«Ο κ. πρωθυπουργός, αντί απλώς να ανησυχεί για το περιβάλλον, καλύτερα να δραστηριοποιείται», σχολιάσε ο υπεύθυνος Δημοσίων Έργων και Περιβάλλοντος, Ανδρέας Λοβέρδος, με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής ΕΠιτροπής.
Ο κ. Λοβέρδος υπενθυμίζει πως ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Στ. Δήμας, μιλώντας στη Βουλή των Ελλήνων, προειδοποίησε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να ξεπεράσει κατά 16% τα, καθορισμένα από το Πρωτόκολλο του Κιότο, όρια των ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ενώ όπως σημειώνει, τη διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνει και η πρόσφατη (6 Μαρτίου 2007) γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε.).
Σύμφωνα με το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, «οι μεγαλοστομίες και η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων αυτής της κυβέρνησης γίνονται σαφέστερες, αν ληφθούν υπ’ όψιν τα εξής :
α) Ο στόχος της χρησιμοποίησης, για τον ηλεκτρισμό, Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας κατά 20% έως το 2010, όπως η ίδια η κυβέρνηση ομολογεί, δεν πρόκειται να επιτευχθεί, αφού σήμερα , δυστυχώς, έχουμε φτάσει μόνο στο 11% και οι επενδύσεις στον τομέα αυτόν δεν προχωρούν, λόγω καθυστέρησης του σχετικού Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου και της γραφειοκρατίας.
β) Στο γεωργικό τομέα, στις μεταφορές, στην κτιριακή πολιτική, καθώς και στην πολιτική ως προς τους υδάτινους πόρους, οι σχετικές εξελίξεις βρίσκονται σε μηδενικό σημείο. Και όποιος αμφιβάλλει για την αξιολόγηση αυτή, ας ανατρέξει στις σημερινές δηλώσεις του κ. υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.
γ) Παρά τις εισηγήσεις, από την πλευρά παραγόντων του Υπουργείου Εξωτερικών, για δραστηριοποίηση αρμοδίου κυβερνητικού σχήματος, πριν το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε., της 8ης και 9ης Μαρτίου, η κυβέρνηση αδράνησε. Πρώτη συνεδρίαση διυπουργικού οργάνου για τα θέματα του περιβάλλοντος και, ειδικά των κλιματικών μεταβολών, έγινε μόλις σήμερα και από τις δηλώσεις του κ. υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., εμμέσως προκύπτει, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κυβερνητικός συντονισμός στο άμεσο μέλλον».
«Είναι φανερό», καταλήγει ο κ. Λοβέρδος, «πώς η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το περιβάλλον, ακόμη και ως προς την καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη, ως αφορμή δημαγωγίας και ως πρόσχημα πολιτικής κινητικότητας».