέει κάποιος που έχει εργαστεί σε κοσμήματα όπως ο καθεδρικός ναός του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα ή το ίδιο το κάστρο του Γκορμάθ.
Πηγή: El Pais